In een recente tweet uit Thierry Baudet zijn frustraties over het politieke debat in Nederland. En nu niet over de inhoud van dat debat, of het afwijzen van zijn standpunten, maar over de ‘procedure´.
Het gebrek aan elke dialoog tussen de heersende intellectuele en politieke elite/machthebbers (politici, journalisten en voeg daar rechters en hoge ambtenaren maar gewoon bij in dat rijtje). Hij tweette het volgende:
Ik heb op zijn Tweet als volgt gereageerd:
Het is het gedrag van de politieke en intellectuele elite op weg naar een totalitaire gesloten samenleving. Het proces staat perfect beschreven in Hoofdstuk 10 van Popper’s “De Open Samenleving en haar vijanden.“
Iedere open dialoog over maatschappelijke problemen gaat uit de weg gaan. Of veroordelen als a-sociaal. Omdat het geluk van de mensheid in de weg staat. Want het brengt hun niet ter discussie staande enige oplossing van de grote problemen in gevaar. Ze doen het uit goedheid voor ons!
Zijn verbijstering komt voort uit het feit dat – zoals de meeste politici – niet begrijpen hoe het proces van het tot stand komen – en het bewust tot stand brengen – van een totalitaire samenleving verloopt.
Dat komt enerzijds door de wijze waarop Hannah Arendt in haar boek ‘Totalitarisme‘ het proces van het aan de macht brengen van het Nazi-regime in Duitsland in de dertiger jaren heeft beschreven en geanalyseerd en de terechte kwalificatie aan de vreselijke daden van dat regime met de genocide op de joodse bevolking heeft geweten aan de intense slechtheid van de uitvoerders daarvan. Dat waren ze ongetwijfeld, maar niet uit overtuiging. Ze waren er oprecht van overtuigd dat het allemaal deden uit goedheid. Het moest zo wel.
Maar wij zoeken naar slechteriken zoals we die uit James Bond Films kennen. En in de tweede kamer, bij de NOS, bij de redacties van de grote kranten, bij de ministersploegen lijken die niet aan te wijzen. Wel Baudet, Wilders die zorgvuldig zwart worden gemaakt: “kijk, daar zitten de bruinhemden!¨
Daar gaat het fout; vandaag de verwondering van Baudet. Want die analyse van Arendt is een beetje onvolledig. De stichters van totalitaire gesloten samenlevingen doen niets anders dan hun ideaal van een utopische samenleving najagen. Waarbij in hun strijd met hun tegenstanders (de Russen, de Gekkies, de de FvD-stemmers, de klimaat sceptici, de Chinezen, de kapitalisten, PVV, Palestijnen, etc ) moet worden afgerekend; voor het heil van de mensheid. En dus geen ruimte voor zelfreflectie, dialoog en zoeken naar betere oplossingen. Immers zij hebben de oplossing al! Want dat soort discussies staan de gang naar hun ideale samenleving waarin de gehele mensheid uiteindelijk wordt gereed van de ondergang in de weg.
Hoe we te maken hebben met fanatici die geloven in HUN visie op wat goed voor de wereld is, en alle middelen daar ondergeschikt aan maken, inclusief en ridiculiseren, verdachtmaking en onderdrukking van hun tegenstanders blijkt wel uit het volgende YouTube filmpje.
Erich Mielke – een man die verantwoordelijk in de regering van de voormalige DDR, verantwoordelijk voor de praktijken van de STASI, verantwoordelijk voor heel veel onderdrukking en moorden – verwonderd was over de openbare kritiek in de Volkskammer (1889), aan de vooravond van de ineenstorting van het regime, op zijn beleid. Letterlijk verontwaardigd dat men hem beschuldigde van zoveel onrecht. Immers zegt hij dan: „Ich liebe… Ich liebe doch alle, alle Menschen… Na, ich liebe doch… Ich setze mich doch dafür ein.“.
Lees daarover op de blog van Pieter Janssen: Het IJzeren Gordijn.
Ja, Thierry, de politici, de ministers, de vertegenwoordigers van VVD, CU, PvdA, GL, allemaal houden zo van de mensen waar ze zich zo voor uitsloven. En daarom niet van aanhangers van FvD en de PVV.