Ortogonaal: tegendraadse meningen

Tag: Belastingen

  • Transparante overheidsfinanciering en belastinginning

    Edin Mujagi

    Op de website Jalta.nl, achter een pay-wall, dus gauw abonneren, een prachtig artikel van Edin Mujagi met als titel “Een dag in het leven van een belastingbetaler” waarin beeldend wordt verteld dat we veel meer belasting voor alles en nog wat veel mer dan het tarief wat bekend is van de inkomstenbelasting. We betalen echt veel meer dan 50% van ons inkomen aan de overheid, wat gepaard gaande met veel kosten, weer herverdeeld. Zeer efficient dus allemaal en voor al zeer ondoorzichtig.

    Daarom pleit ik voor het afschaffen van alle belastingen en alleen nog inkomstenbelasting te innen. Mijn plannetje heb ik in een reactie op het bovenstaande artikel als volgt beschreven:

     

    De meeste belastingen zijn op oude niet meer relevante uitgangspunten gebaseerd: waarom moeten we in vredes naam BTW betalen? Komt uit een tijd dat inkomsten belasting niet nauwkeurig kon worden vastgesteld door de overheid!?
    Maar los daarvan transparantie van belastingheffing is de hoeksteen van volkssoevereiniteit. Daarom zouden politici zich moeten schamen voor deze verhullende en burgers misleidende belastingvormen. Dit artikel geeft daar een prachtig inzicht in.
    Maar er is meer. Wat te denken van het opleggen van boetes die vervolgens schaamteloos in de algemene middelen terecht komen. Het opereren als grondspeculant door met name gemeentes, die gemeenschappelijke en publiek eigendom in monopolies verkopen en wederom schaamteloos in de algemene middelen laat terugvloeien , en als het misgaat ook weer schaamteloos de burgers er voor laat opdraaien.

    Daarom hier de hoofdlijnen van een plan voor het fundamenteel reorganiseren van de overheidsfinanciën, wat leidt tot transparantie en meer democratie:

    1. De centrale overheid mag aan haar burgers maar één soort belasting opleggen: belasting naar het jaarinkomen, wat mij betreft volgens een progressieve schaal en met voor alle Nederlanders een minimum van bijvoorbeeld €1500 per jaar (ongeveer €30 per week). Gemeenten (provincies kennen we natuurlijk niet meer) kunnen op het aangeslagen bedrag een maximaal percentage opcenten leggen.
    2. Alle aftrek posten worden afgeschaft. De overheid mag geen dubbele belasting innen. Dus als ik mijn belasting hebt betaald en ik betaal over het netto inkomen mijn werkster, dan hoeft daar niet opnieuw belasting over te worden betaald. Als de werkster toch over dat bedrag belasting betaald heeft de betalende burger het recht dat bedrag af te trekken van zijn inkomen. (inkomensoverdracht)
    3. Iedere burger kan een deel van zijn inkomen stallen op een overheidsfinancieringsrekening welke geld de overheid gebruikt om zijn financieringsbehoefte van de centrale overheid en de gemeenten te financieren. Dit gestalde bedrag wordt van het inkomen afgetrokken. Men betaald over dat bedrag weer belasting in het jaar dat men van de rekening weer geld opneemt. (uitgesteld inkomen).De centrale overheid betaald over het op deze rekeningen gestalde bedragen 0,01% per dag, bij opnemen of op 31 december bij te schrijven. Hiermee kan dus ook iedereen op ieder moment zich een pensioenvoorziening opbouwen.
    4. Alle geïnde boetes worden op jaarbasis op 31 maart van het jaar daarop aan alle Nederlanders gelijkelijk uitbetaald en op de overheidsfinancieringsrekeningen uitgekeerd.
    5. Alle opbrengst uit verkopen van grond en andere eigendommen van de overheid worden op jaarbasis op 31 maart van het jaar daarop aan alle Nederlanders gelijkelijk uitbetaald. (Of bij aankoop krijgen alle Nederlanders daar een aandeel in, die bij verkoop van de het eigendom aan de aandeelhouders toekomt.

    En soortgelijke regeling moet er komen voor bedrijven. Geen belasting over (het toch altijd te manipuleren of lastig vasty te stellen resultaat/winst, maar gewoon over de in Nederland gerealiseerde omzet. Van deze omzet mag dan alleen de bedragen die men betaalt aan zijn medewerkers, bestuurders, aandeelhouders afgetrokken (immers die betalen daar hun inkomstenbelasting over). De vraag is echter of dit wel nuttig en niet nodeloos ingewikkeld. Immers je mag er vanuit gaan, zoals in het stuk van Mujagic al wordt gesteld, namelijk dat bedrijven alle belastingen in hun prijzen toch weer doorberekenen aan de burgers. Misschien moeten alleen de uitgaande (naar buitenland, aandeelhouders, e.d) worden belast bij diegene die dat geld ontvangen. Voor ontvangende buitenlanders dus bij de grens.Bij de burgers dus bij de inkomstenbelasting.

     

  • Hypotheek aftrek: alsof we het van de overheid stelen!

    Het is verkiezingstijd en dus laait de discussie over de hypotheekaftrek weer op. Nu wil ik het niet hebben over de wenselijkheid van het afschaffen, maar de manier waarop politici en media over het onderwerp praten: “De hypotheekrenteaftrek kost de staat jaarlijks rond de 9 miljard euro“, of zoals Cohen: “de hypotheekaftrek komt terecht bij mensen die het financiëel niet nodig hebben!“.

    Voor degene die het historische perspectief kwijt zijn, nooit heeft de overheid heel specifiek iets willen zeggen over het mogen aftrekken van de hypotheekrente. Vroeger was het zo dat alle rente mocht worden afgetrokken, waarom, omdat ook ontvangen rente bij het inkomen moest worden opgeteld. Hypotheekaftrek was rente aftrek en het effect van een helder en consequent standpunt: men betaalt over rente inkomstenbelasting. En pas toen de regel van het niet meer mogen aftrekken van de rente werd besloten werd er een uitzondering gemaakt voor de hypotheek rente, en daarmee is de hypotheek een politiek onderwerp geworden.

    Maar als je als politici zegt, of in de media spreekt over: De hypotheekrenteaftrek kost ….” suggereer  je dat dat geld eigenlijk van de overheid is en dat de huizenbezitters met een hypotheek als een soort van gunst dat geld terugkrijgen. Het geld was van de overheid en moet als kosten worden uitgegeven!

    Nog minder zal de overheid hebben te praten over wat burgers van wat ze verdienen het nodig of niet nodig hebben. Ook dat straalt uit: wij weten als overheid hoe we het leven van de burgers moeten inrichten en wat ze wel of niet nodig hebben. Het is deze zieke politieke gedachte, en niet alleen van Cohen, maar van een hele brede generatie politici, die ons nu opscheept met een onduidelijke en onoverzichtelijk belastingstelsel, omdat iedere groep Nederlanders bij (bepaalde) politici altijd wel een tranen trekkend verhaal kunnen opzetten over hoe zij het geld toch zo nodig hebben en dat ze wel Nederlanders weten die dat geld niet nodig hebben. Hoe weten ze dat eigenlijk?

    En dat is onzin: in het soort maatschappij wat wij in Nederland staatkundig en maatschappelijk hebben, zijn de burgers vrij om inkomen te verwerven in principe op een manier dat het hun goeddunkt. Om de kosten van het organiseren van de overheid en zijn taken te financieren int de overheid belastingen. Daarvoor moet ze middels een wet die door de volksvertegenwoordigers in meerderheid wordt goedgekeurd worden gemachtigd. De wetgever heeft, juist of niet juist, twee soorten burgers gedefinieerd: met en zonder hypotheek, en die betalen een ander tarief over hun inkomen. (Het is zeker niet de enige discriminatie in de letterlijke zin van het woord, want we onderscheiden ook huurder en niet-huurders, en huurder met en zonder een bepaald inkomen!) Daarvoor hebben wij de overheid toestemming gegeven de belastingen te innen of subsidies en toeslagen te betalen. Eventuele inkomsten belasting over de rente van de hypotheek zijn mogelijke toekomstige belastingopbrengsten voor de overheid, maar nu is dat geld niet van de overheid en wordt dat als kosten teruggegeven.

    He bedenkelijke van de woordkeuze “kosten” is, is dat de politieke elite, en daarmee de gevestigde media, in diepste zin denkt in termen van de almachtige overheid, die niet alleen alle problemen van alle burgers zal moeten en gaan oplossen, en dat dus ons nationale inkomen van en voor de overheid is, die dat naar eer en geweten zo goed mogelijk over alle burgers verdeeld. Nederland als DDR avant le lettre.

    Ik vind dat de overheid belastingheffingen zo eenvoudig en voor iedereen doorzichtig moet opleggen en innen.  Uitzondering op uitzondering, toeslagen, inkomensherverdeling leiden tot ondoorzichtigheid bij de burger, afgunst, politieke spelletjes, en veel kosten voor het innen, herverdelen en de controle van de rechtmatigheid. Als we die kosten gewoon niet meer zouden maken en dus “teruggeven” aan de burgers, zou het mij niet verbazen dat de inkomstenbelasting zo kan dalen dat iedereen minder belasting betaald, dan dat hij nu na de uitzonderingen, waaronder de hypotheekaftrek!) nu kwijt is, respectievelijk dus meer van zijn inkomen overhoudt dan met hele kermis aan regels en uitzonderingen die de inkomsten/loonbelasting nu is verworden.