In de befaamde speech van President Kennedy bij zijn inauguratie in januari 1961 zegt hij:
“And so, my fellow Americans: ask not what your country can do for you – ask what you can do for your country. “
Deze vraag is ook vandaag nog relevant en zeker in Nederland dat sinds de zestiger jaren is terecht gekomen in een situatie waar de overheid ontelbare, en iedere dag weer meeer, diensten, direct en van top kwaliteit, gratis aan iedere individuele Nederlander moet kunnen aanbieden: “Wij vragen, U, overheid, draait! En O ja, we willen er niet voor betalen”.
Dat gaat dus niet en daar kunnen we geen samenhangende maatschappij op bouwen.
Daarom ook lijkt de overheid voor steeds steeds burgers “onbetrouwbaar“, is in ieder geval niet meer transparant (Weet u precies hoeveel en waarvoor u belasting betaald?), lopen de staatsschulden onvermijdelijk op, en hebben naïeve politici ons doen geloven dat het, zonder enige inhoudelijke politieke discussie, wij de EU en de Euro moesten worden ingerommeld waarbij en passant onze nationale soevereiniteit is opgeofferd. Daar kan je voor of tegen zijn, maar in ieder geval had dat moeten gebeuren op basis van een breed gedragen uitkomst van een politiek debat.Dat gaat dus niet werken; dat leidt op termijn tot grote sociale onrust, en doet de burger denken dat het zonder zonder politiek leiderschap kan. Politiek leiderschap dat ondubbelzinnig dan wel en altijd is onderworpen aan de “volkssoevereiniteit”: in laatste instantie bepalen wij met zijn alle (in meerderheid) hoe onze staatsvorm wordt ingevuld en wat de macht en beperkingen van de overheid zijn. Ook als de hoog opgeleide elite denkt dat de burgers “te stom zijn” om over belangrijke staatszaken te kunnen meedenken. Dat vond de elite namelijk ook toen begin 20ste eeuw voordat in 1917 alle mannen stemrecht kregen (en niet alleen die mannen die een bepaald inkomen verwierven) en dat vond die elite ook toen er werd gevraagd om algemeen vrouwen kiesrecht ingevoerd in 1919, “immers vrouwen hebben geen verstand van staatszaken!”
Daarbij is staatshervormingen nu een urgentie geworden omdat we midden in één van de grootste technologische revoluties van de mensheid zitten, qua snelheid, diepgang en sociale effecten factoren ingrijpender dan de industriële revolutie, namelijk de internet revolutie.
Ik heb ideen over wat we zouden kunnen en moeten doen.
Daarover wil ik graag schrijven.