Gisteren (8 april 2010) heeft de minister van Oorlog de maatregelen bekend gemaakt om bij ons leger 1 miljard te bezuinigen. Dat is ongeveer 10-12% van de totale defensie-uitgaven. Een milde bezuiniging dus, vooral je bekend dat in mijn ervaring 10-20% bezuinigingen in bestaande, oude organisatie meestal zonder enig verlies, in tegendeel, aan performance of het inboeten van welke doelstelling dan ook kan worden uitgevoerd. Dor en dood hout zijn in elke volgroeide organisatie volop aanwezig en budgetverlaging tot 20% zullen de organisatie dwingen zijn eigen functioneren tegen het licht te houden, afscheid te nemen van niet-functionerende medewerkers en stoppen van afdelingen, procedures, management lagen en coördinerende functies, die mogelijk ooit toegevoegde waarde hadden voor de organisatie, maar nu allang niet meer.
Dus een goed besluit uit het regeerakkoord en tot deze week ook nauwelijks enige discussie waardig gebleken. Maar nu lijkt er een discussie op gang te komen waarin het beeld naar voren komt dat met de uitvoering van deze maatregelen het voortbestaan van de de staat der Nederlanden op het spel staat. Dat is een opmerkelijke vooral ook om dat uit de socialistische oppositie-hoek ook geen enkel geluid van waardering is te horen, omdat deze regering nu iets uitvoerd dat zij al decennia wil: verlagen van de defensie uitgaven.
Goed, dan heb de vakbonden die weer graag zonder mandaat op de stoel van de politike en de bestuurders willen gaan zitten. Laten we die maar even hier buitenbeschouwing. Dan zijn er opeens gemeenten di miauwen over de gevolgen van de werkgelegenheid in hun dorpen en steden, alsof we een leger in stand moeten houden vanwege de werkgelegenheid, ok een typische opvatting van bekrompen deelbelangen, en ook hier maar verder onbesproken laten.
Dan is er de categorie van argumenten dat niet deze taak ( maar mogelijk een andere functie) zou moten worden opgeheven. of beter die kazerne openblijft (en dus een andere dicht). Dat zijn nuttige en nodige discussies, maar die hoeven de uitgangspunten (1 miljard bezuinigen) niet verder aan te tasten.
Ten slotte hoorde ik vanmorgen een fragment van discussie (namen deelnemers weet ik niet, zal de Tors geweest kunnen zijn) waarin iemenad beweerde dat vanwege de beëindiging van de koude oorlog het inderdaad niet meer nodig is om al die tanks te hebben, maar dat we nu oorlog moeten voeren, en dat we daar dus mee door moeten kunnen gaan, op afstand en vooruitlopend op. Het voorbeeld was vervolgens Afhganistan, want na de bezuinigingen zouden we zulke inzet niet meer kunnen leveren, waar we niet aan onze landsgrenzen maar op verre afstand onze vijanden te lijf gaan, om juist te voorkomen dat ze ooit aan onze landsgrenzen zouden komen te staan. Instemming alom en dat is wel heel merkwaardig.
Want hier was er instemming voor het onvervalste Amerikaanse standpunt van waarom we in Irak en Afghanistan (en nu ook in Libië) mee moesten doen. We doen het natuurlijk voor de plaatselijke bevolking (rationalisatie voor de Bühne) maar we moeten het doen om het kwaad bij de bron al uit te schakelen. Heel intellectueel Nederland heeft in de afgelopen jaren tegen deze opvatting te hoop gelopen en nu zou het het argument zijn om aan te tonen dat wat de regering Rutte wil met het Nederlandse Leger dus heel verkeerd is!
Het probleem is echter van een andere aard. Het lijkt wel alsof de westerse wereld niet meer in staat tot het voeren van oorlogen, want wat we in Irak en nu in Afghanistan hebben laten zien zijn vooral halfslachtige oorlogsvoering die natuurlijk geen enkele indruk maakt op of een bedreiging vormt voor de vijanden. Mentaal verliezen we daar iedere dag aan geloofwaardigheid en verliezen ze geloof dat ze te maken hebben met een wereldmacht die hen hun wil op komt leggen.
Alleen al om die reden kunnen we onze legermacht beter helemaal halveren en geen geld uit geven aan middelen die we op het moment supreme toch niet effectief willen inzetten. We moeten, net als in de meidagen van 1940, dan verder maar niet zeuren als onze vijanden toch aan de grenzen van Nederland verschijnen, want we zullen noch in legerkracht noch in mentale superioriteit van die vijanden op dat moment kunnen winnen.