Muziek Streaming diensten: de marktwaarde van een muzieknummer

In een artikel op de blog van Follow the money schrijft Jesse Frederik dat hij begrijpt dat de country zangeres Taylor Swift een actie is begonnen tegen Spotify (#boycotspotify) vanwege de lage uitkeringen:

‘Piraterij is slecht voor de muziek­industrie, maar het institutionaliseren van een hopeloos verdienmodel is dat ook.’

In het artikel “POPCOUNTRYMEISJE KNOKT VOOR JUISTE ZAAK #BOYCOTSPOTIFY” betoogt Frederik dat sommige artisten klagen over het feit dat het vrijwel niets opbrengt en hun faillissement boven het hoofd hangt. Verder haalt Frederik een Noors rapport aan van het Noorse ministerie van Cultuur waaruit blijkt:

dat eind jaren negentig lokale muzikanten nog goed waren voor zo’n veertig à vijftig procent van de Noorse muziekaankopen, inmiddels was dat nog maar tien à vijftien procent.

Verder komen bij Frederik analisten aan het woord die stellen dat ook de streamingsdiensten zelf nooit geld kunnen verdienen omdat ze door de producenten en eigenaren van de nummers gehouden zijn een vast percentage royalities te betalen, zodat de kosten meegroeien met de opbrengsten.

Frederik stelt echter niet de vraag, of het voor de Noorse consument of voor het ministerie van Cultuur nu een probleem was dat er minder naar de lokale helden wordt geluisterd. En ook niet of in het oude verdienmodel van de muziekindustrie ook niet heel veel musici aan de bedelstaf hield.

Probleem is niet streaming en de vergoedingen daarvoor maar dat muziek vrijwel geen waarde heeft: er is gigantisch veel aanbod, en heel veel distributie-kanalen en dat zouden de muzikanten zich eerst eens moeten realiseren. Er is gewoon geen markt om al die muziekanten aan een bestaan te helpen. Dat enige muziekenten veel geld verdienen aan hun albums (en optredens) is alleen te danken aan een (niet-markt-transparante) toegang tot enige mass-media als TV en Radio. Dat zijn de markting kanalen en maar enkele hebben daar toegang toe. Dat zijn niet per definitie de beste muziekanten.

Soms kan iemand buiten de gecontroleerde kanalen van de muziek-producenten via het internet (Youtube met name) aan wereldwijde bekendheid komen. Maar voor de rest doet via internet distributie de streamingsdiensten hun werk in het bepalen van de marktwaarde. De opbrengsten uit streaming zijn m.i. de juiste prijzen en veel musici zouden daar wat meer over moeten nadenken, voordat ze beginnen te klagen en hun overheden vragen hun bij auteurswet gegeven monopoly verder moeten verstreken ten koste van de belangen van de consument.

Nieuw Nederlands Auteursrecht 2010 op afbeeldingen, video’s en teksten op het Internet

Gerbrandy Commentaar op de auteurswet 1912

De huidige auteurswet stamt uit het 1912. Een geheel andere tijd wat betreft media, invloed van de overheid en massale Diginale ‘User Generated Content’ (UGI). Iedereen die het internet volgt en begrijpt weet dat het oude auteurswet dat niet zal overleven. Gewoon omdat het handhaven daarvan maakt dat (a) alle nederlanders door de overheid als misdadiger moeten worden beschouwd, en (b) het een uiterst repressieve overheid nodig maakt om de wet te handhaven. Afgezien van mensen achter instanties als Brein e.d. willen we dat niet. Maatschappelijk zal het onaanvaardbaar zijn. Dat is het optreden van de Stichting Brein, hoewel de wet aan zijn kant, natuurlijk nu al.

Verder moeten we bedenken dat er absoluut geen schaarste is aan foto’s, teksten, video’s enz. Alleen al om die reden is er geen reden om dit soort werken een aparte plaatst te geven in het economische verkeer. Waar we wel van overtuigd zijn dat het maatschappelijke belang van absolute en onbelemmerde uitwisseling en beschikbaar heid van informatie belangrijker zal moeten wegen dat de individuele belangen van een enkele auteur of uitgever, die beschermt moet worden met draconische oude wetten.

Dat neemt niet weg dat we ons ook kunnen voorstellen dat op het internet zoiets als auteurrechten zouden gelden. Om dat te bewijzen heb ik een proeve van het auteurrecht op het internet geschreven:

Nieuw Nederlands Auteursrecht 2010 op het Internet

  1. Er is maar één natuurlijk persoon die de auteur van van een tekst, foto, tekening, logo of video, hierna te noemen werk, is.  Niemand mag zich voordoen als auteur van een werk die door een ander is gemaakt. De maker kan zijn auteurschap alleen bewijzen door het originele werk te bewaren en bij bestrijden van zijn auteurschap het origineel  terstond te bewijzen.
  2. De auteur van een werken heeft het uitsluitende recht om dat werk als eerste openbaar te maken. De auteur mag het jaar van eerste openbaarmaking niet achteraf wijzigen.
  3. De rechten op het exploiteren van een werk berust bij de auteur tenzij er een andere exploitant is. De exploitant van het werk zal zijn:
    – de persoon of organisatie waaraan de exploitatierechten door de auteur expliciet is overgedragen
    – de persoon of organisatue die aan de auteur opdracht heeft gegeven een werk te maken en daar ook voor heeft betaald dat te doen.
    De auteur en de exploitant regelen onderling de wijze van beheer en afrekening van het auteurschap op het werk.
  4. Als de auteur van het werk besluit zijn werk on-line via het internet te publiceren heeft hij daarbij de volgende mogelijkheden:
    4.1. de auteur publiceert het werk anoniem in een publiek gedeelte van het internet dat voor iedereen vrij toegankelijk is.
    4.2.  de auteur publiceert het werk in het publieke gedeelte van het internet waarbij de auteur expliciet een door hem zelf gekozen auteursnaam noemt
    4.3. de auteur publiceert het werk op het pubieke deel van het internet en noemt bij het werk met het teken (c), het jaar van eerste publicatie en een door hem zelf gekozen auteursnaam. Gelijktijdig registreert de auteur dit werk (upload) in de auteurs databank van het Commissariaat van de Media, inclusief zijn werkelijke naam en contact gegevens
    4.4. de auteur publiceert het werk in een besloten gedeelte van het internet.
  5. Werken welke openbaar zijn gemaakt op het internet volgens de mogelijkheden genoemd onder 4.1. en 4.2. zijn door iedereen op het internet onbeperkt te bewerken en te herplaatsen. In geval van ad 4.2. alleen met het noemen van de oorspronkelijk bij het werk genoemde auteursnaam.
  6. Werken welke openbaar zijn gemaakt op het internet volgens de mogelijkheid genoemd bij punt 4.3. kunnen door iedereen, zonder voorafgaande toestemming van de auteur, op het internet onbeperkt worden bewerkt en herplaatst. Voor iedere herplaatsing binnen drie volledige kalender jaren na eerste openbaarmaking betaalt de herplaatser dan binnen vijf dagen na plaatsting een bedrag van €10 per plaatsing aan de auteur via het commissariaat van de media, die dit bedrag doorgeeft aan de auteur.
  7. Bij deze herplaatsingen/bewerkingen zoals beschreven in de punten 5 en 6 is het iedereen verder verboden om:
    7.1. de naam van de auteurs weg te laten of te wijzigen als die gekozen heeft deze expliciet bij het werk te noemen zoals aangegeven in punt 3.2. en in de eerste drie jaar na openbaarmaking de in punt 3.3. genoemde (c) en jaar van eerste openbaarmaking weg te laten of te wijzigen
    7.2. voor het herplaatsen het werk aan derden geld te vragen of het werk individueel voor geld te exploiteren
  8. Werk door de auteur geplaatst in een besloten gedeelte van het internet mag door niemand anders dan de auteur zelf worden herplaatst op een ander gesloten gedeelte van het internet, en het is alleen de auteur zelf die kan besluiten de het werk als eerste te plaatsen op een openbaar gedeelte van het internet. Bij het plaatsen in het besloten gedeelte kan de auteur naar goeddunken afspraken met de exploitant van deze besloten gedeelte maken over publicatie, vergoedingen en betalingen.
  9. Alle werken buiten het internet openbaar zijn gemaakt, en waarop geen voorbehouden over de exploitatie van het auteursrecht, zijn vrij door iedereen, onder bron en auteursvermedling, op het internet te publiceren.
  10. Bij overtreding van deze regels betaalt de overtreder per geval een bedrag van €100 aan de auteur of de exploitant; Innen en uitbetalen geschiet via het commisariaat van de Media.
  11. Indien een persoon of instelling met opzet de regels overtreedt teneinde de auteursrechten op werken voor eigen gewin te exploiteren kan deze strafrechtelijk worden vervolgt. De verdiensten van de overtreder bij de exploitatie behoort de auteur toe plus een boete van 100%.
  12. De overheid of de rechter zal nimmer kunnen verbieden dat een werk op het internet er wordt afgehaald of wordt verhinderd te worden geraadpleegd. Dit met uitzondering van niet als eerste door de auteur zelf openbaar gemaakte werken.
Dick H. Ahles/Hilversum, 25 juni 2010