Een wat zakelijker kijk op het op de escalatie van het oude Midden Oosten conflict:
- De inspanningen van het Westen om haar wereldorde te behouden en te verdedigen zijn complexer, duurder en gevaarlijker geworden. Als Amerika en haar westerse bondgenoten gelijktijdig een oorlog willen voeren tegen landen zoals Rusland, China, Kazachstan, Syrië, Turkey, Niger, Noord-Korea en nu ook Iran is dat financieel en qua oorlogsvermogen onhoudbaar voor elk land of samenwerkingsverband. Dat is dus goed nieuws als je hoopt op het einde van de ‘Imperium USA’.
- Israël en Amerika zullen de strijd in het Midden-Oosten op termijn niet kunnen winnen. Tegenover een religieus geïnspireerde wereld met miljarden moslims, neemt de kans op een escalatie – hetzij opzettelijk, hetzij door een tragische vergissing – die uitmondt in een (nucleaire) Wereldoorlog III toe. Dit is het meest verontrustende aspect van dit conflict.
- In tegenstelling tot het bestrijden van de vermeende gevaren van COVID door de heersende elites in de Westerse Landen en het geënsceneerde conflict in Oekraïne met Rusland, zorgt dit conflict voor verdeeldheid binnen de westerse wereld. Dit komt mede doordat de romantici onder ons (Groenen, Racisten en Woke) en de marxisten (grotendeels de heersende politieke elite: zie jaccuse.nl)) vaak pro Palestijnse standpunten in nemen samen met aanzienlijk aantallen moslims, die geweld niet schuwen, en die naar westerse landen zijn mogen emigreren.
Maar het sentiment in de rest van de bevolking is nog steeds sterk pro Israël, omdat Israël beter past in onze traditie, de geschiedenis van de joden-vervolging in WOII, en onze normen en waarden. De kans op interne conflicten in de westerse wereld (tot en met burgeroorlogen) neemt hierdoor toe, wat het proces dat eerder genoemd werd in punten 1 en 2, kan versnellen. - De ambities voor een wereldregering à la WEF zijn uitdagender geworden. Lokale politici, gedreven door groeiende onrust onder de bevolking, zullen beperktere manoeuvreerruimte hebben door de onvermijdelijke achteruitgaan van welvaart bij de burgers. Wijziging van het stemgedrag naar antiglobalistische partijen zal in veel landen verdere acceptatie en implementatie van de ideeën van de WEF c.s. voorkomen. De WEF-ambities zijn alleen haalbaar als alle landen zich volledig aan hun ideeën onderwerpen. Die kans lijkt verkeken, ondanks de enorme (politieke, ambtelijke) macht die ze ook lokaal in het westen nog steeds hebben.
- Wat idealiter zou moeten gebeuren – maar wat waarschijnlijk niet zal gebeuren – is dat burgers, van alle partijen, alle naties, alle groeperingen, inzien dat veel ellende veroorzaakt wordt door de opvattingen van hun religieuze leiders én hun eigen overheden en de corrupte politici en ambtenaren die daarbinnen actief zijn. Velen hebben echter nog steeds het misvatting dat ze (zeer noodzakelijk) persoonlijk financieel voordeel behalen bij het beleid van hun overheid (het feodale karakter van onze maatschappij), en geestelijke bevrediging in de door hen aangehangen religies. En men ten diepste nog steeds denkt dat deze politieke en intellectuele leiders het beste voorhebben met de burger en hen beschermt tegen externe bedreigingen. Hoe men objectief gezien ook de overheid vooral als veroorzaker van serieuze problemen voor en onderdrukking van de eigen burgers zal moeten bestempelen.
- Het kiezen van een kant in het huidige midden oosten conflict zal aan deze uitkomst waarschijnlijk niets kunnen veranderen.