In een recente tweet uit Thierry Baudet zijn frustraties over het politieke debat in Nederland. En nu niet over de inhoud van dat debat, of het afwijzen van zijn standpunten, maar over de ‘procedure´.
Het gebrek aan elke dialoog tussen de heersende intellectuele en politieke elite/machthebbers (politici, journalisten en voeg daar rechters en hoge ambtenaren maar gewoon bij in dat rijtje). Hij tweette het volgende:
Ik blijf het me afvragen, elke dag opnieuw. Zeker op dagen waarin ik rondloop in de Tweede Kamer, zoals vandaag. Ik ben oprecht verbijsterd, en oprecht nieuwsgierig om het te begrijpen. Dit is een lange post, een hartekreet.
Want de vraag die me bezighoudt – inderdaad, die láát…
Het is het gedrag van de politieke en intellectuele elite op weg naar een totalitaire gesloten samenleving. Het proces staat perfect beschreven in Hoofdstuk 10 van Popper’s “De Open Samenleving en haar vijanden.“
Iedere open dialoog over maatschappelijke problemen gaat uit de weg gaan. Of veroordelen als a-sociaal. Omdat het geluk van de mensheid in de weg staat. Want het brengt hun niet ter discussie staande enige oplossing van de grote problemen in gevaar. Ze doen het uit goedheid voor ons!
Zijn verbijstering komt voort uit het feit dat – zoals de meeste politici – niet begrijpen hoe het proces van het tot stand komen – en het bewust tot stand brengen – van een totalitaire samenleving verloopt.
Dat komt enerzijds door de wijze waarop Hannah Arendt in haar boek ‘Totalitarisme‘ het proces van het aan de macht brengen van het Nazi-regime in Duitsland in de dertiger jaren heeft beschreven en geanalyseerd en de terechte kwalificatie aan de vreselijke daden van dat regime met de genocide op de joodse bevolking heeft geweten aan de intense slechtheid van de uitvoerders daarvan. Dat waren ze ongetwijfeld, maar niet uit overtuiging. Ze waren er oprecht van overtuigd dat het allemaal deden uit goedheid. Het moest zo wel.
Maar wij zoeken naar slechteriken zoals we die uit James Bond Films kennen. En in de tweede kamer, bij de NOS, bij de redacties van de grote kranten, bij de ministersploegen lijken die niet aan te wijzen. Wel Baudet, Wilders die zorgvuldig zwart worden gemaakt: “kijk, daar zitten de bruinhemden!¨
Daar gaat het fout; vandaag de verwondering van Baudet. Want die analyse van Arendt is een beetje onvolledig. De stichters van totalitaire gesloten samenlevingen doen niets anders dan hun ideaal van een utopische samenleving najagen. Waarbij in hun strijd met hun tegenstanders (de Russen, de Gekkies, de de FvD-stemmers, de klimaat sceptici, de Chinezen, de kapitalisten, PVV, Palestijnen, etc ) moet worden afgerekend; voor het heil van de mensheid. En dus geen ruimte voor zelfreflectie, dialoog en zoeken naar betere oplossingen. Immers zij hebben de oplossing al! Want dat soort discussies staan de gang naar hun ideale samenleving waarin de gehele mensheid uiteindelijk wordt gereed van de ondergang in de weg.
Hoe we te maken hebben met fanatici die geloven in HUN visie op wat goed voor de wereld is, en alle middelen daar ondergeschikt aan maken, inclusief en ridiculiseren, verdachtmaking en onderdrukking van hun tegenstanders blijkt wel uit het volgende YouTube filmpje.
Erich Mielke – een man die verantwoordelijk in de regering van de voormalige DDR, verantwoordelijk voor de praktijken van de STASI, verantwoordelijk voor heel veel onderdrukking en moorden – verwonderd was over de openbare kritiek in de Volkskammer (1889), aan de vooravond van de ineenstorting van het regime, op zijn beleid. Letterlijk verontwaardigd dat men hem beschuldigde van zoveel onrecht. Immers zegt hij dan: „Ich liebe… Ich liebe doch alle, alle Menschen… Na, ich liebe doch… Ich setze mich doch dafür ein.“.
Ja, Thierry, de politici, de ministers, de vertegenwoordigers van VVD, CU, PvdA, GL, allemaal houden zo van de mensen waar ze zich zo voor uitsloven. En daarom niet van aanhangers van FvD en de PVV.
Iedere samenleving heeft naast formele regels en afspraken een heel complex, grotendeels onbewust, stelsel van informele regels, normen en waarden. Die informele regels bepalen het karakter van die samenleving en zorgt voor samenhang en het gevoel van saamhorigheid. We noemen dat het narratief van een samenleving. Het narratief vindt zijn oorsprong in de normen en waarde van de elite en het proces dat de massa deze regels als vanzelfsprekend overneemt noemt men civilisatie.
Stelling 1 – volgelingen
Elke intellectuele en politieke elite in een samenleving, met name in een staat waar zij de overheid vormen of die zij wensen te veroveren, gebruikt de formulering van problemen om volgelingen te winnen en door hen uiteindelijk de ultieme oplossing van het probleem voor te schotelen.
Stelling 2 – maatschappelijke problemen
Gegeven hun positie in de maatschappij en het persoonlijkheidstype dat vooral bij politici hoort (overtuigingskracht, taalvaardigheid, gebrek aan empathie, pathologische leugenaars), is het formuleren van maatschappelijke problemen en het formuleren van hun oplossingen voor de betrokken elite een natuurlijke bezigheid. Ze doen dit vanuit een gevoel van goedheid vanuit het algemene maatschappelijke belang. Men gelooft OPRECHT in de beschrijving van de problemen en de logica van de oplossingen, en men is uitermate bedreven in het promoten ervan.
Stelling 3 – narratief
De elite, elke elite, formuleert de probleem en zijn ultieme oplossingen in de terminologie van het door haar – grotendeels onbewust – veroorzaakte narratief van de ‘beschaving’ in de samenleving. De formulering van het probleem en de oplossing ervan zijn of worden daardoor ook vanzelfsprekend onderdeel van die beschaving. Het narratief wordt dan ook altijd iets waarin men (onbewust) gelooft en vindt dat het goed is. Ratio heeft daar geen grip op.
Stelling 4 – romantische propaganda
De massa, die onbewust het narratief tot het hare heeft gemaakt en daar heilig in gelooft, denkt “Wat vreselijk voor … (vul maar in) als dit-of-dat-probleem niet wordt opgelost”. En “gelukkig hebben we verstandige politieke leiders die weten hoe we dat moeten doen”. Dit geloof is onwankelbaar omdat mensen uitermate bedreven zijn in het selectief met feiten omgaan en elke ontwikkeling rationaliseren naar hun eigen overtuiging.
Stelling 5 – vijandbeeld
Om het door de elite geponeerde probleem kracht bij te zetten, wordt een vijandbeeld gecreëerd. Diegenen die het probleem zijn, respectievelijk de ultieme oplossing van het probleem in de weg zitten of saboteren. Het zo gecreëerde vijandbeeld versterkt de saamhorigheid in de samenleving die ten strijde moet trekken tegen het onrecht. En het creëert het beeld van de good-guys en the bad-guys.
Stelling 6 – privileges
De diepgang van het probleem, de juistheid van de oplossing en het beeld van de vijand worden in een door de elite gedomineerde samenleving voor de massa versterkt door de media, het onderwijs, de wetenschap en de justitiële macht (rechters en officieren) en wetenschappers. Al deze groepen zijn gemakkelijk te mobiliseren voor het gezamenlijke narratief omdat ze allemaal (financieel) afhankelijk zijn van de privileges die de elite hen kan geven.
Stelling 7 – Open Samenleving
In een Open Samenleving, dat wil zeggen een samenleving waarin individuele vrijheid, kritische rationaliteit en dialoog centraal staan, zal het bovenstaande proces niet noodzakelijkerwijs tot noodlottige, dat wil zeggen tot collectief geweld tegen de vijanden, uitkomsten leiden. Dit laatste is sterk afhankelijk van het vermogen van de elite om naast de mentale overheersing van de massa, deze ook met haar toenemende macht (geld én geweldsmiddelen) te overheersen. De neiging van de heersende elite is het versterken van het proces naar meer macht (via regel- en wetgeving) en vervolgens onderdrukking van haar tegenstanders.
Stelling 8 – macht
Landen zijn de enige samenlevingsvormen die bewust en vanuit hun narratief en van nature uit zijn op oorlog voeren. Hoe groter een land, hoe machtiger haar elites. Daarom streven elites altijd naar het vergroten van de landen door ‘vereniging’ en is een wereldregering het ultieme doel. En hoe machtiger hoe agressiever. Politieke stromingen kunnen revolutionair zijn, totalitair en agressief, maar zullen hun totalitaire karakter pas volledig uitvoeren als ze de macht over een land hebben veroverd, en daarmee het narratief in het land kunnen bepalen.
Stellling 9 – slaapwandelend de oorlog in
Omdat de elite het narratief van een staat beïnvloed is ze in staat hun bevolking oorlogen voor hen laten voeren en die bevolking zal dat met geestdrift, zingend en met trots uitvoeren. Als slaapwandelaars naar hun eigen vernietiging.
Voorbeeld van het proces van klaarstomen voor de ‘onvermijdelijke’ oorlog door de aan het narratief van de elite gelijkgeschakelde media:
Stelling 10 – verandering narratief
Er zijn maar enkele scenario’s denkbaar om het natuurlijke proces van steeds meer macht en agressie bij de elite van landen te veranderen, waarvan de meeste uiterst moeilijk te realiseren zijn:
het veranderen van het heersende narratief van een staat, met name naar een narratief van de Open Samenleving
het tegengaan van concentratie van landen en staten naar grotere eenheden; opsplitsen
het afschaffen van overheden en dus het machteloos maken van hun elites
het ondergaan van een oorlog
Stelling 11 – kritiek
Het trachten een discussie aan te gaan over, respectievelijk met feiten bestrijden van de door de elite gepresenteerde analyse van de problemen, hun oplossingen en de creatie van vijandbeelden is onbegaanbaar en voor de criticasters betekent dat een risico op vervolging.
Stelling 12 – superioriteit
Hoe meer het narratief van de elite gepaard gaat met het gevoel superieur te zijn, hoe groter de kans op agressie en de wil andere landen te onderwerpen en te koloniseren.
Stelling 13 – vlucht vooruit
Hoe meer het narratief van de elite intellectueel weerstand ondervindt (door interne problemen zoals decadentie, respectievelijk door externe factoren zoals technologische ontwikkelingen die de vrijheid en onafhankelijkheid van het individu vergroten), en dus hoe meer de machtsbasis van de heersende elite onder druk komt, hoe agressiever de elite in die landen zullen worden (de vlucht vooruit).
Stelling 14 – onderdrukking
Hoe meer de elite zich afkeert van haar massa door het voortdurend toe-eigenen van nieuwe privileges (en dus rijkdom en deze rijkdom ook tonen), hoe zwakker het narratief zal worden en de samenleving verdeeld/zich zal splitsen, hoe meer men intern de politieke tegenstanders zal onderdrukken en hoe meer absoluut hun narratief zal worden gemaakt. Op oorlogspad gaan is het ultieme middel om een land weer mentaal te trachten te uniformeren door het versterken van het vijandbeeld en dus het veiligstellen van onze aangeprate waarden en normen. Onze utopie.
Stelling 15 – de ondergang
Elites neigen naar het zwelgen in arrogantie, decadentie en macht. Waar ze eerst de massa succesvol weten te mobiliseren via romantische waarschuwingen voor de ellende die hen te wachten staat bij de door hen aangekondigde aanstormende problemen, zal dan vroeg of laat hun machtsbasis beginnen te eroderen, vaak doordat zij zelf van buiten worden aangevallen en verslagen.
Fasen
Het ontwikkelen door de elite van een nieuw progressief narratief van een betere wereld, dat door de massa wordt omarmd in een open samenleving die welvaart en voorspoed brengt.
het consolideren van haar macht door het formuleren van (externe) gevaren voor haar bevolking, het aandragen van oplossingen en het creëren van vijanden. Het instellen van een systeem van onderdrukking van het eigen initiatief en het kritische vermogen van de massa.
het gebruiken van haar macht om de massa in te zetten voor kolonisatie, roof en verdedigingsoorlogen. En de massa deze oorlogen laat financieren.
het overspelen van de hand van de elite door arrogantie, decadentie en ongegeneerde onderdrukking.
ineenstorting van de heersende elite door interne of externe factoren.
Analyse van huidige wereldbeeld
a. De westerse wereld bevindt zich in fase 4. Rusland in fase 1.
b. Het vijandbeeld van de westerse wereld betreft o.a. de russen: dom, agressief (komen ons veroveren) , onontwikkeld, onder-mensen, een gevaar voor het gelden westerse narratief.
c. Het vijandbeeld wordt grotendeel gedeeld door de massa in het Westen. Er zijn geen middelen dat fundamenteel te veranderen.
d. Alleen de wal zal het schip van de westerse wereld kunnen keren: economische ineenstorting, interne verdeeldheid en een directe oorlog.
e. Het aantal slachtoffers van de ineenstorting zal altijd ontzaglijk zijn.
Slotopmerking
Zelfs als de elite hun narratief vanuit goedheid verkondigt en als gevolg daarvan de massa oorlogen laat voeren – slaapwandelend de oorlog in – maakt dat hen niet minder verantwoordelijk voor de gevolgen van hun daden. Het pleit hen nooit vrij van de gevolgen van hun denkbeelden en handelen, en zij moeten daarvoor altijd ter verantwoording worden geroepen en gestraft worden.
Wilders heeft de verkiezingen op 22 november 2023 (met 23, 6% van de stemmen = 2.442.318 stemmen) gewonnen en in het huidige systeem van de representatieve democratie kan en hoort Wilders nu premier van een door hem geleid kabinet te worden. Dat is geweldig voor Wilders en zijn aanhangers en als we de peilingen mogen geloven vindt een meerderheid van de (geënquêteerde) Nederlanders dat prima. 23,6 % van de stemmen betekent overigens ook (maar?) 13,6% van alle Nederlanders (17.937.700).
Duidelijk is dat heel veel Nederlanders dat prima en voor het land ongetwijfeld goed vinden. Maar niet alle Nederlanders en zeker niet de Nederlanders die lid zijn van de intellectuele elite of dicht daarbij zitten of daarvan financieel afhankelijk zijn. Hun voortbestaan staat nu opens op de tocht. Die vinden het maar niets, eigenlijk ook wel gevaarlijk en ongewenst, in ieder geval willen ze niet onder het regime met de ideeën van de PVV en Wilders leven.
Deze anti Wilders Nederlanders hebben ´De Beweging” geformeerd, en uiten op bijvoorbeeld Twitter hun afkeuring ondubbelzinnig (“Heel goed en belangrijk dit. Nationale actiedag tégen Wilders. Dus vóór vrijheid, mensenrechten, klimaatrechtvaardigheid, internationale solidariteit en de democratie. “) en we krijgen inzicht in de organisaties die allemaal tegen een regering Wilders zijn.
Grote woorden, hoge idealen, vol van de wil om standvastig te staan voor de vrijheid van de burgers en de democratie in Nederland. Ik mag dat wel. En waarom zouden we ook, zelfs als Wilders meer dan 50% van de stemmen had gehaald, en behorend tot de groep die juist niet op hem heeft gestemd, zou ik niet gedwongen moeten worden om door hem geregeerd te worden. Dus grote sympathie voor De beweging en ik overweg om op 2 december met een zelf gehuurd koffie karretje de demonstranten een hart onder de riem te komen steken!
Ik ga er dan wel vanuit dat als ik een beweging opricht om bijvoorbeeld op straat standvastig te pleiten voor mijn vrijheid om niet tegen mijn wil door een premier als de Voll idioot Timmermans, die 15,7% van de stemmen kreeg toebedeeld door de Nederlandse kiezers, geregeerd te worden. En dat de Wilders haters mij dan ook koffie komen brengen.
En misschien realiseren deze Wilders haters zich nog niet dat er een voor de hand liggende oplossing is die hun en mijn probleem door wie we wel of niet geregeerd willen worden oplost. Gewoon het afschaffen van de overheid!
O, geloofd niet dat dat kan; of u denk dat we niet zonder overheid verder kunnen leven. Lees dan eens het boek van Maarten Berg: “Een studie over de slechtheid van de staat¨ en laat u overtuigen. U en mijn probleem opgelost!
Of stem de volgende keer gewoon op de LP: Libertaire Partij in Nederland.
Alsof je erin geloofd dat je het christendom kan uitroeien/schaden door met wetenschappelijke bewijsvoering te komen over het niet bestaan van God. Alsof je erin geloofd dat je hoofddoekjesplicht bij de moslims kan doen verdwijnen door te wijzen op de zegeningen voor de mensheid door het proces van de verlichting. Alsof je erin geloofd de klimaathysterie te kunnen stoppen door het komen met bewijzen dat klimatologen de werkelijkheid rond klimaatcijfers manipuleren. Alsof je erin geloofd aan te tonen dat je geen racist bent door in gesprek te gaan met bijvoorbeeld Sylvana Simons Alsof je erin geloofd dat je Rutte over de negatieve effecten op rijkdom van de Euro door te wijzen op de gemiddeld zo slechte economische groei in het Euro-gebied. Alsof je erin geloofd dat je Linkse mensen überhaupt kan behoeden voor het zich consequent laten leiden door vooroordelen, totalitarisme en machtsmisbruik door een stevige politieke discussie aan te gaan.
Nee, we begrijpen te weinig dat heersende en voor (de enige) juist doorgaande meningen en overheidshandelen het gevolg is van het winnen een smerige oorlog. De heersende politieke meningen zijn de meningen van de overwinnaars. En je overwint door toepassen van (mentale) machtsmiddelen en het hebben van sterke gehoorzame legers. En als je die niet wilt bestrijden met nog sterkere legers, en denkt dat je met argumenteren en gezond verstand het wel wint, dan verander je niets en beland je in de (mentale) gevangenis van de heersende elite, nu van links.
In de blog ‘verenoflood.nu‘ op 13 december een artikel over “Fakenews over #fakenews: praat de paus poep?” van Frans Groenendijk. De daar beschreven trend dat ook de serieuze media geheel zijn opgegaan in leugens, verzinsels en bedrog.
Vraag is wat we hier aan kunnen doen?
Ik bedoel natuurlijk niet meer wetgeving, maar er is een tijd geweest (in de tijd dat ik opgroeide en samen met mijn vader iedere ochtend alle kranten las en samen naar de politieke debatten keken op TV, en uiteindelijk politicologie ben gaan studeren) dat we allemaal vonden dat – ondanks verschillen van maatschappelijke en politieke inzichten – je de lezer/kijker respectievelijk je ’tegenstander’ niet onderuithaalt met verzonnen, verdraaide, onvolledige, suggestieve berichten.
Natuurlijk was er een grijs gebied (ik weet nog dat ik op een bijeenkomst van DS’70 was (de enige politieke partij waar ik ooit één keer ben geweest) en de VARA de volgende dag daarover in ‘Achter het Nieuws’ zorgvuldig alleen hele oude mannen en vrouwen in beeld bracht terwijl de zaal – uit eigen waarneming – toch echt vol zat met ook studenten en jonge ambtenaren, vaders en moeders). Fout, en toch was iedereen het er toen wel over eens dat dat eigenlijk niet kon en mocht. Misschien werd het bij alleen de VARA en Vrij Nederland wel een beetje verwacht, maar nooit ging het echt over serieuze issues van bedrog en leugens en als er al een keer – al dan niet per ongeluk – een ‘fout’ werd gemaakt in de informatievoorziening en dat uitkwam werd er door de betrokkenen uitvoerig een mea culpa uitgesproken. Politici stapte gewoon op. Ja, Rutte, dat deden ze toen nog.
En natuurlijk er werd wel zo nu en dan wat onder het tapijt geveegd – met name als het ging over het koningshuis – maar ook daarvan wist eigenlijk iedereen wel dat eigenlijk dat niet klopte.
En natuurlijk kon er in de politieke discussie in de kamer of in de kranten fel en hard worden gediscussieerd. Het ene sloot het andere gelukkig niet uit. Ook werd er wel op de man gespeeld, maar ook dat veroorzaakte toch altijd wel wat gêne, en werd zeker niet door iedereen gewaardeerd.
De Duitse bezetting – leek wel – drukte nog zwaar op de morele standaarden in die tijd.
Wanneer is dat misgegaan. Nederland eigenlijk sinds de oprichting van 10-over-rood, van af dat moment ging het niet meer om de inhoudelijk – op goede informatie – gevoerde politieke discussie, maar over de maat nemen van je politieke tegenstanders, niet alleen inhoudelijk maar dus dan ook op de persoon. Probleem met deze analyse is dat het ook fout is gegaan in alle andere westerse landen, inclusief de VS.
Eigenlijk belijden in woord de journalisten en politici nog steeds deze norm, maar vervolgens is eigenlijk niets meer te vertrouwen: journalisten niet, media niet, politici niet, bloggers niet, EU-niet, CPB-niet, Obama-niet, …
En ik puzzel me gek wat je zou kunnen en moeten doen om het respect en de inhoudelijkheid van de maatschappelijke en politieke discussie weer terug te krijgen. Het begint uiteraard thuis en op de (basis)school, maar hoe?
We leven in verontrustende tijden. Hoe kunnen we de moralistische, laffe en anti-democratische politiek van de huidige (Europese) politieke elite ten goede keren? Opdat we onze vrijheid en soevereiniteit herwinnen? Klagen zal niet helpen, hooguit wat met onze eigen gemoedsrust. Wat we nodig hebben is een politieke agenda en strategisch plan deze agenda uitgevoerd te krijgen. Wie gaat daarvoor het initiatief nemen?
Opgegroeid in een tijd (ben in 1951 geboren) waarin een samenleving en de politieke standaarden hoog waren: respect voor de opvattingen van de politieke en maatschappelijke ’tegenstanders’, ondersteunen van de zwakken van de samenleving (ouderen, gehandicapten en zieken), veroordeling van geweld als politiek middel, het gaan voor vrouwen-rechten, het in stand houden van een top recht-systeem, geloof in het belang van onderwijs en scholing, werken voor je inkomen, scheiding van politiek en geloof (uiteraard en toegegeven: tot op zekere hoogte), geloof in de zegeningen van de Verenigde Natie en hun verklaring van de rechten van de mens, afschuw van discriminatie (bedoeld werden (de individuele) discriminatie van joden [maar eigenlijk toen geen item, want antisemitisme was eigenlijk vanzelfsprekend helemaal fout], negers en later homo’s), vrije meningsuiting en een – niet overdreven – liefde voor ons land Nederland waar het goed toeven is en waar je trots kan en mag zijn op je Nederlanderschap. Allemaal zaken waar je politiek nog steeds voor mag en moet gaan, maar waar de huidige generatie (Europese) politici geen brood meer in zien.
Toch is het goed je te realiseren wat internet het tot zo’n succes maakt en waarom het zo tot ingrijpende gedragsveranderingen aanzet. Internet heeft daardoor invloed op bijna alles wat we in het leven doen en moeten doen. Opmerkelijk is ook dat veel beroepsgroepen en activiteiten het internet de bijbehorende gedragsveranderingen van de consument wel zien aankomen, maar lang blijven denken dat dat aan hun wereld, gewoonten en business modellen wel voorbij gaat. Een grotere fout kan men niet maken: internet zal alles wat we tot zeg 2000 vanzelfsprekend, juist en voorspelbaar (consumenten) gedrag rekende op zijn kop zetten.
Dat geldt ook voor de politiek, de werkwijze en bezweringsformules van de politici en vooral voor hun producten: de juristerij van schriftelijke regels, beleidsvoornemens, wetsteksten, juridische procedures en rechtspraak.
Daar, die komende wijzigingen en hoe we daar wat betreft de grondwetten van onze maatschappij mee moeten omgaan, gaat deze blog over. Wat mij betreft zal het eerst en vooral gaan om de Inhoud van de grondwetten, en speciaal de grondwet van het Koningkrijk (?) der Nederlanden. En die inhoud wordt dan welliswaar moderner maar nog steeds in traditionele (juridische) teksten geformuleerd. Maar vervolgens moet aan de Orde komen hoe met de burgers communiceren over die grondwettelijke regels, hoe ze daarvoor het beste kunnen worden gepresenteerd (in een youtube video bijvoorbeeld) en hoe burgers dan die (grond)rechten die ze gegarendeert krijgen van hun overheid ook kunnen uitoefenen.
Dat zal voor veel politici en staatsrecht geleerden een te grote mate van mentale flexibiliteit vergen en men zal deze voorstellen minachten en dus vooral negeren. Daar zullen ze op den duur geen eer aan beleven.
En data is wat ik voorspel, niet omdat ik denk dat in anno 2013 de wijsheid in pacht heb, maar omdat internet sowieso en onvermijdelijk de spelregels gaat veranderen, en dat zal sneller gaan dan men denkt!
Ik zat net (14 februari 2012; 10:00u) op de televisie te kijken naar de slechte berichten over de staat van de Nederlandse economie (die recessie werd door de journalisten na afloop gebagatelliseerd; ook dat past in het huidige tijdsbeeld: politici en journalisten lijken niet te zien wat er bij de burgers en de het MKB aan de gang is: armoede, pessimisme opsouperen van de reserves; dus de grote klap gaat nog komen). In de gepresenteerde cijfers kwam het desastreuze effect van de BTW verhoging van 19% naar 21% even ter spraken. Ik moest toen aan Hendrik Colijn denken en zijn Gouden Standaard.
In de geschiedenis lessen werd vroeger als we het hadden over de grote recessie van de 30-tiger jaren er aan herinnert dat de ellende voor Nederland werd verergerd omdat onze regering, onder leiding van de wat kleurloze en naïeve Colijn (militair en carrière ambtenaar) heel lang hebben vast gehouden aan de zogenaamde GOUDEN-standaard. Kenmerk van de oplossing van het vasthouden aan de Gouden standaard is dat het veronderstelt dat monetaire maatregelen een economische crisis zal oplossen. En dat is natuurlijk niet zo. dat kan alleen economische groei en dus meer consumptie.
Hendrik Colijn
We kijken nu met enige dedain naar de figuur van Colijn: de naïeveling die maar niet kon geloven in de nieuwe economische inzichten van geleerden als Keynes. Ik denk dat over vijftig jaar wij naar de huidige politici en ambtenaren van Nederland en de Europa zullen kijken als allemaal een soort Colijn-figuren: hardleers, naïef, en vooral ook leugenachtig. Wat er bij komt is nu misschien ook die kwalificatie van leugenaars, want het is duidelijk dat de huidige generatie politici over de economische werkelijkheid en de goed weg te gaan vooral huichelen.
Wat is anno 2013 de Gouden Standaard? De 3% begrotingsnorm van de Europese Commissie! Het is deze norm en het ziekelijke gedrag van de gemiddelde Nederlandse Haagse politici (en hun kritiekloze journalisten-vriendjes), die norm als een heilige opdracht op te vatten. Dat heeft veroorzaakt dat de de politici van het zogenaamde Kunduz-akkoord zo trots waren op de desastreuze maatregel van BTW verhoging naar 21%. Hoe bekrompen kan je zijn.
Laat er geen misverstand over bestaan dat (grote) overheidstekorten op termijn natuurlijk funest zullen zijn voor de welvaart in een land. je zult toch wel stom zijn om de welvaart die binnen een land uiteindelijk wordt gegenereerd voor een groot deel weer te besteden aan het afbetalen van rentes in plaats van daarvoor de welvaart van je burgers te vergroten, respectievelijk goede werken te verrichten. Deze goede werken kunnen zijn milieu-verbetering, het helpen van andere landen, het steunen van de armen, en verzorgen van de zieken.
Dus natuurlijk moet je als overheid stoppen met uitgaven die nu even niet nodig zijn, de hobby’s van onze politici, het steunen van franse boeren, geld uitgeven aan nieuwe leden van de EU, geld storten in de bodemloze put van de Griekse staatsobligatie-houders (= speculanten aangemoedigd door Prodi), etc. Kortom er is ook op het punt van verminderen van de overheidsuitgaven veel te winnen op korte termijn. Maar dat zou eigenlijk niet het onderwerp van de kabinetsformatie in dit voorjaar hebben moeten zijn.
Want er is maar één manier om overheidstekorten effectief en snel weg te werken en dat is het veroorzaken van economische groei. En het is niet de overheid die voor die groei zorgt, maar uitsluitend de ondernemende burgers. De overheid kan alleen maar stimuleren en belonen. Dus alles zou door de regering gedaan moeten worden om:
– burgers te stimuleren ondernemer te worden of te blijven (krediet-faciliteiten, arbeidsmarkt-versoepeling, (vennootschaps) belasting verlagingen, handelsbetrekkingen stimuleren, regels en bureaucratie opheffen.
– investeringen in onderwijs die gericht is op het beter kunnen doen van onderzoek en research waaruit nieuwe economische activiteiten kunnen ontstaan.
– goedekope grondstoffen voor de industrie (met name energie), dus geen heffingen, belastingen en quota.
– aanleggen van infrastructuur waarmee economische activiteiten worden geholpen
– burgers meer vrij inkomen te geven om te consumeren
Dus: minder regels, geen politieke hobby’s die de economie beperken, maar vooral belastingverlagingen. Dus substantiële BTW-verlagingen zouden zinvol zijn geweest, en niet het monetaire instrument van lage rentes, want dat helpt alleen het inkomen van spaarzame burgers te verminderen. (meer…)
Je kunt geen grondwet schrijven zonder een politieke stellingname over hoe je de maatschappij en het land zou willen inrichten. Daarom hier een eerste poging voor een politie manifest:
1: Nederland is souverein en blijft dat.
2: Nederland (land, mensen, samenlevingsvormne, waarden) is het waard om tegen anders denkende te beschermen en te verdedigen
3. Nederlanderschap is uniek en een voorrecht
4. Nederlander worden een gunst over de toekenning we aan nioemand verantwoordling hebben af te leggen.
5. De NL maatschappij is gebaseerd op tolerantie; tolerantie is wederkerig: we zijn alleen tolerant tegen mensen, groepen en ideëen die andermans ideen ook tolereert: anders wordt je verdreven
6. Daar hoort een ongenuanceerde vrijheid van meningsuiting bij: mensen worden veroordeeld op daden en niet op meningen
7. De overheid zorgt primair voor rust, veiligheid en het handhaven van een rechtstaat waarbij iedereen gelijk wordt behandeld door de staat.
8. De overheid zorgt verder voor het financieren van maatschappelijk relevante infrastuctuur: verkeer, communicatie, energie, medische voorzieningen, basis onderwijs en voor mensen die niet zelf of door anderen (sociale cohesie van de burgers onderling) kan worden geholpen. De rest is ondernemerschap en markt.
9. Erkenning dat de overheid de individuele problemen van de burgers niet zal en kan oplossen. De burgers zorgt zelf voor het inrichten van zijn leven en daarin voort te komen.
10. Ondernemerschap is vrij en een recht van iedere burger; overheid stimuleert ondernemerschap als moter van onze welvaart.
11. Onze rol op de rest van de wereld is eerlijk handeldrijven en samenwerken in het belang van Nederland. Verder hebben we in de wereld niets te zoeken en te doen; ook niet op de Antillen.
12. Alle uitgaven van de Overheid hebben expliciete toestemming (maximale hoogte en doel) van de bevolking nodig. Er wordt alleen belasting (progressief) geheven op inkomen. andere belastingvormen zijn er niet: Dit voor de transparantie van onze bestuurders.
13. De overheid is er niet voor het geluk van de individuele belangen van de burgers, maar creeert maar probeert het geluk voor alle burgers zo goed mogelijk te optiomaliseren. Het is de taak van de burgers daarbij de overheid te helpen. Dus geen clientisme en lobbyisme.
Is dat schrikken. Willen het Griekse (socialistische) kabinet opeens dat de maatregelen van de EU en IMF aan de bevolking in referendum voorleggen. Schrikken omdat onze (Europese) elite al heel lang heel ver afstaat van alles wat naar democratie riekt: een niet gekozen voorzitter van de EU, een niet gekozen operette president van de EU, een niet gekozen Europese Bank president, verdere commissieleden die in achterkamertjes en niet op basis van kwaliteit worden benoemd, het beschimpen van iedereen die iets kritisch zegt over het mooie project Europese Unie en de Euro, en het systematisch tegenhouden van referendums over de EU en als er referendums zijn ze domweg negeren als het voor de bureaucraten even niet uitkomt. En niet te vergeten, het Europese Parlement volzetten met duur betaalde politieke vriendjes die als applausmachine willen optreden. En nu willen de uitvinders van de democratie gewoon even hun bevolking vragen of ze de bemoeienis van de geldschieters wel willen. Of wil men liever failliet gaat, wat voor de snelle nieuwe opbouw van Griekenland waarschijnlijk het beste zal zijn.
Maar ook schrikken omdat dat natuurlijk een lelijke streep is door de rekening van de o zo graag als eenheid opererende regeringsleiders van de EU. En potdomme, het ergste is natuurlijk wel dat Griekenland niet eerst toestemming van Sarkosy en Merkel hebben gevraagd, want het idee dat de EU landen nog soeverein zijn is, weliswaar zonder enige fundamentele discussie in welk EU-land dan ook, door de EU natuurlijk allang doorgestreept.
Maar nu loopt de briljante Europese regeringsleiders en de Brusselse bureaucratie in zijn eigen messen: omdat hun plan is gepresenteerd als de enige wat ons van een financiële ramp kan behouden, kan men zonder groot gezichtsverlies geen ander scenario meer bedenken en uitvoeren. Als men steeds alle opties had besproken (waaronder faillissement en opdoeken Euro) en duidelijk had gemaakt wat de effecten zijn, had men moeiteloos kunnen opschalen, maar nu rest hun alleen hun aftreden en het stokje overgeven. Want ik neem aan dat het met soldaten binnenvallen van Griekenland, hoe mooi die optie voor veel Europese Bureaucraten ook zou zijn, toch echt een brug te ver is.
Omdat de Eurofielen zich zelf zo hebben vastgegrepen in het Matra van: “de Euro moet hoe dan ook gered worden, want het faillisement van Griekenland of de val van de Euro is dramatisch slecht voor de burgers”, dat ook als Griekenland zich blijft misdragen (schulden lijven groeien, veel aangekondigde maatregelen gewoon niet uitvoeren, het afkondigen van een referendum) dan nog zal de Europese Unie steeds weer Griekenland gaan helpen. Griekenland heeft nu de Europese Unie in haar greep en niet anders om!
Natuurlijk, als Griekenland Failliet gaat is dat voor veel (Europese) landen dramatisch omdat hun banken in de problemen komen; natuurlijk de afschaffing van de Euro heeft zijn prijs, maar die negatieve schade zal per definitie minder zijn dan het aanmodderen door het faillissement van Griekenland als maar uit te stellen, en het in stand houden van de Euro voor landen als Italië, Spanje en Griekenland (en mogelijk Frankrijk en België) omdat het natuurlijke mechanisme voor financieel wanbeleid, namelijk de devaluatie, is uitgeschakeld.
De Euro was een slecht project, heeft geen welvaart gebracht, is onprofessioneel uitgevoerd door ondermaatse politieke leiders, en is exit. Mogelijk moeten we een tribunaal gaan oprichten om de schuldigen te berechten wegens wanbeleid met grote sociale gevolgen.
UPDATE: OK, het referendum is van tafel; niets geen woorden meer van Papandreou over het prachtige middel van de democratie: een volksraadpleging. De bovenmeesters bijeen in de G20 (wat is nu het nut van die bijeenkomst?), hebben, zo vinden zij de lastige leerling even in de hoek gezet, volgens mij is Papandreou vooral door zijn eigen politici tot “de orde” geroepen, maar goed één ding is duidelijk: nu moet de EU zijn werkelijke aard laten zien: of ze staat toe, en komt dus ook uitdrukkelijk met die optie, dat Griekenland failliet gaat en dus uit de Euro (en dus uit de EU), of ze gaan de Euro nog tegen beter weten in redden en dan kan feitelijk Griekenland doen en laten wat ze wil, want ze zal toch wel op de been worden gehouden. Ik denk dat de politieke leiders met veel mooie woorden à la de G20 wel door gaan met redden, maar de economische werkelijkheid zal ook die weg doodlopen. Een faillissement van Griekenland is al twee jaar onafwendbaar en de vraag is alleen hoeveel chaos, middelen de leiders nog willen en kunnen steken in een crisis die alleen, en alleen door hen zelf is veroorzaakt.
Het proces tegen Wilders is een politiek proces. Wie van de zestiger-jaren generatie had ooit gedacht dat een dergelijk proces in 2010 in Nederland daadwerkelijk zou worden gehouden. Vooral als je bedenkt dat het juist de kinderen uit die 60-jaren mini-revolutie is die gedreven door hun zelf in het leven geroepen politieke correctheid hierop hebben aangedrongen. En als ik het over een politiek proces heb dan bedoel ik dat (a) sommige mensen wel (Geert Wilders) en anderen niet (Geke van Velzen, Mohammed Enait) worden vervolgd. Het politieke karakter zit er in dat men van de heersende elite en zittende magistratuur niet mag kwaadspreken over de Islam of de islam extremisten, maar dat iedereen wel kwaad mag spreken en haatzaaien over Rutte, Wilders, PVV. (b) dat Wilders hoe dan ook veroordeelt moet worden, ten koste van een eerlijke procesgang. Als je al dacht het proces Wilders toch eigenlijk een gewoon proces is op basis van een door de tweede kamer aangenomen artikel in het strafrecht en dat Wilders het proces toch echt te danken heeft aan zijn eigen domme uitspraken en dat het zeuren over het politieke karakter van de islam is ingegeven door rechtse sympatiën voor kwalijke (nazi-achtige) standpunten van de PVV, zal zal na vandaag toch wel even achter de oren moeten krabben.
De weblog de hoeiboei met het artikel van de arabist Jansen
Want met het artikel in dagblad De Pers over de blogpost van Hans Jansen over een typisch grachtengordel etentje waarbij ook de rechter aanwezig was die bevolen heeft het proces tegen Geert Wilders te openen, kan over het politieke karakter van dit proces verder geen discussie meer zijn. En natuurlijk we hebben alleen het woord van Hans Jansen en de andere betrokken zullen wel hun eigen versie hebben, maar het past in de hoge mate in het “Barbertje moet hangen” proces zoals we dat rond Wilders hebben zien ontwikkelen.
Het verslag van Hans Jansen geeft overig een inkijkje in hoe de politieke elite, in nauwe samenwerking met de rechtelijke magistratuur en de daaraan gelieerde universiteiten hun regie over het heil van dit land voeren.
Eerst de opmerkingen over de activist Bertus Hendriks:
Bertus is de ziel van het Palestina-comité. Ik ken hem al sinds 1963. Niemand kan zo mooi over het leed van de Palestijnen vertellen als Bertus. Boven een handvol glazen bier heeft Bertus me ooit uitgelegd dat het Palestijnse probleem hem eigenlijk niet zo veel kan schelen. Het gaat er om, legde hij me uit, want ik ben een ‘burgerlijk element van een voorbije generatie’, om via het lot der Palestijnen de mondiale structuren van uitbuiting bloot te leggen.
Let op de neerbuigende toon over de ‘Palestijnen’. Dit zijn dus de bronnen van de onverklaarbare aanhang bij gerespecteerde Nederlandse politieke partijen en de media voor bijvoorbeeld Hamas: de propaganda is uiteindelijk voor een revolutionair doel namelijk om de burgerlijke elementen (jij en ik dus) de mondiale structuren van uitbuiting bloot te leggen, en Brutus (sorry Bertus) bedoelt vast niet de door hem in stand gehouden mondiale propaganda. En zijn doelen zoals we uit de geschiedenis maar al te goed weten zijn uiteraard alle middelen die het doel dienen geoorloofd. Het is namelijk in alle redelijkheid niet te verklaren waarom weldenkende mensen ook maar één argument hebben om bijvoorbeeld Hamas inhoudelijk, moreel, humanitair of financieel te steunen: het vertegenwoordigt waarden en normen die op geen enkele manier passen in wat wij in het vrije – maar natuurlijk Bertus ook ‘onderdrukkende’ – westen aan waarden en normen denken te moeten uitdragen en verdedigen. Dit is echt de manier waarop milieu bewegingen, krakers, socialisten, anti-amerika en islam-volgers de publieke opinie via opinie-leiders en de politieke agenda weet te beïnvloeden. En dat is ook de reden waarom Pim Fortuyn dood moest en Wilders waarschijnlijk hetzelfde lot staat te wachten.
En verder:
Behalve ikzelf waren de andere eters allen notabelen van de PvdA en GroenLinks. Een aantal hunner bovendien werkzaam bij Justitie. Mr Schalken was dan ook niet de enige magistraat die meetafelde.
En om te begrijpen hoe de universiteiten (ook toch onafhankelijke wetenschappers) hun rol horen te spelen:
Schalken, die ook emeritus-hoogleraar is, aan de Vrije Universiteit, de universiteit van Balkenende, Rouvoet en Bos, liet weten dat het wetenschappelijk gezien een ‘machtig interessante casus’ was, waar ‘deksels goed’ over moest worden doorgedacht, en die ‘allerlei perspectieven’ bood. Ah, ik begreep het. Het is dus geen proces, daar aan de Parnassusweg, maar meer een academische werkgroep. Meer een studentikoze pleit-oefening dan een serieus strafproces voor grote mensen. Met voor de grap een zwaar bedreigde politicus als proefkonijn.
En dan een terloopse de eerdere opmerking:
Ik vroeg hem of ik in zijn (die van de rechter Tom Schalken; DA) bijzijn wel vrijuit kon spreken. Hij had immers al eerder iemand die over de islam gesproken had, voor de rechter gebracht. Dit leidde tot verontwaardiging bij de bekwame jurist. Ik zei mijn gastheer dat ik nu vertrok, omdat het zinloos is een gesprek te voeren wanneer er iemand bij zit die de macht heeft je te laten opsluiten als het gesprek hem niet bevalt. De stemming sloeg wat om.
En dus naast de beïnvloeding van de politieke opinie ook nog even de inzet van machtsmiddelen. En daar zitten dan blijkbaar PvdA en Groen Linkse politici bij! U bent gewaarschuwd. Het zou het publieke debat sieren als de namen van deze Amsterdamse politici ook zouden worden onthuld. Dan zien we tenminste hoe die partijen inmiddels tot de gevestigde orde zijn gaan behoren. Ook hier lijkt Orwel’s onderwerp van ‘Boerderij der dieren” weer actueel.
Allemaal bijzaak want het gaat natuurlijk om de grove en in alle normen ongepaste manier waarop een onafhankelijke rechter een getuige in een strafzaak onder druk probeerde te zetten. Maar de Tom Schalke heeft natuurlijk machtige vrienden, dus;
De Raad voor de Rechtspraak zegt dat Schalken niets verkeerd doet, zo lang hij niets zegt over beraadslagingen met zijn collega-raadsheren
Een opmerkelijke uitspraak, ten eerste stelt deze Raad de lezing van Hans Jansen dus blijkbaar niet ter discussie (misschien kende ze het voorval al, en had Schalken aan zijn collega-rechters al veel eerder, direct na het etentje, gemeld dat hij niet erg vat kreeg op de getuige!?) en komt slechts met een formeel antwoord over zijn geheimhoudingsplicht die niet geschonden is. Terwijl het hier toch gaat om een strafbaar feit (beïnvloeden van een getuigen in een strafproces). Zij zien waarschijnlijk nog wel mogelijkheden dat etentje onder het tapijt te vegen.
Er zijn – om goede redenen – niet veel rechtsmiddelen om Tom Schalken aan te pakken. Maar de politiek kan dit ook niet zomaar laten gebeuren. Het schaadt zo fundamenteel het rechtsgevoel en ondermijnt zo de echt gewenste onafhankelijkheid van de rechtelijke macht, dat willen we in Nederland nog met gezag recht kunnen spreken hier wel iets moet gebeuren.
Het meest voor de hand liggende is dat onze Minister-President deze rechter publiekelijk op de vinger tikt, en hem verzoekt om – samen met alle leden van de kamer die het omstreden vonnis over Wilders – vrijwillig af te treden ten einde de reputatie van de Nederlandse rechters en de rechtspraak te redden. Verder een oproep aan de huidige rechtbank die bezig is met het proces tegen Wilders dit proces direct te beëindigen en Wilders te vrijwaren voor iedere verdere vervolging op grond van zijn opvattingen en meningen, omdat “een politieke discussie gevoerd moet worden daar waar hij thuis hoort: in de tweede kamer in samenspraak met de regering, en in alle openheid opdat ALLE nederlanders in staat zijn zich in die discussie (geweldloos) te mengen en uiteindelijk in het stemhoekje te laten weten wat hij er van vindt”.
Boekverbranding is meestal een teken van onverdraagzaamheid en angst
Het leidt geen twijfel dat het bouwen van een Moskee om de hoek van de plek waar de Twin Towers door moslim extremisten is neergehaald in een westerse democratische samenleving niet mag en kan worden tegengehouden door de overheid. Dat heeft niets met vrijheid van godsdienst te maken, maar met de vrijheid van vereniging. Over het algemeen vinden mensen en organisaties die zich sterk maken voor de vrijheid van meningsuiting en andere grondrechten ook een vanzelfsprekend recht. Ze zouden zich terecht roeren als de overheid zou besluiten dat moskees niet meer gebouwd mochten worden, of in een bepaald gebied niet waar wel gewoon kerken kunnen worden ingericht.
Maar ook (het oproepen tot) een boekverbranding van welk boek dan ook, dus ook van de Koran, valt onder dezelfde bescherming die de grondwet in die westerse samenleving aan haar burgers biedt. De overheid kan en mag dat niet verbieden. Opvallend is dat dezelfde mensen en organisaties die zich hebben geroerd tegen de protesten over de moskee bij Ground zero, niets ter verdediging van de oproep tot boekverbranding laten horen.
Wanneer kunt u zich kandidaat stellen als burgemeester van Amsterdam
Politici dwingen ons met een rood potlood te stemmen terwijl de burgers gewoon dat via het internet willen doen. Politici steunen ongegeneerd de verrijking van een enkel bedrijf door overtreders van de auteurswet op het internet als misdadigers te (laten) vervolgen; de burgers willen gewoon wat van groot maatschappelijk belang is: informatie en vermaak delen. Politici willen voor de eigen eer en faam grote sportevenementen naar hun land halen, en laten zich voor de karretjes van de machtige aristocraten van de sportbonden spannen, ten koste van vrij fundamentele mensenrechten; de burger wil gewoon doen wat ze nu al enige jaren gewoon vindt, onbeperkt en op elke plaats reclame maken voor hun merk en (jurken) aantrekken die zij willen en daar niet voor in de gevangenis te worden gestopt. Politici willen graag hun politieke vriendjes benoemen in lucratieve banen als beloning voor hun loyaliteit aan de eigen elite; burgers willen gewoon vrij hun regering (premier) en andere bestuurders kiezen (burgemeesters, leden Raad van Staten, en waarschijnlijk ook hun koningin.
Het is een slechte week voor de democratie en het meest verontrustende is dat de politici op geen enkele wijze door hebben dat ze op dat punt met vuur spreken en zullen bij de volgende verkieizingen vooral maar wel verrast zijn door hoeveel mensen niet of niet op hun elite willen stemmen. Maar goed ze gaan dan ook maar proberen die afwijkende partijen te laten verbieden.
De meest gênante vertoning was deze week natuurlijk hoe de politieke elite van Amsterdam achter gesloten duren hun regent weer hebben aangewezen. Het is fundamenteel fout dat niet iedereen zich als kandidaat burgemeester mag opwerpen en dat we uit die kandidaten niet gewoon als burgers de keuze zelf maken. Als we vinden dat de gemeenteraad – hoewel nergens geregeld, want formeel gaat het om een benoeming door de koningin! – in getrapte verkiezing zijn burgemeester kiest (dat was overigens het hoogste niveau van door de elite geaccepteerde vorm van democratie in1830! daar hebben wij het idiote gedoe van de verkiezingen van de leden van de Eerste kamer nog aan overgehouden!) dan mag men toch op z’n minst een openbaar debat en stemming verwachten. Niet in Nederland en niet in Amsterdam: achter gesloten deuren. En politici die gedaan hebben wat hun heilige plicht is: vertellen over welke kandidaten de discussie gaat zullen waarschijnlijk vervolgd worden. Te gek voor woorden en je zou toch maar burgemeester willen zijn als uitkomst van z’n operette procedure. Er valt weinig goeds te verwachten van de nieuwe burgemeester van Amsterdam die door de aanvaarding van het ambt aangeeft niet over het zelfkritische vermogen te beschikken dat voor een openbaar abmt misschien wel belangrijk is.
Hoe lang zal het gaan duren dat de heersende politieke elite de premier, de burgemeesters, de commissaris van de Koning en de rechters zal laten kiezen door de bevolking. Hoe lang zal het duren dat we de SER, de Raad van Staten, De provincies, de waterschappen opheffen!
In Nederland met de SER, centrale akkoorden, verbindend verklaring van WAO e.d. heeft de politieke elite vooral de vakbonden, maar ook de ondernemers een rol gegeven in de politieke besluitvorming die nergens op slaat. Het zijn de laatste resten van het corporatisme die vanuit met name de kerken, en dus christelijke partijen (KVP én AR: autonoom binnen de eigen groep; en wij bepalen wel wie in welke groep hoort!) lang op de politieke agenda heeft gestaan: niet one-man-one-vote, maar het samenwerken van in de maatschappij grote en belangrijke groepen, met het liefste een staatsrechtelijke status, zoals het landbouwschap, is een soort van standen-democratie die lang populair is geweest. Laten we niet denken dat met de grondwet van Thorbecke iedereen van de oude standen zich aan de nieuwe situatie van volksdemocatie heeft overgegeven. Dat merkwaardige overleg tussen werkgevers en werknemers is daar nog steeds een rechtstreeks gevolg van, en doordat de politici, de volksvertegenwoordigers in de Tweede Kamer (de eerste kamer heeft GEEN volksvertegenwoordigers overigens; ook een overblijfsel van de oude standen maatschappij!) gebeurt er iets heel merkwaardigers: je hebt twee soorten Nederlanders: diegene die zich niet hebben aangesloten aan de werkgevers en werknemers groepen, die we als hun vertegenwoordigers hebben erkent, en diegene die dat wel doen. Voor die laatste geldt dat ze een dubbele stem hebben: naast het feit dat ze zoals iedere Nederlander hun stem kunnen geven aan tweede Kamer leden, geeft de politieke elite extra zeggenschap aan die georganiseerde leden. Hoe is het toch mogelijk om te denken dat bijvoorbeeld werknemers apart hun stem moeten laten horen, terwijl die stemmen gewoon in de Tweede kamer vertegenwoordigd zijn. (meer…)
Het is verkiezingstijd en dus laait de discussie over de hypotheekaftrek weer op. Nu wil ik het niet hebben over de wenselijkheid van het afschaffen, maar de manier waarop politici en media over het onderwerp praten: “De hypotheekrenteaftrek kost de staat jaarlijks rond de 9 miljard euro“, of zoals Cohen: “de hypotheekaftrek komt terecht bij mensen die het financiëel niet nodig hebben!“.
Voor degene die het historische perspectief kwijt zijn, nooit heeft de overheid heel specifiek iets willen zeggen over het mogen aftrekken van de hypotheekrente. Vroeger was het zo dat alle rente mocht worden afgetrokken, waarom, omdat ook ontvangen rente bij het inkomen moest worden opgeteld. Hypotheekaftrek was rente aftrek en het effect van een helder en consequent standpunt: men betaalt over rente inkomstenbelasting. En pas toen de regel van het niet meer mogen aftrekken van de rente werd besloten werd er een uitzondering gemaakt voor de hypotheek rente, en daarmee is de hypotheek een politiek onderwerp geworden.
Maar als je als politici zegt, of in de media spreekt over: De hypotheekrenteaftrek kost….” suggereer je dat dat geld eigenlijk van de overheid is en dat de huizenbezitters met een hypotheek als een soort van gunst dat geld terugkrijgen. Het geld was van de overheid en moet als kosten worden uitgegeven!
Nog minder zal de overheid hebben te praten over wat burgers van wat ze verdienen het nodig of niet nodig hebben. Ook dat straalt uit: wij weten als overheid hoe we het leven van de burgers moeten inrichten en wat ze wel of niet nodig hebben. Het is deze zieke politieke gedachte, en niet alleen van Cohen, maar van een hele brede generatie politici, die ons nu opscheept met een onduidelijke en onoverzichtelijk belastingstelsel, omdat iedere groep Nederlanders bij (bepaalde) politici altijd wel een tranen trekkend verhaal kunnen opzetten over hoe zij het geld toch zo nodig hebben en dat ze wel Nederlanders weten die dat geld niet nodig hebben. Hoe weten ze dat eigenlijk?
En dat is onzin: in het soort maatschappij wat wij in Nederland staatkundig en maatschappelijk hebben, zijn de burgers vrij om inkomen te verwerven in principe op een manier dat het hun goeddunkt. Om de kosten van het organiseren van de overheid en zijn taken te financieren int de overheid belastingen. Daarvoor moet ze middels een wet die door de volksvertegenwoordigers in meerderheid wordt goedgekeurd worden gemachtigd. De wetgever heeft, juist of niet juist, twee soorten burgers gedefinieerd: met en zonder hypotheek, en die betalen een ander tarief over hun inkomen. (Het is zeker niet de enige discriminatie in de letterlijke zin van het woord, want we onderscheiden ook huurder en niet-huurders, en huurder met en zonder een bepaald inkomen!) Daarvoor hebben wij de overheid toestemming gegeven de belastingen te innen of subsidies en toeslagen te betalen. Eventuele inkomsten belasting over de rente van de hypotheek zijn mogelijke toekomstige belastingopbrengsten voor de overheid, maar nu is dat geld niet van de overheid en wordt dat als kosten teruggegeven.
He bedenkelijke van de woordkeuze “kosten” is, is dat de politieke elite, en daarmee de gevestigde media, in diepste zin denkt in termen van de almachtige overheid, die niet alleen alle problemen van alle burgers zal moeten en gaan oplossen, en dat dus ons nationale inkomen van en voor de overheid is, die dat naar eer en geweten zo goed mogelijk over alle burgers verdeeld. Nederland als DDR avant le lettre.
Ik vind dat de overheid belastingheffingen zo eenvoudig en voor iedereen doorzichtig moet opleggen en innen. Uitzondering op uitzondering, toeslagen, inkomensherverdeling leiden tot ondoorzichtigheid bij de burger, afgunst, politieke spelletjes, en veel kosten voor het innen, herverdelen en de controle van de rechtmatigheid. Als we die kosten gewoon niet meer zouden maken en dus “teruggeven” aan de burgers, zou het mij niet verbazen dat de inkomstenbelasting zo kan dalen dat iedereen minder belasting betaald, dan dat hij nu na de uitzonderingen, waaronder de hypotheekaftrek!) nu kwijt is, respectievelijk dus meer van zijn inkomen overhoudt dan met hele kermis aan regels en uitzonderingen die de inkomsten/loonbelasting nu is verworden.
Cookies en Privacyverklaring
Wij gebruiken gelukkig cookies voor deze blog om de gebruikers het beste resultaat te geven bij het onthouden van jouw voorkeuren en herhaald bezoek aan de blog. Deze blog verzamelt geen marketing cookies. Als je op 'Accept' klikt óf je gaat door met scollen en klikken op de site, ga je akkoord met het gebruik van de door ons geïnstalleerde functionaliteit.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
