Lastenverhogingen zijn geen bezuinigingen

Stoppen met de Euro en deze Europese Unie: op naar een nieuw Europa!

Het is lafheid van onze politieke leiders om lastenverhogingen bezuinigingen te noemen. Ik heb geen moeite met de doelstelling dat we uiteindelijk minder moeten uitgeven dan de overheid binnenkrijgt maar de weg daarna toe is anders dan die van de EU. De 3% norm is een norm voor al die landen die wel en een enkele NIET aan de afspraken houden. Nu geen enkel land zich aan de afspraken houdt (Ok Duitsland vrijwel wel) is het beter de Euro op te heffen dan een kortzichtige norm te hanteren, die laffe politici dwingen de lasten te vergroten.

Want van bezuinigingen is in de verste verte geen sprake. Lees het artikel op de dagelijkse standaard:

Als we kijken naar de uitgaven van de overheid (Rijk, provinciaal en gemeentelijk samen), dan is dat niet het geval. Sinds 2008 stijgen de overheidsuitgaven weliswaar minder snel dan in de periode 1996-2007 en de jaren ’70, maar ze stijgen nog steeds. De overheid heeft sinds het bestaan van Nederland nog nooit zo veel geld uitgegeven als vorig jaar.

In 2012 gaf de Nederlandse overheid 303 miljard euro uit.

In 2001 was dat nog 202 miljard.

In 1983 was dat nog 99 miljard.

In 1975 was dat nog 51 miljard.

De Nederlandse overheid gaf in 2012 24 miljard euro meer uit, dan het ontving. Dat overheidstekort is net zo groot als de totale overheidsuitgaven in 1970 samen. Alleen in 2011, 2010, 2009 en 1995 was er een groter overheidstekort in absolute euro’s. Het jaar 2012 staat daardoor op de 5e plek, qua grootte van het overheidstekort in de gehele Nederlandse geschiedenis. De 1e, 2e en 3e plek qua grootte van het overheidstekort waren alledrie jaren dat Rutte het kabinet leidde.

Wat de weg moet zijn is:

1. het stimuleren van de economische groei in Nederland die we de eerst komende jaren vooral en alleen zullen aanwenden om onze schulden weg te werken. DAT VRAAGT OM:

1.1. vertrouwen van de burgers en consumenten in de toekomst: DAT VRAAGT OM:

1.1.1. lasten verlaging (BTW is effectief, accijnzen zijn marktverstorend, belasting of energie, geen belasting op arbeid voor de werkgever, lokale belastingen minimaliseren)

1.1.2. zo weinig mogelijk wijzigingen van beleid: huizenmarkt van afblijven, inkomens herverdeling van af blijven, ww-uitkeringen afblijven, spaargeld en privé vermogens afblijven, pensioenen en pensioengerechtigde leeftijd wijzigen: van af blijven). Komt allemaal later op de agenda als we de boel weer op orde hebben.

1.2. het wegnemen van alle beperkingen, regelgeving die de economische activiteiten afremmen: alternatieve energie, EU regelgeving, vrouwen quota en dat soort van hobby’s  is weer tijd en aandacht voor als we de financiën op de rit hebben. het meest effectieve is natuurlijk afscheid nemen van de regelzucht van de EU en het Europese parlement.

2. Het per direct stoppen met uitgaven zonder enige meetbaar positief effect op onze economie. DAT VRAAGT OM:

2.1. per direct stoppen met het op grote schaal herverdelen van inkomen: Daar verlies je 40% effectiviteit mee; die besparingen direct teruggeven aan de burgers door inkomstenbelastingverlaging (alleen de laagste schaal). Dan heeft de burger 40% meer te besteden dan als ze het via de belastingen doet maar heeft wel zelf de verantwoordelijkheid dit dan niet uit te geven an vakanties, plezier, en andere luxe zake, maar te reserveren voor ziektekosten, inkomenstegenvallers, grote uitgaven, kosten van het opvoeden van kinderen, e.d.

2.2. alles wat kanootjes zijn: ontwikkelingshulp, subsidies aan clubs en bewegingen en de publieke omroep

2.3. inperken van de ambtenarij in zowel instituties (deelraden, autoriteiten, adviesraden, studiecommissies, e.d.). gewoon drie jaar lang elke subsidie aan wie dan ook stoppen en uitstellen.

2.4. stoppen met de Euro en terug naar een douane unie voor de EU. Alleen die beslissing maakt al dat we waarschijnlijk binnen twee jaar onze financiën op orde hebben.

Hoe haal je de economie van Nederland onderuit? de Gouden Standaard!

Ik zat net (14 februari 2012; 10:00u) op de televisie te kijken naar de slechte berichten over de staat van de Nederlandse economie (die recessie werd door de journalisten na afloop gebagatelliseerd; ook dat past in het huidige tijdsbeeld: politici en journalisten lijken niet te zien wat er bij de burgers en de het MKB aan de gang is: armoede, pessimisme  opsouperen van de reserves; dus de grote klap gaat nog komen). In de gepresenteerde cijfers kwam het desastreuze effect van de BTW verhoging van 19% naar 21% even ter spraken. Ik moest toen aan Hendrik Colijn denken en zijn Gouden Standaard.

In de geschiedenis lessen werd vroeger als we het hadden over de grote recessie van de 30-tiger jaren er aan herinnert dat de ellende voor Nederland werd verergerd omdat onze regering, onder leiding van de wat kleurloze en naïeve Colijn (militair en carrière ambtenaar) heel lang hebben vast gehouden aan de zogenaamde GOUDEN-standaard. Kenmerk van de oplossing van het vasthouden aan de Gouden standaard is dat het veronderstelt dat monetaire maatregelen een economische crisis zal oplossen. En dat is natuurlijk niet zo. dat kan alleen economische groei en dus meer consumptie.

Hendrik Colijn

We kijken nu met enige dedain naar de figuur van Colijn: de naïeveling die maar niet kon geloven in de nieuwe economische inzichten van geleerden als Keynes. Ik denk dat over vijftig jaar wij naar de huidige politici en ambtenaren van Nederland en de Europa zullen kijken als allemaal een soort Colijn-figuren: hardleers, naïef, en vooral ook leugenachtig. Wat er bij komt is nu misschien ook die kwalificatie van leugenaars, want het is duidelijk dat de huidige generatie politici over de economische werkelijkheid en de goed weg te gaan vooral huichelen.

Wat is anno 2013 de Gouden Standaard? De 3% begrotingsnorm van de Europese Commissie! Het is deze norm en het ziekelijke gedrag van de gemiddelde Nederlandse Haagse politici (en hun kritiekloze journalisten-vriendjes), die norm als een heilige opdracht op te vatten. Dat heeft veroorzaakt dat de de politici van het zogenaamde Kunduz-akkoord zo trots waren op de desastreuze maatregel van BTW verhoging naar 21%. Hoe bekrompen kan je zijn.

Laat er geen misverstand over bestaan dat (grote) overheidstekorten op termijn natuurlijk funest zullen zijn voor de welvaart in een land. je zult toch wel stom zijn om de welvaart die binnen een land uiteindelijk wordt gegenereerd voor een groot deel weer te besteden aan het afbetalen van rentes in plaats van daarvoor de welvaart van je burgers te vergroten, respectievelijk goede werken te verrichten. Deze goede werken kunnen zijn milieu-verbetering, het helpen van andere landen, het steunen van de armen, en verzorgen van de zieken.

Dus natuurlijk moet je als overheid stoppen met uitgaven die nu even niet nodig zijn, de hobby’s van onze politici, het steunen van franse boeren, geld uitgeven aan nieuwe leden van de EU, geld storten in de bodemloze put van de Griekse staatsobligatie-houders (= speculanten aangemoedigd door Prodi), etc. Kortom er is ook op het punt van verminderen van de overheidsuitgaven veel te winnen op korte termijn. Maar dat zou eigenlijk niet het onderwerp van de kabinetsformatie in dit voorjaar hebben moeten zijn.

Want er is maar één manier om overheidstekorten effectief en snel weg te werken en dat is het veroorzaken van economische groei. En het is niet de overheid die voor die groei zorgt, maar uitsluitend de ondernemende burgers. De overheid kan alleen maar stimuleren en belonen. Dus alles zou door de regering gedaan moeten worden om:

– burgers te stimuleren ondernemer te worden of te blijven (krediet-faciliteiten, arbeidsmarkt-versoepeling, (vennootschaps) belasting verlagingen, handelsbetrekkingen stimuleren, regels en bureaucratie opheffen.

– investeringen in onderwijs die gericht is op het beter kunnen doen van onderzoek en research waaruit nieuwe economische activiteiten kunnen ontstaan.

– goedekope grondstoffen voor de industrie (met name energie), dus geen heffingen, belastingen en quota.

– aanleggen van infrastructuur waarmee economische activiteiten worden geholpen

– burgers meer vrij inkomen te geven om te consumeren

Dus: minder regels, geen politieke hobby’s die de economie beperken, maar vooral belastingverlagingen. Dus substantiële BTW-verlagingen zouden zinvol zijn geweest, en niet het monetaire instrument van lage rentes, want dat helpt alleen het inkomen van spaarzame burgers te verminderen. Lees verder “Hoe haal je de economie van Nederland onderuit? de Gouden Standaard!”

A-sociale ambtenaren

BBC commentator Jeremy Clarkson

Onlangs hielden de vakbonden van de ambtenaren in het Verenigd Koninkrijk een grote landelijke 24-uurs staking. Die staking ging over de voorstellen om de pensioenen te versoberen ingegeven door de huidige financiële en dus economische crisis.

Over het algemeen werd de staking door de rest van de Engelsen gelaten ondergaan. De media had er natuurlijk de onuitgeproken sympathie voor, maar opeens werden de eindbewoners hard wakker gemaakt door een beroemde commentator bij de BBC in een satirisch talk-show Top Gear. Daar durfde Jeremy Clarckson de stakers te dreigen met doodschieten. Hier het omstreden citaat:

 ‘Frankly, I’d have them all shot. I would take them outside and execute them in front of their families. I mean, how dare they go on strike when they have these gilt-edged pensions that are going to be guaranteed while the rest of us have to work for a living?

Ik ga er maar even vanuit dat het eerste deel – gezien de setting van het programma – niet al te letterlijk werd bedoeld, maar u begrijpt het al, de “hele wereld” viel over Jeremy heen: “Schande!”, hoe durf je hardwerkende ambtenaren zo te bejegen.

Dat effect leidde de discussie af van het tweede deel van zijn uitspraak: “hoe durven ze te gaan staken terwijl ze een goud-omrande pensioenregeling hebben dat ze gegarendeerd willen hebben voor de rest van hun leven terwijl anderen daar nu hard voor moeten werken!”

En daar heeft Clarckson natuurlijk alle gelijk van de wereld: de stakers zijn egoïstische burgers. Immers wat ze zeggen: als het slechter gaat met het land willen wij daar niets van merken, de rest, die toch al hard door de economische crisis zal worden aangepakt, hebben ook even te zorgen voor het op peil houden van onze arbeidsvoorwaarden en pensioenen.

En dat is natuurlijk ongekend egoïstisch. Natuurlijk het hoort bij de natuur van de vakbonden, “niet wij maar zij (overheid, werkgevers, zelfstandigen, betalen“, “niet de vakbondsleden die werknemer zijn, maar de stommeriken die geen lid worden zullen boeten” maar in dit geval is de a-sociale insteek wel heel gênant.

Ik denk dat we in Nederland dezelfde discussie kunnen voeren over de opvattingen en uitkomsten van de pensioen discussie van de vakbonden, werkgevers en de overheid. Ook hier wordt de rekening bij anderen neergelegd. A-sociaal dus.

Leven boven onze stand: verzorgingsstaat in EU is niet meer vol te houden

Steun voor de verzorgingsstaat

Wat politici maar niet willen zien is dat Griekenland al heel lang gewoon failliet is. En dan ben je dus niet te redden met goedkope leningen, want je hebt gewoon niet meer het vermogen het geld terug te verdienen. Dat geldt waarschijnlijk ook voor Portugal, zeker voor Cyprus. Italië leeft ver boven zijn stand, maar heeft – weliswaar gehandicapt door bureaucratie en idiote regelgeving – in ieder geval nog het economische vermogen geld te verdienen. Dat geldt ook voor Frankrijk, maar dan zullen we ze ook een keer moeten gaan vertellen dat de andere (= noordelijke) EU staten hun inefficiënte boerenbedrijven niet meer blijven steunen, eén grote schande van de EU, naast de enorme idioot veel betaalde ambtenaren in Brussel, en de uitvreters in het Europese parlement.

In welke politieke constellatie dan ook ALLE EU landen hebben de laatste decennia ver boven hun stand geleefd. Ook in Nederland, en als het nu nog is bij te benen met zo nu en dan een lening op de wereld kapitaal markt en dus het accepteren van een grotere overheidstekort. En dat structurele geld-te-kort is wat huidige financiële crisis nu genadeloos bloot legt. Daarom zouden politici wat eerlijker naar hun burgers kunnen zijn door te zeggen dat het failliet van Griekenland en Portugal, en de problemen in Italië, Frankrijk en Spanje waarschijnlijk de Euro niet meer overeind houdt en dat de afschaffing, ja wel degelijk een welvaarts dip zal betekenen. Maar dat is niet anders dan dat we nu de rekening krijgen gepresenteerd van onze eigen politie om op te grote voet te leven. Dat de interne EU-politiek van de zuidelijke staten er toe leidt dat, zoals het er nu naar uitziet, dat Noord vooral de rekening van de overvloed van de Zuidelijke landen gaan betalen is onrechtvaardig. Het zou beter zijn dat ieder land zijn eigen monetaire problemen eerst maar even oplost voordat we weer verder gaan met een, uiteindelijk onvermijdelijk, verenigd Europa.

Wat dat betreft is het misschien goed maar niet al te lacherig naar Griekenland, Italië en Portugal te kijken, want hun situatie is ook ons voorland. Onze staatsfinanciën zijn structureel niet in de hand te houden als we niet radicaal afscheid nemen van de uitgangspunten van de huidige verzorgingsstaat. Daarom is de nu gepresenteerde oplossing voor het stringenter controleren van EU-landen op hun begrotingen vooral wishful thinking en niet gebaseerd op inzicht over de hoe en waarom van de enorme staatsschulden OVERAL in Europa. Lees verder “Leven boven onze stand: verzorgingsstaat in EU is niet meer vol te houden”

Bankencrisis: gaat de overheid de banken de oren wassen?

Dexia Bank onder het vriespunt

Ik wil graag aannemen dat het voor een land goed is dat als banken dreigen om te vallen dat de overheid moet bijspringen en ingrijpen. In Nederland is dat met verschillende banken een paar jaar gelden gebeurd; nu is België en Frankrijk met Dexia aan de buurt. Dt gebeurd nadat toen de eerste golf van banken problemen zich had voorgedaan de politici hadden verzekert dat dit niet meer gaat gebeuren en men heeft dus veel maatregelen genomen. Dat heeft niet geholpen en dat heeft alles te maken over de cultuur die binnen banken heerst en waaraan de politici niets willen doen. Er zijn twee opmerkingen te maken over dit soort hulp van de overheid aan (private) banken:

 

1. De vraag is hoe het überhaupt mogelijk is dat, zoals Dexia, banken in de problemen komen, vooral door de onder-dekking van zogenaamde “bad” investeringen, in het geval van Dexia met Griekse Staatsobligaties en met slechte hypotheken uit de VS. Immers de banken hebben ons de laatste jaren bezworen dat het uitbetalen van enorme topsalarissen en bonussen zo nodig was om – op de wereld markt! – top kwaliteit aan bankmedewerkers te werven en vast te houden. Die topasalaridssen en bonussen zijn royaal uitgekeerd, en toch in de problemen. Bijna niemand lijkt nu te zeggen: hé banken jullie hebben toch top-personeel, hoe kunnen die nu in Griekse staatspapieren investeren terwijl iedereen behalve onze kabouters in Den Haag weten dat daar geen geld wordt verdient en die papieren die niets waard zijn. Hoe kan het nu dat ze zulke slechte hypotheken uit de VS kunnen aankopen? Nu iedereen die inzicht heeft wat bonussen met de organisatie en betrokken medewerkers doen zal zich daarentegen niet verbazen over deze effecten: bonussen is de kanker van het bedrijfsleven en dient te worden vermeden. De overheid had dus na de laatste bankencrisis onverwijld moeten besluiten bonussen bij banken te verbieden omdat bonussen medewerkers doen gaan voor de risicovolle korte termijn terwijl banken per definitie uit den boze. Lees verder “Bankencrisis: gaat de overheid de banken de oren wassen?”