Engelse Pers: journalisten staan niet boven de wet, en de overheid kan de pers niet controleren

Laatste uitgave van News of the World

Wat er nu in Engeland gebeurd rond het afluisteren door journalisten is in alle opzichte een bizarre geschiedenis. De analyses en de discussie naar aanleiding van het afluisteren tonen aan dat we hier hoe dan ook te maken hebben met een achterhoede gevecht in de licht van de nu snel doorzettende Social Media.
Laten we het snel eens worden over de stelling dat journalisten niet boven de wet en de wet schrijft voor dat je iemand telefoon niet hacken, niet steelt, geen huisvredebreuk pleegt, geen misdadigers beschermt. Verder mag de journalist zoals alle burgers zeggen en publiceren wat hij wil, in ieder geval zonder dat de overheid vooraf meekijkt.
Als iedereen het hier over eens zijn dan is iedere speciale controle of wetgeving rond journalisten niet nodig, sterker nog dat zou overheidsdiscriminatie zijn. Maar de journalisten denken daar vaak anders over, die willen graag eigen wetgeving en dan komt het probleem, ze willen ook zelf bepalen welke groep dan wel onder de definitie van journalist vallen, want laat er geen misverstand over bestaan: bloggers, gelegenheidsjournalisten, gewone burgers mogen zich natuurlijk niet zo verheven boven de mensheid voelen dat ze onder de regels van de wetgeving mogen vallen. We leven in een standen maatschappij.