Ortogonaal: tegendraadse meningen

Auteur: Dick Ahles

  • Lastenverhogingen zijn geen bezuinigingen

    Stoppen met de Euro en deze Europese Unie: op naar een nieuw Europa!

    Het is lafheid van onze politieke leiders om lastenverhogingen bezuinigingen te noemen. Ik heb geen moeite met de doelstelling dat we uiteindelijk minder moeten uitgeven dan de overheid binnenkrijgt maar de weg daarna toe is anders dan die van de EU. De 3% norm is een norm voor al die landen die wel en een enkele NIET aan de afspraken houden. Nu geen enkel land zich aan de afspraken houdt (Ok Duitsland vrijwel wel) is het beter de Euro op te heffen dan een kortzichtige norm te hanteren, die laffe politici dwingen de lasten te vergroten.

    Want van bezuinigingen is in de verste verte geen sprake. Lees het artikel op de dagelijkse standaard:

    Als we kijken naar de uitgaven van de overheid (Rijk, provinciaal en gemeentelijk samen), dan is dat niet het geval. Sinds 2008 stijgen de overheidsuitgaven weliswaar minder snel dan in de periode 1996-2007 en de jaren ’70, maar ze stijgen nog steeds. De overheid heeft sinds het bestaan van Nederland nog nooit zo veel geld uitgegeven als vorig jaar.

    In 2012 gaf de Nederlandse overheid 303 miljard euro uit.

    In 2001 was dat nog 202 miljard.

    In 1983 was dat nog 99 miljard.

    In 1975 was dat nog 51 miljard.

    De Nederlandse overheid gaf in 2012 24 miljard euro meer uit, dan het ontving. Dat overheidstekort is net zo groot als de totale overheidsuitgaven in 1970 samen. Alleen in 2011, 2010, 2009 en 1995 was er een groter overheidstekort in absolute euro’s. Het jaar 2012 staat daardoor op de 5e plek, qua grootte van het overheidstekort in de gehele Nederlandse geschiedenis. De 1e, 2e en 3e plek qua grootte van het overheidstekort waren alledrie jaren dat Rutte het kabinet leidde.

    Wat de weg moet zijn is:

    1. het stimuleren van de economische groei in Nederland die we de eerst komende jaren vooral en alleen zullen aanwenden om onze schulden weg te werken. DAT VRAAGT OM:

    1.1. vertrouwen van de burgers en consumenten in de toekomst: DAT VRAAGT OM:

    1.1.1. lasten verlaging (BTW is effectief, accijnzen zijn marktverstorend, belasting of energie, geen belasting op arbeid voor de werkgever, lokale belastingen minimaliseren)

    1.1.2. zo weinig mogelijk wijzigingen van beleid: huizenmarkt van afblijven, inkomens herverdeling van af blijven, ww-uitkeringen afblijven, spaargeld en privé vermogens afblijven, pensioenen en pensioengerechtigde leeftijd wijzigen: van af blijven). Komt allemaal later op de agenda als we de boel weer op orde hebben.

    1.2. het wegnemen van alle beperkingen, regelgeving die de economische activiteiten afremmen: alternatieve energie, EU regelgeving, vrouwen quota en dat soort van hobby’s  is weer tijd en aandacht voor als we de financiën op de rit hebben. het meest effectieve is natuurlijk afscheid nemen van de regelzucht van de EU en het Europese parlement.

    2. Het per direct stoppen met uitgaven zonder enige meetbaar positief effect op onze economie. DAT VRAAGT OM:

    2.1. per direct stoppen met het op grote schaal herverdelen van inkomen: Daar verlies je 40% effectiviteit mee; die besparingen direct teruggeven aan de burgers door inkomstenbelastingverlaging (alleen de laagste schaal). Dan heeft de burger 40% meer te besteden dan als ze het via de belastingen doet maar heeft wel zelf de verantwoordelijkheid dit dan niet uit te geven an vakanties, plezier, en andere luxe zake, maar te reserveren voor ziektekosten, inkomenstegenvallers, grote uitgaven, kosten van het opvoeden van kinderen, e.d.

    2.2. alles wat kanootjes zijn: ontwikkelingshulp, subsidies aan clubs en bewegingen en de publieke omroep

    2.3. inperken van de ambtenarij in zowel instituties (deelraden, autoriteiten, adviesraden, studiecommissies, e.d.). gewoon drie jaar lang elke subsidie aan wie dan ook stoppen en uitstellen.

    2.4. stoppen met de Euro en terug naar een douane unie voor de EU. Alleen die beslissing maakt al dat we waarschijnlijk binnen twee jaar onze financiën op orde hebben.

  • Ook het Financieel Dagblad is gevallen!

    Groot in het nieuws: ook het Financieel Dagblad is op 26 maart uitgekomen met een kleiner formaat krant. Niet het platvloerse Tabloid maar het chique Zwitserse Berliner formaat, tot voor kort vooral een formaat voorbehouden aan zogenaamde top kwaliteitskranten uit het Duitse taalgebied, die zich vooral kenmerkten door veel tekst, ingetogen koppen en nauwelijks foto’s, en bij ons voor de meeste mensen bekend van het oude formaat van Intermediair toen het nog inhoud had waar je in Nederland rekening mee wilde houden.

    Ongetwijfeld is deze operatie voor het Financiële Dagblad een actie in het kader van de vlucht vooruit: “hoe redden wij het gedrukte dagblad van haar naderende ondergang”. Het antwoord of deze formaat-wijziging gaat helpen kan nu al gegeven worden: niet dus.

    In tegendeel, want het grote formaat van de krant is bijna (afgezien van de in dit internet tijdperk nieuwe op de doelgroepen afgestemde wijze van berichtgeving) het enige pluspunt van een gedrukte krant.

    Immers een krant is een zogenaamd browsend medium. Dat wil zeggen: niemand leest de krant van het eerste artikel op pagina 1 tot het laatste artikel op de laatste pagina, en uitsluitend in die volgorde! Iedere kranten lezer pakt uit het totale aanbod een kleine selectie, kriskras, soms van achteren naar vormen (geldt zeker voor ook voor tijdschriften). Als je meer tijd hebt meer artikelen, bij haast en kleine momenten van rust een aanzienlijk minder aantal.

    En wat helpt bij het browsen door de koppen en artikelen, wat doet de sensatie van ik als lezer kies en ben tevreden dat ik ook nu weer wat van mijn gading gevonden heb, ja juist het formaat, hoe groter hoe efficiënter, sneller, accurater ik de beslissing kan nemen een artikel te gaan consumeren. En dat maakt, naast een paar ander zaken, die krant nog steeds superieur aan de zeer beperkende browsend vermogen van een doorsnee beeldschermpje waar de mensheid nu voor een groot deel van zijn informatie behoefte aan is veroordeeld.

    Ik moet zeggen dat onze grootste kranten uitgever van Nederland De Telegraaf dat in ieder geval heeft begrepen, want na wat testjes is het nog steeds en groot formaat krant en zijn recente APP op de iPad is extreem ingesteld op de browsende functie.

    Natuurlijk is het formaat niet doorslaggevend voor de kans om het gedrukte dagblad te laten voortbestaan. Aanpakken van de oude kosten, structuren, CAO’s, wijze en kosten van drukken, wijze en kosten van distributie, inhoud en onderwerpen selectie, positionering en doelgroep beleid zijn zeker even belangrijk. Maar waarom in deze tijd de bestaande kranten een asset zo gemakkelijk opgeeft is mij een raadsel.

  • belastingmoraal: kwartje van Kok hebben ook nog niet terug!

    iaza16325725795800Het probleem met de overheidsfinancién is begonnen met het door de politici ondoorzichtig maken van de hele publieke financiering van de begroting, waarbij de burger geheel in het ongewisse is over:

    – hoeveel belasting hij/zij betaald (niemand weet dat meer bij benadering)

    – waarvoor die belastingen mogen worden uitgegeven (budgetrecht)

    – hoe overheidstekorten worden gefinancierd met welk geld

    Om dat fundamenteel te doorbreken moet er spoedig het volgende gebeuren:

    – het aantal belastingen moet tot twee of drie vormen worden teruggebracht voor ALLE bestuurslagen tezamen.

    – geld dat de overheid “verdient” aan exploitatie, respectievelijk de verkoop van overheidbedrijven dient terug gegeven te worden aan de burgers; simpelste oplossing is dat voor alle deelnames automatisch alle betrokken burgers aandelen in de door de overheid gestarte business krijgt in plaats van de overheid zelf. De overheid blijft wel de bedrijven leiden.

    – inkomsten aan boetes dient één ker per jaar aan alle burgers te worden uitbetaald; overheidsactiviteiten mogen NOOIT uit boetes worden gefinancieerd.

    169849_3851
    Belastinggheffing is in moderne Europese democratie niet meer transparant

    – burgers kunnen alleen belasting worden opgelegd, als zij ook invloed heeft op had kunnen hebben op de systematiek en de hoogte van de belastingen. Dus geen onroerendgeodbelasting, toersitenbelasting, etc voor zaken in een gemeente waar je niet ook op kandidaten voor de gemeenteraad mag stemmen.

    – verder toestemming voor explicit financieren van bepaalde en besloten zaken, dus de overheid kan niet schuiven met posten. Als een voorgenomen actie  niet wordt gerealiseerd, niet wordt uitgegeven, gaat het terug naar de betrokken burgers.

    – geen belastingen om inkomensoverheveling te bewerkstelligen; overheveling van risico’s (werkloosheid, ouderdompensioen, ziektekosten,  toelages, studiebeurzen, etc) gebeurt met (volks)verzekeringen en niet met geld uit algemene belastingen.

    – belastingen dienen universeel te zijn: voor alle betrokken burgers, en dus niet dat een groepe burgers kan bepalen dan een andere groep burgers belasting moet betalen en maar zelf niet.

    – overheidsfinancing gebeurd zo veel mogelijk door de burgers zelf: pensioenreserves, inkomstenvereffening, sparen voor later, overschotten van lagere overheden. Deze worden verplicht aangewend tegen een vaste rente van 0,01% per dag om (tijdelijke) overheidstekorten te financieren. Die rente is belastingvrij.

    En tenslotte:

    – de belastingen zijn redelijk, en beperkt; alleen dan zal geen enkele burger moeite hebben met hun deel van de financiering

  • NPO heeft het niet begrepen: de TV revolutie moet nog komen

    De ‘internet/sociale Media” revolutie waar we op dit moment mee te maken krijgen, zal op de manier waarop de consument televisie kijkt en gebruikt nog radikaal gaan veranderen. Dat dat nog niet gebeurd is, heeft te maken met (a) het nog ontbreken van de juist techniek in de gemiddelde TV-toestel en (b) het feit dat de televisie-producenten zich nog kunnen wentelen in een onbegrijpelijke bescherming van hun business door wetten, regelgeving en vriendjes in de politiek. Maar het is onvermijdelijk dat hun kunstmatige monopolie tot de distributie van programma-streams van een min of meer herkenbaar format zal eindigen. Je kunt daarbij ook niet vertrouwen dat de vermeende kwaliteit van hun programma’s ze wel door moeilijke tijden heen zal helpen.  Dan helpt het label “Publieke Omroep” of “NPO” ook zeker niet.

    Laten we eerst eens proberen te beschrijven wat de kenmerken van televisie zijn en waarom de TV zo in korte tijd populair is geworden:

    1. TV doodt de tijd; een passieve tijdspassering van heel veel Nederlanders die anders niet zouden wat ze moeten doen met hun tijd; het verdrijft verveling dat dat vindt men geweldig.

    2. Televisie is principieel niet INTERACTIEF. Het is een passieve tijdsbesteding waarbij het enige wat interactief is aan de afstandsbediening, de knop die je brengt naar een kanaal, die iets uitzendt dat past bij je stemming en belangstelling van dat moment, en waar je hoopt de rest van de tijd verder door de samenstellers van de zender te worden vermaakt. Dus hoe minder zappen hoe gelukker men dus blijkt te zijn.

    3. Televisie kijken is een sociaal gebeuren. Het hoeft niet maar er is toegevoegde waarde door het gezamenlijk kijken, becommentarieren, delen en ondergaan van een programma. het geeft je ook in jouw sociale omgeving de onderwerpen waarover men kan praten. Het is dus sociaal door gezamenlijk kijken en door de generatie van gespreksonderwerpen. Overigens hoe meer kanalen en zenders hoe minder de rol van ‘social sharing!’

    4. Televisie kijken is voor de kijker een goedkoop/gratis tijdspassering.

    Als men deze kenmerken als uitgangspunt neemt dan constateren we verder:

    a. achter een computer zitten, een tablet bedienen e.d. is een principieel andere activiteit: je moet in een interactieve mode zijn en je doet het in bijna alle gevallen in je éentje. je zit niet met een groep om een laptop of met een tablet op je schoot. het brengen van je computer op je TV heeft dus geen zin en ook het brengen van TV op je laptop heeft alleen zin, als je hem in je passieve stemming als TV gebruikt (het is en blijft een scherm nietwaar) of het programma een achtergrondskanaal is waarbij je daarnaast gewoon met andere dingen bezig kan zijn, zoals je de radio aan kan hebben staan terwijl je een rapport schrijft op je computer.

    b.  een televisie kijker heeft behoefte snel een programma te vinden die past bij de stemming. dat gaat het beste als het (grote) aanbod van programma’s een grote mate van voorspelbaarheid hebben, zowel wat betreft inhoud als tijdstip. Mensen leren snel waar ze hun favorieten kunnen vinden. Daar hebben ze over het algemeen geen programmablad, internet voor nodig, wel vaak vrienden en aankondigingen.

    c. Dus hoe beter een kanaal zich weet te profileren voor een bepaald consistent aanbod van programma’s, hoe sneller de gebruiker het juiste programma/zender weet te vinden. Hier zit juist het probleem van de Nederlandse Publieke Omroep: hun TV-zenders profileren zich onvoldoende. Voor de radio is het een ander verhaal.

    Dus als de Publeike omroepen zich willen voorbereiden op de toekomst is niet de vindbaarheid van de individuelen programma’s van de “Publieke Omroep” als instituut op internet belangrijk, maar de profilering van de kanalen. Kijkers zoeken, als ze al op zoek zijn omdat hun vertrouwde zenders hen even in de steek laten, meestal niet naar progranmma’s, maar naar categorieën van programma’s.

    Dan zijn er twee belangrijke ontwikkelingen die voor NPO van belang zijn:

    1. het monopolie van het maken van (televisie)programma’s is doorbroken door de moelijkheid om tegen minimale kosten programma’s te maken. Op YouTube wordt zo veel materiaal gepubliceerd, dat meestal kosteloos toegankelijk is, en de kwaliteit van dat materiaal zal steeds groter worden, dan het aanboren van deze bron straks de consument een onuitputtelijke voorraad aan passende programma’s zal opleveren.

    2. het wordt steeds vanzelfsprekender dat internet automaten geheel zelfstandig en zonder programma’s een video-stream kunnen leveren aan iedere consument op basis van kennis over gedrag en belagstelling gewoon aanwezig is op het internet en op de sociale media.

    Aan het “monopolie van programma makers en zender-coördinatoren komt spoedig een eind.

    Dat is effecten van het aansluiten van de TV op het internet; niet de interactiviteit van mensen, maar de gepersonaliseerde TV-aanbod dat in een sociale omgeving van de Social media wordt gepresenteerd. Netzo goed dat we voor het nieuws geen dagbladjournalisten meer nodig hebben, hebben we straks geen programma-makers en televisie-zenders meer nodig.

    Als de de nederlandse Publieke Omroep zich op de toekomst wil voorbereiden is het beter te zorgen dat al die programma’s, als losse programma’s eenvoudig, gecategoriseerd en goedkoop voor gebruikers beschikbaar komen voor de kijkers die dan zelf (geautomatiseerd) een televisieavond zal samenstellen.

    Er is bij veel ondernemers een onbedwingbare lust om naam, logo, huisstijl te wijzigen. Natuurlijk als je fuseert, een nieuw produkt lanceert of je business wijzigt kan het reden zijn voor een face-lift, maar ik ben er van overtuigd dat de drift van veel marketiers te “vernieuwen” voor de gemiddelde consument alleen een onrustig veroorzaakt. Verder hebben manegers de neiging de warde van het “Merk” van het bedrijf te overschatten ten opzichte van de positionering van het merk van een produkt. Uiteindelijk consumeren we producten en geen “bedrijven”! Al reis heeft in het boek “Focus” al met vele voorbeelden aangetoont dat bedrijven, als bekend merk, met een grote differentiate van producten veel slechter renderen dan bedrijven met één herkenbaar produkt waarbij naam van het produkt veel belangrijker is dan de naam van de vennootschap die het product voert. Het manegement van NPO valt dus in twee valkuilen: het overschatten van het belang van de naam van het bedrijf en het onderschatten van de negatieve effecten van wijzigingen van reeds ingeburgerde namen. Je zal maar je inkomen verdienen bij zo’n bedrijf!

  • Rules are for the weak and standard of excellence for the strong

    We leven in moralistische tijden: politici en journalisten zijn de hele dag bezig de burgers de maat te nemen of men wel het goede gedrag vertoond en – dat is het meest kwalijke – de juiste opvattingen deelt en ventileert.  Het is blijkbaar de geest der tijd.

    Afgezien van het feit dat dit gedrag onvermijdelijk zal leiden naar een repressieve maatschappij is er nog een ander opvallend effect: de roep om overheidsingrijpen en dus de ontwikkeling van procedures  (wettten) als er eens wat fout gaat of het juiste gedrag niet wordt vertoond.

    Dit deed mij denken aan een management (sales) cursus (beste ooit) die ik in 2000, toen ik directeur werd van de Gouden Gids in Nederland,  heb gehad bij het voor de Yellow Pages toonaangevende bedrijf “The Berry Company” gevestigd in Dayton, Ohio (US) en feitelijk de uitvinder van de advertentie gedreven gecategoriseerd bedrijven gidsen die we naar de kleur van het papier waarop het werd gedrukt, gele (later in Nederland) Gouden Gidsen zijn gaan noemen.

    Deze management cursus heeft grote indruk op mij gemaakt en definitief gebroken met (a) de eenzijdige beeldvorming die wij in Nederland over Amerikaanse bedrijven hebben en (b) het belang van op de lange termijn gerichte klantgerichtheid voor de continuïteit van het product en dus het bedrijf.

    En van de uitgangspunten van Berry was dat de kwaliteit van de mensen, medewerkers, managers alleen bepalend zijn voor het succes van het bedrijf. En goede mensen hebben geen opgelegde procedures en regels nodig: dat is alleen voor de dommen! Politici begrijpen daar niets van, want volgens hen zullen er  regels zijn en moeten komen. Als dat de maat is voor hete inzicht van onze overheidsdienaren, dan is daarmee de domheid van de bureaucratie in Brussel nog eens duidelijk bewezen: een grotere onnutte regelgeving-machine als de Europese Unie is niet te bedenken!

    Maar ook het bedrijfsleven heeft er veel last van: regels, gebrek aan delegatie, gebrek aan vertrouwen (in de ondergeschikten) en vooral focus op korte termijn. Wat dat betreft is het nuttig eens te kijken naar “The Ten Truth” van The Berry company. Ze zijn leerzaam en openen ogen:

     

    The Berry Company: The Ten Truth | Blueprint for Succes

     

     

     

     

  • Hoe haal je de economie van Nederland onderuit? de Gouden Standaard!

    Ik zat net (14 februari 2012; 10:00u) op de televisie te kijken naar de slechte berichten over de staat van de Nederlandse economie (die recessie werd door de journalisten na afloop gebagatelliseerd; ook dat past in het huidige tijdsbeeld: politici en journalisten lijken niet te zien wat er bij de burgers en de het MKB aan de gang is: armoede, pessimisme  opsouperen van de reserves; dus de grote klap gaat nog komen). In de gepresenteerde cijfers kwam het desastreuze effect van de BTW verhoging van 19% naar 21% even ter spraken. Ik moest toen aan Hendrik Colijn denken en zijn Gouden Standaard.

    In de geschiedenis lessen werd vroeger als we het hadden over de grote recessie van de 30-tiger jaren er aan herinnert dat de ellende voor Nederland werd verergerd omdat onze regering, onder leiding van de wat kleurloze en naïeve Colijn (militair en carrière ambtenaar) heel lang hebben vast gehouden aan de zogenaamde GOUDEN-standaard. Kenmerk van de oplossing van het vasthouden aan de Gouden standaard is dat het veronderstelt dat monetaire maatregelen een economische crisis zal oplossen. En dat is natuurlijk niet zo. dat kan alleen economische groei en dus meer consumptie.

    Hendrik Colijn

    We kijken nu met enige dedain naar de figuur van Colijn: de naïeveling die maar niet kon geloven in de nieuwe economische inzichten van geleerden als Keynes. Ik denk dat over vijftig jaar wij naar de huidige politici en ambtenaren van Nederland en de Europa zullen kijken als allemaal een soort Colijn-figuren: hardleers, naïef, en vooral ook leugenachtig. Wat er bij komt is nu misschien ook die kwalificatie van leugenaars, want het is duidelijk dat de huidige generatie politici over de economische werkelijkheid en de goed weg te gaan vooral huichelen.

    Wat is anno 2013 de Gouden Standaard? De 3% begrotingsnorm van de Europese Commissie! Het is deze norm en het ziekelijke gedrag van de gemiddelde Nederlandse Haagse politici (en hun kritiekloze journalisten-vriendjes), die norm als een heilige opdracht op te vatten. Dat heeft veroorzaakt dat de de politici van het zogenaamde Kunduz-akkoord zo trots waren op de desastreuze maatregel van BTW verhoging naar 21%. Hoe bekrompen kan je zijn.

    Laat er geen misverstand over bestaan dat (grote) overheidstekorten op termijn natuurlijk funest zullen zijn voor de welvaart in een land. je zult toch wel stom zijn om de welvaart die binnen een land uiteindelijk wordt gegenereerd voor een groot deel weer te besteden aan het afbetalen van rentes in plaats van daarvoor de welvaart van je burgers te vergroten, respectievelijk goede werken te verrichten. Deze goede werken kunnen zijn milieu-verbetering, het helpen van andere landen, het steunen van de armen, en verzorgen van de zieken.

    Dus natuurlijk moet je als overheid stoppen met uitgaven die nu even niet nodig zijn, de hobby’s van onze politici, het steunen van franse boeren, geld uitgeven aan nieuwe leden van de EU, geld storten in de bodemloze put van de Griekse staatsobligatie-houders (= speculanten aangemoedigd door Prodi), etc. Kortom er is ook op het punt van verminderen van de overheidsuitgaven veel te winnen op korte termijn. Maar dat zou eigenlijk niet het onderwerp van de kabinetsformatie in dit voorjaar hebben moeten zijn.

    Want er is maar één manier om overheidstekorten effectief en snel weg te werken en dat is het veroorzaken van economische groei. En het is niet de overheid die voor die groei zorgt, maar uitsluitend de ondernemende burgers. De overheid kan alleen maar stimuleren en belonen. Dus alles zou door de regering gedaan moeten worden om:

    – burgers te stimuleren ondernemer te worden of te blijven (krediet-faciliteiten, arbeidsmarkt-versoepeling, (vennootschaps) belasting verlagingen, handelsbetrekkingen stimuleren, regels en bureaucratie opheffen.

    – investeringen in onderwijs die gericht is op het beter kunnen doen van onderzoek en research waaruit nieuwe economische activiteiten kunnen ontstaan.

    – goedekope grondstoffen voor de industrie (met name energie), dus geen heffingen, belastingen en quota.

    – aanleggen van infrastructuur waarmee economische activiteiten worden geholpen

    – burgers meer vrij inkomen te geven om te consumeren

    Dus: minder regels, geen politieke hobby’s die de economie beperken, maar vooral belastingverlagingen. Dus substantiële BTW-verlagingen zouden zinvol zijn geweest, en niet het monetaire instrument van lage rentes, want dat helpt alleen het inkomen van spaarzame burgers te verminderen. (meer…)

  • Politiek Manifest

    Politiek Manifest
    Schrijven Politiek Manifest

    Je kunt geen grondwet schrijven zonder een politieke stellingname over hoe je de maatschappij en het land zou willen inrichten. Daarom hier een eerste poging voor een politie manifest:

    1: Nederland is souverein en blijft dat.

    2: Nederland (land, mensen, samenlevingsvormne, waarden) is het waard om tegen anders denkende te beschermen en te verdedigen

    3. Nederlanderschap is uniek en een voorrecht

    4. Nederlander worden een gunst over de toekenning we aan nioemand verantwoordling hebben af te leggen.

    5. De NL maatschappij is gebaseerd op tolerantie; tolerantie is wederkerig: we zijn alleen tolerant tegen mensen, groepen en ideëen die andermans ideen ook tolereert: anders wordt je verdreven

    6. Daar hoort een ongenuanceerde vrijheid van meningsuiting bij: mensen worden veroordeeld op daden en niet op meningen

    7. De overheid zorgt primair voor rust, veiligheid en het handhaven van een rechtstaat waarbij iedereen gelijk wordt behandeld door de staat.

    8. De overheid zorgt verder voor het financieren van maatschappelijk relevante infrastuctuur: verkeer, communicatie, energie, medische voorzieningen, basis onderwijs en voor mensen die niet zelf of door anderen (sociale cohesie van de burgers onderling) kan worden geholpen. De rest is ondernemerschap en markt.

    9. Erkenning dat de overheid de individuele problemen van de burgers niet zal en kan oplossen. De burgers zorgt zelf voor het inrichten van zijn leven en daarin voort te komen.

    10. Ondernemerschap is vrij en een recht van iedere burger; overheid stimuleert ondernemerschap als moter van onze welvaart.

    11. Onze rol op de rest van de wereld is eerlijk handeldrijven en samenwerken in het belang van Nederland. Verder hebben we in de wereld niets te zoeken en te doen; ook niet op de Antillen.

    12. Alle uitgaven van de Overheid hebben expliciete toestemming (maximale hoogte en doel) van de bevolking nodig. Er wordt alleen belasting (progressief) geheven op inkomen. andere belastingvormen zijn er niet: Dit voor de transparantie van onze bestuurders.

    13. De overheid is er niet voor het geluk van de individuele belangen van de burgers, maar creeert maar probeert het geluk voor alle burgers zo goed mogelijk te optiomaliseren. Het is de taak van de burgers daarbij de overheid te helpen. Dus geen clientisme en lobbyisme.

    Zal worden verbetert. graag uw mening.

  • Oplages van kranten groeien in Azië nog steeds

    Wat lezen we op Dutchcowboys: “Wereldwijd groeien de oplages van kranten nog“.

    Het lijkt een vreemde mededeling in het Internet Tijdperk, maar als je je realiseert dat die groei bijna geheel wordt veroorzaakt door groei in de Azië ook weer goed te begrijpen:

    Kranten zijn een typisch middenklasse product voor gezinnen die zijn gesetteld: huisje, boompje, beestje. En dat een groep die juist wat in veel Aziatische landen nu snel aan het ontstaan is. Verder zal overal waar de krant een plek krijgt in het dagelijkse routine van dat middenklasse gezin zal het een gewenst en uiterst sterk product blijken te zijn. Voor de grote on-line doorbraak in Nederland werd de neergang van de oplages voornamelijk veroorzaakt door het feit dat we het tijdperk van de jeugd hebben verlengd van 20 naar ruim 30 jaar; dan pas komt “huisje, boompje, beestje” en prompt nam men dan ook een kranten abonnement.
    Verder zal men een krant nemen en willen behouden als de inhoud aansluit bij de lezers (differentiëren) en de prijs goed is. Wat hebben we in Nederland sinds de 80-tiger jaren gedaan: (1) onder druk van de bedrijfseconomie (aanschaf van nieuwe dure persen) is er tot fusies en tot minder differentiatie overgegaan, en (2) terwijl de IT juist flexibel edities had moeten kunnen creëren is de krantenwereld opgescheept geworden met de meest beroerde en kostbare ICT die men kan bedenken die niet ten dienste stond van het creëren van een slimme product/marktcombinatie; (3) is de redactie arrogant met de rug naar haar lezers gaan staan, en(4) hebben de RadenvBestuur en directie gedacht dat in de krantenwereld de wetten van de prijselasticiteit niet bestaan en dus de prijzen van advertenties (even dodelijk voor de oplages; advertenties moeten voor de lezers waardevolle aanvulling zijn op de inhoud) en die van de abonnementen excessief verhoogd.
    Ik weet dan ook zeker dat een deel van het succes van de oplagegroei in Azië wordt veroorzaakt door (nog)markt conforme prijzen.
    De niet te ontkennen neergang van de kranten business in de westerse wereld is uiteraard voor een deel het gevolg van het internettijdperk (andere gewoontes in gezinnen), maar voor een groot deel toch gewoon veroorzaakt door de directies en redacties zelf.

  • Wat als we de spellingsregels afschaffen?

    OK, we hebben bedacht dat we schoolkinderen een door heel geleerde studeerkamer-deskundigen samengestelde spellingslijst, het groene boekje, met bijbehorende spellingsregels foutloos moeten leren toepassen. In zo’n systeem moeten onze onderwijzers en leraren deze onmenselijk taak wel laten uitvoeren en zullen ze die regels wel ongeveer moeten kunnen toepassen en uitleggen. Onmenselijk omdat werkelijk geen Nederlander voor 100% foutloos – uit zijn hoofd – volgens de wet kan (leren) spellen.

    Groene Boekje

    Maar los daarvan, spellingsregels in de huidige vorm zijn nutteloos en dienen geen ander doel dan dat heel veel mensen een minderwaardigheidscomplex aan te praten. Want vanaf dag één op school worden we gehersenspoeld, dat foutloos spellen hééél belangrijk is en dat het niet foutloos kunnen spellen laat zien hoe (a) dom je bent, (b) en je dus niet verder kan leren, (c) én dus niet vooruit komt in de echte wereld en tenslotte, de ergste kwalificatie: (d) dan ook niet zuiver kan denken.

    Kortom niet goed (kunnen) spellen maakt van je een maatschappelijke paria. Hoe diep die afkeuring verankerd is, blijkt wel uit de voortdurende uiterst aggressieve toon die taalpuristen voortdurend uitstoten. Over haatzaaien gesproken!

    (meer…)

  • A-sociale ambtenaren

    BBC commentator Jeremy Clarkson

    Onlangs hielden de vakbonden van de ambtenaren in het Verenigd Koninkrijk een grote landelijke 24-uurs staking. Die staking ging over de voorstellen om de pensioenen te versoberen ingegeven door de huidige financiële en dus economische crisis.

    Over het algemeen werd de staking door de rest van de Engelsen gelaten ondergaan. De media had er natuurlijk de onuitgeproken sympathie voor, maar opeens werden de eindbewoners hard wakker gemaakt door een beroemde commentator bij de BBC in een satirisch talk-show Top Gear. Daar durfde Jeremy Clarckson de stakers te dreigen met doodschieten. Hier het omstreden citaat:

     ‘Frankly, I’d have them all shot. I would take them outside and execute them in front of their families. I mean, how dare they go on strike when they have these gilt-edged pensions that are going to be guaranteed while the rest of us have to work for a living?

    Ik ga er maar even vanuit dat het eerste deel – gezien de setting van het programma – niet al te letterlijk werd bedoeld, maar u begrijpt het al, de “hele wereld” viel over Jeremy heen: “Schande!”, hoe durf je hardwerkende ambtenaren zo te bejegen.

    Dat effect leidde de discussie af van het tweede deel van zijn uitspraak: “hoe durven ze te gaan staken terwijl ze een goud-omrande pensioenregeling hebben dat ze gegarendeerd willen hebben voor de rest van hun leven terwijl anderen daar nu hard voor moeten werken!”

    En daar heeft Clarckson natuurlijk alle gelijk van de wereld: de stakers zijn egoïstische burgers. Immers wat ze zeggen: als het slechter gaat met het land willen wij daar niets van merken, de rest, die toch al hard door de economische crisis zal worden aangepakt, hebben ook even te zorgen voor het op peil houden van onze arbeidsvoorwaarden en pensioenen.

    En dat is natuurlijk ongekend egoïstisch. Natuurlijk het hoort bij de natuur van de vakbonden, “niet wij maar zij (overheid, werkgevers, zelfstandigen, betalen“, “niet de vakbondsleden die werknemer zijn, maar de stommeriken die geen lid worden zullen boeten” maar in dit geval is de a-sociale insteek wel heel gênant.

    Ik denk dat we in Nederland dezelfde discussie kunnen voeren over de opvattingen en uitkomsten van de pensioen discussie van de vakbonden, werkgevers en de overheid. Ook hier wordt de rekening bij anderen neergelegd. A-sociaal dus.

  • Leven boven onze stand: verzorgingsstaat in EU is niet meer vol te houden

    Steun voor de verzorgingsstaat

    Wat politici maar niet willen zien is dat Griekenland al heel lang gewoon failliet is. En dan ben je dus niet te redden met goedkope leningen, want je hebt gewoon niet meer het vermogen het geld terug te verdienen. Dat geldt waarschijnlijk ook voor Portugal, zeker voor Cyprus. Italië leeft ver boven zijn stand, maar heeft – weliswaar gehandicapt door bureaucratie en idiote regelgeving – in ieder geval nog het economische vermogen geld te verdienen. Dat geldt ook voor Frankrijk, maar dan zullen we ze ook een keer moeten gaan vertellen dat de andere (= noordelijke) EU staten hun inefficiënte boerenbedrijven niet meer blijven steunen, eén grote schande van de EU, naast de enorme idioot veel betaalde ambtenaren in Brussel, en de uitvreters in het Europese parlement.

    In welke politieke constellatie dan ook ALLE EU landen hebben de laatste decennia ver boven hun stand geleefd. Ook in Nederland, en als het nu nog is bij te benen met zo nu en dan een lening op de wereld kapitaal markt en dus het accepteren van een grotere overheidstekort. En dat structurele geld-te-kort is wat huidige financiële crisis nu genadeloos bloot legt. Daarom zouden politici wat eerlijker naar hun burgers kunnen zijn door te zeggen dat het failliet van Griekenland en Portugal, en de problemen in Italië, Frankrijk en Spanje waarschijnlijk de Euro niet meer overeind houdt en dat de afschaffing, ja wel degelijk een welvaarts dip zal betekenen. Maar dat is niet anders dan dat we nu de rekening krijgen gepresenteerd van onze eigen politie om op te grote voet te leven. Dat de interne EU-politiek van de zuidelijke staten er toe leidt dat, zoals het er nu naar uitziet, dat Noord vooral de rekening van de overvloed van de Zuidelijke landen gaan betalen is onrechtvaardig. Het zou beter zijn dat ieder land zijn eigen monetaire problemen eerst maar even oplost voordat we weer verder gaan met een, uiteindelijk onvermijdelijk, verenigd Europa.

    Wat dat betreft is het misschien goed maar niet al te lacherig naar Griekenland, Italië en Portugal te kijken, want hun situatie is ook ons voorland. Onze staatsfinanciën zijn structureel niet in de hand te houden als we niet radicaal afscheid nemen van de uitgangspunten van de huidige verzorgingsstaat. Daarom is de nu gepresenteerde oplossing voor het stringenter controleren van EU-landen op hun begrotingen vooral wishful thinking en niet gebaseerd op inzicht over de hoe en waarom van de enorme staatsschulden OVERAL in Europa. (meer…)

  • Hoe zou een nieuwe grondwet er uit moeten zien?

    Zwitserse volksvergadering voor directe democratie
    Directe Democratie

    We hebben met spoed een andere staatsinrichting nodig. De oude is niet toereikend voor de grote (sociale) veranderingen die gaande zijn en die in de komende tientallen jaren nog aanzienlijk zullen gaan verdiepen.

    Als je nu de tekst van de oude grondwet leest (redelijk leesbaar, maar heeel lang) dan zie hoe gedateerd hij is door de overheersende stemming binnen de politieke elite in de jaren 80-tig die allee waren opgegroeid in de zestiger jaren. Kenmerken van die tijd is afnemend gezag voor klassieke autoriteit, burgers worden assertief gemaakt, de belangrijkste taak van de overheid is (gratis) diensten te leveren aan haar burgers; de klassieke sociale cohesie (had dan ook zijn verstikkende nadelen) is met het badwater wel weggedooid. De staat is er voor de burger en de burger niet voor de staat.

    Om een hele boel redenen is dat (financieel) niet te handhaven.

    Maar ook heeft de burger meer macht en mondigheid gekregen. De technologie van verkeer, communicatie en sociale netwerken staan toe dat in plaats van door ons gekozen vertegenwoordigers, wij zelf nu gewoon willen beslissen over een wet en een belasting. We staan aan de vooravond van vanzelfsprekende volksdemocratie of ook wel directe democratie genoemd.

    De oude politieke structuren en instituten zullen moeten worden opgeruimd, en doen we het niet zelf dan zal de op hol geslagen burger dat gewoon (geweldagig) gaan afdwingen. Dat willen we vast niet, dus nadenken over hoe die nieuwe staatsinrichting er dan zou moeten uitzien.

    Dat wordt klassiek vastgelegd in een grondwet. En daar hebben we eigenlijk al het eerste probleem. Want waarom zouden wij in de nieuwe tijd nog zo iets als een grondwet willen hebben? En waarom zou dat in de vorm van een tekst met artikelen moeten zijn, en niet in de vorm van een interactieve video op youtube, een website? Ik weet – kind van mij tijd – even geen andere effectieve vorm te bedenken en dus ga ik maar – tot iemand met het brillante idee komt – op de tekst verder. Die tekst is natuurlijk een website van overheidswege met als het kan veel (toelichtende) video’s, links, kaarten, animatie e.d. (meer…)

  • Urgentie Staatshervormingen

    Nederlandse Grondwet 1848 - Preambule
    Nederlandse Grondwet 1848 – Preambule

    We moeten ons realiseren dat we nu als ultieme democratische staatsvorm zien is de representatieve democratie. Zo’n democratie hebben we tussen 1848 en 1917 in Nederland stapsgewijze ingevoerd. Onze huidige staatsvorm is feitelijk nu meer dan 150 jaar oud.

    In die tijd – toen je nog twee dagen deed om van Groningen naar Den Haag te komen; je als je op weg was niet meer met je thuisbasis kon overleggen en er geen massacommunicatie middelen was om politieke standpunten over het voetlicht te brengen en maatschappelijke disccussies te voeren – de meest effectieve oplossing om volkssoevereiniteit vorm te geven. Hoe wel ook in die tijd was er al directe democratie in Zwitserland.

    In de laatste 150 jaar hebben er enorme technologische voorgedaan die de ideale situatie, de bevolking beschikt over zijn eigen toekomst (volkssoevereiniteit), staatkundig moet worden vormgegeven. Wat in de negentiende en begin twintigste eeuw nog de meest effectieve manier was om volkssoevereiniteit vorm te geven, de representatieve democratie, is anno 2010 een anachronisme. Wat zijn die ontwikkelingen:

    • transport-middelen (trein, fiets, auto, vliegtuig)
    • communicatie-middelen (kranten, tijdschriften, telegraaf, telefoon, radio, televisie, internet)
    • publicatie-middelen (met name elektronische middelen zoals internet)
    • sociale cohesie (Social Media)

    Al deze technologische vernieuwingen maken het voor de handliggend dat de representatieve democratie, een die paar inherente problemen kent, ter zijde kan worden geschoven en kunnen overgaan tot echte volksdemocratie: over wetten en belastingen beslissen de burgers direct en met “one-man-one-vote” direct. We kunnen het parlement dan gewoon opheffen. (meer…)

  • Kennedy: “… ask what you can do for your country. “

    In de befaamde speech van President Kennedy bij zijn inauguratie in januari 1961 zegt hij:

    John F Kennedy Inauguratie januari 1961 - postzegelblok
    Inauguratie J.F. Kennedy

    “And so, my fellow Americans: ask not what your country can do for you – ask what you can do for your country. “

    Deze vraag is ook vandaag nog relevant en zeker in Nederland dat sinds de zestiger jaren is terecht gekomen in een situatie waar de overheid ontelbare, en iedere dag weer meeer, diensten, direct en van top kwaliteit, gratis aan iedere individuele Nederlander moet kunnen aanbieden: “Wij vragen, U, overheid, draait! En O ja, we willen er niet voor betalen”.

    Dat gaat dus niet en daar kunnen we geen samenhangende maatschappij op bouwen.

    Daarom ook lijkt de overheid voor steeds steeds burgers “onbetrouwbaar“, is in ieder geval niet meer transparant (Weet u precies hoeveel en waarvoor u belasting betaald?), lopen de staatsschulden onvermijdelijk op, en hebben naïeve politici ons doen geloven dat het, zonder enige inhoudelijke politieke discussie, wij de EU en de Euro moesten worden ingerommeld waarbij en passant onze nationale soevereiniteit is opgeofferd. Daar kan je voor of tegen zijn, maar in ieder geval had dat moeten gebeuren op basis van een breed gedragen uitkomst van een politiek debat.Dat gaat dus niet werken; dat leidt op termijn tot grote sociale onrust, en doet de burger denken dat het zonder zonder politiek leiderschap kan. Politiek leiderschap dat ondubbelzinnig dan wel en altijd is onderworpen aan de “volkssoevereiniteit”: in laatste  instantie bepalen wij met zijn alle (in meerderheid) hoe onze staatsvorm wordt ingevuld en wat de macht en beperkingen van de overheid zijn. Ook als de hoog opgeleide elite denkt dat de burgers “te stom zijn” om over belangrijke staatszaken te kunnen meedenken. Dat vond de elite namelijk ook toen begin 20ste eeuw voordat in 1917 alle mannen stemrecht kregen (en niet alleen die mannen die een bepaald inkomen verwierven) en dat vond die elite ook toen er werd gevraagd om algemeen vrouwen kiesrecht ingevoerd in 1919, “immers vrouwen hebben geen verstand van staatszaken!”

    Daarbij is staatshervormingen nu een urgentie geworden omdat we midden in één van de grootste technologische revoluties van de mensheid zitten, qua snelheid, diepgang en sociale effecten factoren ingrijpender dan de industriële revolutie, namelijk de internet revolutie.

    Ik heb ideen over wat we zouden kunnen en moeten doen.

    Daarover wil ik graag schrijven.

  • Griekenland heeft Europese Unie in haar greep: Referendum in Griekenland

    Is dat schrikken. Willen het Griekse (socialistische) kabinet opeens dat de maatregelen van de EU en IMF aan de bevolking in referendum voorleggen. Schrikken omdat onze (Europese) elite al heel lang heel ver afstaat van alles wat naar democratie riekt: een niet gekozen voorzitter van de EU, een niet gekozen operette president van de EU, een niet gekozen Europese Bank president, verdere commissieleden die in achterkamertjes en niet op basis van kwaliteit worden benoemd, het beschimpen van iedereen die iets kritisch zegt over het mooie project Europese Unie en de Euro, en het systematisch tegenhouden van referendums over de EU en als er referendums zijn ze domweg negeren als het voor de bureaucraten even niet uitkomt. En niet te vergeten, het Europese Parlement volzetten met duur betaalde politieke vriendjes die als applausmachine willen optreden. En nu willen de uitvinders van de democratie gewoon even hun bevolking vragen of ze de bemoeienis van de geldschieters wel willen. Of wil men liever failliet gaat, wat voor de snelle nieuwe opbouw van Griekenland waarschijnlijk het beste zal zijn.

    Maar ook schrikken omdat dat natuurlijk een lelijke streep is door de rekening van de o zo graag als eenheid opererende regeringsleiders van de EU. En potdomme, het ergste is natuurlijk wel dat Griekenland niet eerst toestemming van Sarkosy en Merkel hebben gevraagd, want het idee dat de EU landen nog soeverein zijn is, weliswaar zonder enige fundamentele discussie in welk EU-land dan ook, door de EU natuurlijk allang doorgestreept.

    Maar nu loopt de briljante Europese regeringsleiders en de Brusselse bureaucratie in zijn eigen messen: omdat hun plan is gepresenteerd als de enige wat ons van een financiële ramp kan behouden, kan men zonder groot gezichtsverlies geen ander scenario meer bedenken en uitvoeren.  Als men steeds alle opties had besproken (waaronder faillissement en opdoeken Euro) en duidelijk had gemaakt wat de effecten zijn, had men moeiteloos kunnen opschalen, maar nu rest hun alleen hun aftreden en het stokje overgeven. Want ik neem aan dat het met soldaten binnenvallen van Griekenland, hoe mooi die optie voor veel Europese Bureaucraten ook zou zijn, toch echt een brug te ver is.

    Omdat de Eurofielen zich zelf zo hebben vastgegrepen in het Matra van: “de Euro moet hoe dan ook gered worden, want het faillisement van Griekenland of de val van de Euro is dramatisch slecht voor de burgers”, dat ook als Griekenland zich blijft misdragen (schulden lijven groeien, veel aangekondigde maatregelen gewoon niet uitvoeren, het afkondigen van een referendum) dan nog zal de Europese Unie steeds weer Griekenland gaan helpen. Griekenland heeft nu de Europese Unie in haar greep en niet anders om!

    Natuurlijk, als Griekenland Failliet gaat is dat voor veel (Europese) landen dramatisch omdat hun banken in de problemen komen; natuurlijk de afschaffing van de Euro heeft zijn prijs, maar die negatieve schade zal per definitie minder zijn dan het aanmodderen door het faillissement van Griekenland als maar uit te stellen, en het in stand houden van de Euro voor landen als Italië, Spanje en Griekenland (en mogelijk Frankrijk en België) omdat het natuurlijke mechanisme voor financieel wanbeleid, namelijk de devaluatie, is uitgeschakeld.

    De Euro was een slecht project, heeft geen welvaart gebracht, is onprofessioneel uitgevoerd door ondermaatse politieke leiders, en is exit. Mogelijk moeten we een tribunaal gaan oprichten om de schuldigen te berechten wegens wanbeleid met grote sociale gevolgen.

    UPDATE: OK, het referendum is van tafel; niets geen woorden meer van Papandreou over het prachtige middel van de democratie: een volksraadpleging. De bovenmeesters bijeen in de G20 (wat is nu het nut van die bijeenkomst?), hebben, zo vinden zij de lastige leerling even in de hoek gezet, volgens mij is Papandreou vooral door zijn eigen politici tot “de orde” geroepen, maar goed één ding is duidelijk: nu moet de EU zijn werkelijke aard laten zien: of ze staat toe, en komt dus ook uitdrukkelijk met die optie, dat Griekenland failliet gaat en dus uit de Euro (en dus uit de EU), of ze gaan de Euro nog tegen beter weten in redden en dan kan feitelijk Griekenland doen en laten wat ze wil, want ze zal toch wel op de been worden gehouden. Ik denk dat de politieke leiders met veel mooie woorden à la de G20 wel door gaan met redden, maar de economische werkelijkheid zal ook die weg doodlopen. Een faillissement van Griekenland is al twee jaar onafwendbaar en de vraag is alleen hoeveel chaos, middelen de leiders nog willen en kunnen steken in een crisis die alleen, en alleen door hen zelf is veroorzaakt.

  • Nieuws: van elkaar overschrijven?

    Nieuws: van elkaar overschrijven?

    Grote Spectrum Encyclopedie (1973-1979)

    Toen ik bij Het Spectrum in 1976 kwam zaten we nog in de PAROOL-TOREN aan de Wibautstraat te Amsterdam. Op, ik dacht de 11de etage, zat de redactie rond een soort van kantoorplein, welke De Brink werd genoemd. Op die brink stonden alle belangrijke encyclopedieën van de Wereld. Ik realiseerde mij dat, hoe vernieuwend de Grote Spectrum Encyclopedieook was, hoe gedreven de redactie, hoe fantastisch het beeld materiaal, hoe slim de verwijzingen structuur, uiteindelijk schrijven encyclopedie redacteuren hun artikelen in basis gewoon over uit andere encyclopedieën. Met alle gevolgen van dien, want toen halverwege het project we een nieuwe Hoofd Documentatie in ons midden kregen, de heer Leo Hirs, kon hij genadeloos laten zien hoe we fouten in de encyclopedie konden herleiden naar fouten in de andere (anders-talige) encyclopedieën waaruit we de gegevens hadden overgeschreven. Het was in ieder geval de startschot tot een toentertijd uniek project bij Spectrum Naslagwerken, om tenminste alle geboorte- en overlijdens-gegevens aan de burgelijke stand van over de hele wereld zelf te checken.

    Spectrum Compact 

    Dat project is overleden met de snelle neergang van de gedrukte encyclopedieén maar als u toch overschrijft doe dat dan wat betreft geboortedata e.d. uit de Spectrum Compact Encyclopedie: dat zijn het beste gecheckte uit ons taalgebied. Inclusief de juiste geboortedatum van Prins Bernard.

    (meer…)

  • Bankencrisis: gaat de overheid de banken de oren wassen?

    Dexia Bank onder het vriespunt

    Ik wil graag aannemen dat het voor een land goed is dat als banken dreigen om te vallen dat de overheid moet bijspringen en ingrijpen. In Nederland is dat met verschillende banken een paar jaar gelden gebeurd; nu is België en Frankrijk met Dexia aan de buurt. Dt gebeurd nadat toen de eerste golf van banken problemen zich had voorgedaan de politici hadden verzekert dat dit niet meer gaat gebeuren en men heeft dus veel maatregelen genomen. Dat heeft niet geholpen en dat heeft alles te maken over de cultuur die binnen banken heerst en waaraan de politici niets willen doen. Er zijn twee opmerkingen te maken over dit soort hulp van de overheid aan (private) banken:

     

    1. De vraag is hoe het überhaupt mogelijk is dat, zoals Dexia, banken in de problemen komen, vooral door de onder-dekking van zogenaamde “bad” investeringen, in het geval van Dexia met Griekse Staatsobligaties en met slechte hypotheken uit de VS. Immers de banken hebben ons de laatste jaren bezworen dat het uitbetalen van enorme topsalarissen en bonussen zo nodig was om – op de wereld markt! – top kwaliteit aan bankmedewerkers te werven en vast te houden. Die topasalaridssen en bonussen zijn royaal uitgekeerd, en toch in de problemen. Bijna niemand lijkt nu te zeggen: hé banken jullie hebben toch top-personeel, hoe kunnen die nu in Griekse staatspapieren investeren terwijl iedereen behalve onze kabouters in Den Haag weten dat daar geen geld wordt verdient en die papieren die niets waard zijn. Hoe kan het nu dat ze zulke slechte hypotheken uit de VS kunnen aankopen? Nu iedereen die inzicht heeft wat bonussen met de organisatie en betrokken medewerkers doen zal zich daarentegen niet verbazen over deze effecten: bonussen is de kanker van het bedrijfsleven en dient te worden vermeden. De overheid had dus na de laatste bankencrisis onverwijld moeten besluiten bonussen bij banken te verbieden omdat bonussen medewerkers doen gaan voor de risicovolle korte termijn terwijl banken per definitie uit den boze. (meer…)

  • Overheid is blijkbaar voor immigranten verantwoordelijk

    Vandaag is er een rapport van Koopman (CDA) verschenen over de Oost-Europese (tijdelijke) immigranten nadat deze in het kader van het Europese open-grenzen beleid richting Nederland zijn gekomen. Het schijnen er 200.000 te zijn. Deze immigranten blijken vaak slecht te zijn gehuisvest en worden door malafide uitzendbureau’s uitgebuit. Schandalig natuurlijk en zoals we de laatste decennia gewend zijn is de commissie heel duidelijk: het is allemaal de schuld van de overheid, want zij hebben de immigranten niet goed opgevangen.

    En dat is dus grote onzin, en het lijkt wel of niemand dat wil zeggen.

    Los van het feit dat er, zie het rapport, grote vraagtekens te zetten bij het Europese beleid om ongeordend grenzen open te zetten. Het ondermijnt in ieder geval een fatsoenlijk werkloosheidsbeleid, en ons woningdistributiesysteem is niet ingericht op grote groepen nieuwkomers die op geen enkele wijze  een woonhistorie hebben in een gemeente.

    Goed maar Europa is heilig en wordt door malloten bestuurd dus daar is voorlopig niets van te verwachten, en voordat wij in Nedeland door hebben wat we eigenlijk aan regelgeving allemaal moeten aanpassen om onze staatkundige en maatschappelijke ordening geschikt te maken, niet voor de 17 miljoen onlangs nog in Nederland wonende Nederlanders maar voor de miljoenen Europeanen die gewoon kunnen beslissen hier te gaan wonen.

    Goed dat gaat dus allemaal mis.

    Verder is het natuurlijk zo of je nu uit China, Polen of Nederland komt, uitzendbureaus en andere werkgevers mogen geen slaven handel drijven en huisjes melkers weten waar ze zich aan hebben te houden als ze geld willen verdienen aan herbergen van grote hoeveelheden immigranten.

    Daar hoeven we de wet- en regelgevng niet voor aan te passen. Hooguit moeten we meer controleren, handhaven en vervolgend, maar in z’n algemeenheid zal ook dat moeten binnen bepaalde prioriteitstellingen, en we kunnen niet aan alles wat niet goed lijkt te gaan in Nederland de hoogste prioriteit geven. Dat zal ons binnen de kortste keren aan de bedelstaf brengen.

    Maar wat mij vooral irriteert is dat de politiek blijkbaar van mening is dat als iemand zich aan de grens meldt (deed hij dat maar) wij als overheid maar even voor opvang, huisvesting en fatsoenlijke werkgevers moeten helpen. Dat is natuurlijk onzin.

    Ik denk in zijn algemeenheid dat iedere Pool, Roemeen, Hongaar of wat dan ook in de Europese Unie vind dat hij zijn geluk moet beproeven in Nederland zich toch goed voorbereid en – al in land van vertrek – zich voorbereid over waar en bij wie hij gaat werken en waar en hoe hij gaat wonen. Dat is de verantwoordelijkheid van de (tijdelijke) immigrant en natuurlijk niet van vadertje Staat!

    Als hij dat niet doet, niet kan of denk dat iemand anders dat wel voor hem gaat regelen, dan komen daar natuurlijk problemen van. En dat is wat we nu zien.

    Het zou mooi zijn dat de Nederlandse Overheid, als ze ziet dat een Oost-Europese) immigrant zich niet kan voeden, kleden, slapen en aan betaald werk komen, dan wij zo iemand weer kunnen terugsturen. maar ik denk zomaar dat die regelgeving niet door de Europese Bureaucratische beugels kan.

    En dan krijgen we de grote rechtsongelijkheid. Nederlanders zorgen in principe zelf voor werk en wonen. Immigranten hoeven dat blijkbaar niet, dus die krijgen mooie voorzieningen, hulp,en ongetwijfeld een uitkering.

    Het hele effect van dit pamperen zal zijn dat we onpraktische immigranten gaan krijgen, die niet hoeven en kunnen werken en die gewoon gaan zitten wachten, en anders klagen “waar blijft de hulp”.en vervolgens aan de hand worden genomen door vader staat. En de hulp die ze dan in naar het idee van Kopman krijgen, zouden zij in hun thuisland en nergens hebben gekregen. A-sociaal dus.

    Dat is gewoon onverstandig.

  • Not the gouverments rule the world; Goldman Sachs rules the world!

    UPDATE: Na deze blogpost werd ik geattendeerd op een discussie over de persoon Alessio Rastani: het lijkt een charlatan te zijn: Hobbytrader volgens de Morgen.

    Goldman-Sachs

    Neemt niet weg dat onvoldoende in de discussie staat: de Euro crisis is alleen veroorzaakt door onverantwoordelijk opererende (Europese) politici en banken:
    1. zij zijn een euro gestart op basis van een onleesbare overeenkomst (het verdrag van Maastricht),
    2. zij zijn een monetaire unie aangegaan zonder dat daar een adequate politieke unie boven ligt
    3. zij hebben bewust landen als Griekenland, Spanje, Portugal en Ierland in het unie willen meenemen, ondanks het feit dat ze gewaarschuwd zijn voor de negatieve gevolgen
    4. zij hebben een paar jaar geleden zelf hun regels voor begrotingsdiscipline aan hun laars gelapt
    5. zij zijn Griekenland gaan steunen terwijl het volstrekt duidelijk is dat door het gebrek aan economische kracht het land gewoon failliet is; niet nu maar al heel lang geleden en Griekenland heeft daarover gelogen
    6. de banken hadden kunnen weten dat ze geld leenden aan Griekenland terwijl ze wisten dat alleen de andere Europese landen uiteindelijke in staat zouden zijn die terug te betalen en dat ze er vanuit gingen dat de EU dat ook wel zal (moeten) doen op enig moment
    6. de politici maken nu de burgers bang met allerlei noodsenarios terwijl als ze ballen hebben nu het euro avontuur stoppen, verantwoording aan de keizers gaan afleggen en over een paar jaar gaan kijken wat we verder moeten doen.

    Overigens is het onzin dat de economie van een land afhankelijk is van de valuta waarin ze handel wilt drijven: het zal gaan of je producten tegen aantrekkelijke prijzen op een wereldmarkt weten af te zetten.

    ———————————————————————————————————————
    httpv://www.youtube.com/watch?v=aC19fEqR5bA

    “Not the gouverments rule the world; Goldman Sachs rules the world!” zegt Alessio Rastani.

    Dit is de meest deprimerende video die ik ooit bekeken heb, maar het past wel in mijn beeld die ik zeker na de laatste banken crisis gekregen heb, maar ook nadat ik zelf een aantal jaren geleden zakelijk op het kantoor in London van Goldman Sachs ben geweest. De rol van de banken in deze wereld is verderfelijk en dat zijn ook de door hen gebouwde financiële systeem.
    We zullen de banken en hun managers eens moeten afrekenen voor hun hebberigheid en rücksichtslos; we zullen bepaalde vormen van financiële handel moeten verbieden; we zullen moeten stoppen te denken dat Griekenland, Italië, Frankrijk, de Euro en de Europese Unie moet worden gered omdat anders onze banken wereld instort. Die zal eens moeten instorten, graag zo snel mogelijk, de ratten oppakken en veroordelen, en dan met gezond verstand, alsof we in de 50-tiger jaren leefden, onze economieën weer opnieuw opbouwen op basis van ondernemerschap, vakmanschap en inzet.
    Laten we ook bedenken dat we in deze onnoemelijke ellende zullen terechtkomen door een hele reeks ondermaatse politici, in de verschillende landen en met name in de Europese Unie die zichzelf hebben aangepraat dat wat zij aan het bouwen waren iets te maken heeft met het welzijn van de burgers. Het waren en zijn charlatans en ook die zullen we eens moeten afrekenen op hun kortzichtigheid en eigenbelang die zoveel schade aan de welzijn van haar burgers heeft toegebracht en zal toebrengen. En O, ja ik voel mij Europeaan, meer dan Nederlander, maar ik voel mij zeker geen burger van deze Europese Unie.

    We zullen ons verlies moeten nemen en zo snel mogelijk opnieuw beginnen.

  • Noorwegen: Open Society and its Enemies

    Weinberg, In Dubio – het recht om te twijfelen

    Er wordt natuurlijk al eeuwenlang gediscusieerd over de aard en inrichting van de democratie, volkssoevereiniteit, parlementaire democratie en dus over wat de perfecte staatsvorm is en moet zijn. Hoewel we het over enige grondprincipes wel snel eens kunnen worden, is het voor de meeste mensen democratie en een open samenleving toch niet zo van zelfsprekend als het lijkt. De verwarring zit hem m.i. vooral in de overtuiging dat jou denkbeelden of de denkbeelden van de politieke stroming waartoe je je natuurlijk de beste zijn, of eigenlijk superieur aan die van al je politieke tegenstanders. En daar schuilt het gevaar. Want natuurlijk als je nadenkt over de wereld en hoe je die moet inrichten heb je daar uitgesproken ideëen over en heb je, zeker als politicus, per definitie moeite te accepteren dat er ook andere legitieme meningen zijn, misschien niet alles wat je voorstaat ook zal leiden tot meer geluk voor meer mensen. Dat besef moet in iedere maatschappij waarin volkssoevereiniteit als fundamenteel principe geldt aanwezig zijn, anders gaat het mis.

    Dat vereist een “Open Maatschappij”, niet noodzakelijkerwijze “open” dat iedereen die dat wil die maatschappij van buiten mag betreden en lid worden, maar open dat alle politieke stromingen bereid zijn (a) altijd te willen discussieren met andersdenkenden en het vermogen te twijfelen aan de juistheid van je eigen politieke denkbeelden, (b) daarmee ook wil en kan samenwerken en (c) vreedzaam capituleert als duidelijk is dat jouw overtuigingen onvoldoende wordt gesteund door de bevolking om een machtsbasis om te komen tot realisatie van jouw idealen. In de politiek willen we geen slechte verliezers zien.

    Je zou kunnen zeggen, overal en in alle gevallen dat je politieke strijdpunten en dus jouw politieke overtuig een “geloof” wordt, (dus letterlijk iets waarin je “geloofd” en je afvallige of tegenstander dus niet), komt het moment dat je je tegenstanders wil gaan verketteren, verdacht maken, de discussie uit de weg gaat want je voelt je er boven verheven, niet accepteert dat in jouw ogen zo verkeerde denkbeelden worden uitgevoerd. Wat vervolgens kan uitlopen op gedrag waarbij alle middelen uit de kast worden gehaald om die ramp te voorkomen.

    Dat is wat van de week is gebeurd in Noorwegen, dat is wat de moslim fundamentalisten doen, dat is wat de Rote Armee Fraction deed, en de IRA, en de Basken, en enkele gestoorden in de Verenigde Staten.

    (meer…)