Ortogonaal: tegendraadse meningen

Tag: Europese Unie

  • Leven boven onze stand: verzorgingsstaat in EU is niet meer vol te houden

    Steun voor de verzorgingsstaat

    Wat politici maar niet willen zien is dat Griekenland al heel lang gewoon failliet is. En dan ben je dus niet te redden met goedkope leningen, want je hebt gewoon niet meer het vermogen het geld terug te verdienen. Dat geldt waarschijnlijk ook voor Portugal, zeker voor Cyprus. Italië leeft ver boven zijn stand, maar heeft – weliswaar gehandicapt door bureaucratie en idiote regelgeving – in ieder geval nog het economische vermogen geld te verdienen. Dat geldt ook voor Frankrijk, maar dan zullen we ze ook een keer moeten gaan vertellen dat de andere (= noordelijke) EU staten hun inefficiënte boerenbedrijven niet meer blijven steunen, eén grote schande van de EU, naast de enorme idioot veel betaalde ambtenaren in Brussel, en de uitvreters in het Europese parlement.

    In welke politieke constellatie dan ook ALLE EU landen hebben de laatste decennia ver boven hun stand geleefd. Ook in Nederland, en als het nu nog is bij te benen met zo nu en dan een lening op de wereld kapitaal markt en dus het accepteren van een grotere overheidstekort. En dat structurele geld-te-kort is wat huidige financiële crisis nu genadeloos bloot legt. Daarom zouden politici wat eerlijker naar hun burgers kunnen zijn door te zeggen dat het failliet van Griekenland en Portugal, en de problemen in Italië, Frankrijk en Spanje waarschijnlijk de Euro niet meer overeind houdt en dat de afschaffing, ja wel degelijk een welvaarts dip zal betekenen. Maar dat is niet anders dan dat we nu de rekening krijgen gepresenteerd van onze eigen politie om op te grote voet te leven. Dat de interne EU-politiek van de zuidelijke staten er toe leidt dat, zoals het er nu naar uitziet, dat Noord vooral de rekening van de overvloed van de Zuidelijke landen gaan betalen is onrechtvaardig. Het zou beter zijn dat ieder land zijn eigen monetaire problemen eerst maar even oplost voordat we weer verder gaan met een, uiteindelijk onvermijdelijk, verenigd Europa.

    Wat dat betreft is het misschien goed maar niet al te lacherig naar Griekenland, Italië en Portugal te kijken, want hun situatie is ook ons voorland. Onze staatsfinanciën zijn structureel niet in de hand te houden als we niet radicaal afscheid nemen van de uitgangspunten van de huidige verzorgingsstaat. Daarom is de nu gepresenteerde oplossing voor het stringenter controleren van EU-landen op hun begrotingen vooral wishful thinking en niet gebaseerd op inzicht over de hoe en waarom van de enorme staatsschulden OVERAL in Europa. (meer…)

  • Tunische vluchtelingen komen naar Europese Unie: ik begrijp het niet!

    We mogen nooit vergeten dat daar waar (burger)oorlogen uitbreiden een groot deel van de bevolking, zonder dat zij dat wil of heeft veroorzaakt, in een voor mensen zeer angstaanjagende situatie te recht kan komen van voortdurende aanslagen op de veiligheid, willekeurig persoonlijk geweld en gevaar van bommen en kogels. Wie heeft als gewone hardwereknde en liefhebbende burger niet ogenblikkelijk de neiging om een paar spullen te pakken en met je geliefden weg te wezen. en In onze geciviliseerde wereld vinden we allemaal dat vluchtelingen geholpen moeten worden. En als vluchtelingen dan een veilige ‘haven’ hebben gevonden dan zal één gedrag opvallen: dankbaarheid.
    in de afgelopen dagen zien we filmpjes van tunisieers die opgestapppeld in kleine bootjes een vlak bij hun land gelegen Italiaans eilandje weten te bereiken. Een humanitaire ramp voor dat eilandje wat er zijn zo veel italie vaarders dat de infrastructuur en de heoveel voedsel, tenten e.d. gewoonweg niet genoeg is om de voortdurende stroom mensen goed op te vangen.
    De aangekomen tunesieers worden door de media consequent vluchtelingen genoemd. De beelden zijn opmerkelijk En dan denk ik: hier klopt toch iets niet!

    Ten eerste. Geen twijfel mogelijk in Tunesië heeft een paar weken een soort van burgeroorlog gewoed die voor veel tunesieers angstaanjagend moet zijn geweest en voor soimmige zeker reden om te vluchten. Echter die situatie is over, als het gaat om het opkomen voor je politieke mening of het hebben van kritiek op machthebbers zou de situatie nu genormaliseerd zijn. Er wordt niet meer gevochten. Dus geen reden om als “vluchteling” de oversteek naar het veilige Italië te ondernemen. Er zijn dus andere redenen.

    Ten Tweede die andere reden blijken ook uit interviews met de Italië-vaarders: ze zijn niet dankbaar, wat je van vluchtelingen die in angstnood hebben gezeten, maar klagen: over het voedsel (niet goed), slaapplaatsen (niet goed), wachten (niet goed). Het was de reactie van en verwende oud Tunesicshe staatburger, waarschijn god boerend onder het oude regime en verbolgen dat zijn status op dat Italiaanse eiland niet werd hrkend. En met alle respect: ontevrede klootzak ga terug, je kunt toch niet verwachten dat we met geld en mensen even allemaal in no-time in de rij kunnen staan om jou te helpen die denkt dat je met het kopen van een plaats op een bootje wel naar jouw persoonlijlijk paradijs wordt gebracht?

    Gek is dat officieel een dergelijke reactie niet te horen is, want ik et zeker dat hel veel mensen die die rapportage hebben gezien iets soortgelijk hebben gedacht. Nee de kritische mening smult van de wanorde en het onrecht of het onvermogen van het Italiaanse overheid die allemaal even snel en perfect te regelen. Geen enkele kritische opmerking, ook ggen vraag: wat komt u hier eigenlijk doen, waarom ben u op dat bootje gstapt, met elke verwachtingen, wat heb je er voor betaald, wat heb jij voor he land tot nu toe betekend. Niets.

    Maar ook de slappe politici en euro-parlementariers vallen direct over elkaar hen om hun humanitaire goed ekant te tonen door te eisen dat alle landen in de unie die zielige vlichtelingen wel even moeten opnemen, terwijl het enige socale en redelijke standpunt is:

    – u land is bevrijdt
    – u bent nodig om daar een vreedzame en rechtvaardige maatschappij te helpen opbouwen, en
    – zorg er voor dat u in economisch opzicht u land er boven op brengt; en als u denkt dat u uw land dient door in het buiteland te gaan werken m dat geld naar het vaderland over te maken, meldt u zich bij de ambassades en vraag om een werkvergunning en toon aan wat u voor ons land heeft toe te voegen dat wij u graag tijdelijk werk geven.

    Dus wij helpen Tunesie en u zelf door u zo snel mogelijk weer terug te brengen. Stap u hir maar in.

    Tenzij de reden van het wagen van een gvaarlijke overtocht een gehel andere is: het zijn misdadigers die liver niet opgepakt, veroordeld en in een slechte Tuneische gevangenis willen zitten, of ze hebben misdaden begaan onder het oude regime (in onze termen Nazi`s en NSB` ers) en vrzen dus vervolging.

    Maar ik denk dat in geen enkele definitie dergelkijke mensen als vluchteling zou kunnen worden aangeduid. En ik wet ook zeker dat wij dergelijke mensen niet graag voor eeuwig willen opnemen in onze maatschappijen. Maar over de voor de handliggende mogelijkheid horen we de vluchtelingen organisatie, europarlementarieers en EU-functionarissen nooit. Hoe zou dat toch komen: een onverwoestbaar vertrouwen in de mensheid?

    Een ding is zeker: de beelden uit Italië tonen aan dat geen enkele ambtenaar daar controlleerd of de persoon en de motieven van oversteek wel deugen. Daar moeten wij de politiek wel op aanspreken.

  • Gaat de Euro ten onder?

    Afbeelding van een 500 euro bankbiljet

    Waarom geven de ontwikkelingen van de afgelopen maanden rond eerst de budget crisis van Griekenland en daarna de malaise van de gehele euro mij voortdurend het gevoel dat we binnenkort de ondergang van de euro gaan meemaken? Enkele weken geleden zei iemand, als een van de weinige, dat er niets anders opzit dan Griekenland failliet te laten gaan (en dus uit de euro-zone te zetten!), hij werd door andere deskundigen en politici weggehoond. Vorige week zei de PVV en Verdonk nog dat we maar uit de Euro moesten stappen, terug naar de Gulden; ze werden en worden door deskundige weggehoond. De meest gênante en tevens de reactie waarover we even diep verder over moeten nadenken is: “dat kan niet want het vedrag van Maastricht staat dat niet toe’.  Daarmee zeg je impliciet dat Nederland (een deel van) haar souvereiniteit inmiddels heeft afgestaan (aan wie? de bureaucraten in Brussel; aan Frankrijk?) en dat we dan die soevereiniteit niet meer kunnen terug nemen. Even afgezien van het feit of het wel of niet verstandig is dat Nederland uit de Euro-zone stap, maar het zal toch wel zo zijn dat zolang we niet plechtig en met instemming van tenminsten 75% van de Nederlandse bevolking en onder dankzegging aan de tweede en andere kamers en onze koningin, onze souvereiniteit niet heben opgegeven en dus dat we een internationaal verdrag wat we zijn aangegaan ook niet zouden kunnen doen beëindigen? Dat geloven neem ik aan alleen studeerkamer geleerden die werkelijk denken dat het welzijn van de bevolking afhangt van ongerijpelijke juridische verdragsartikel?). Je mag hopen dat tenminste op dit punt onze volks- e partijvertegenwoordigers toch wel wat moediger zijn.

    Maar wat we gisteren ook van het probleem rond de euro vinden, de ontwikkelingen lijken nu zo snel te gaan dat we mogelijk wel gedongen worden die euro maar gauw te gaan begraven. Want – zoals nu de geluiden uit de ondemocratische gewelven van Europa komen, lijkt dan de redding van de euro alleen maar te kunnen als de bureaucratie nu direct een autocratische structuur van door niemand gekozen en gecontroleerden heren de dienst gaan uitmaken in Europa.

    De hoge prijs die we nu gaan betalen heeft maar met één ding te maken: de politieke elite die in de afgelopen 20-30 jaar aan een Groot-Europa hebben gebouwd, zonder deugdelijke doorzichtige, aan de mensen uit te leggen, democratische staatsstructuur.  Het grootste misbaksel in natuurlijk het verdrag van Lissabon, door geen gewone sterveling gelezen en/of begrepen, doorgedrukt door derde ranks ego’s die daarvoor de bevolking met tranentrekkende teksten heeft misleid in het aangeven de consequenties (voor de soevereiniteit), over het gebrek aan democratische gehalte van die oplossing ( en heeft ontkent door zelfs maar de discussie daarover niet te willen voeren, want wie tegen was was Anti-Europa en een vermaledijde nationalist!). Nu zitten we met een operette figuur die zich president mag noemen (in achterkamertjes benoemd en op de troon gehesen), een voorzitter van de commissie die doet alsof hij gebeld moet worden en een voorzittend land, dat miljoenen moet uitgeven om die rol voor een half jaar te mogen vervullen, en vervolgens de regeringsleiders die nachten moeten vergaderen over het uitgeven van wollige verklaringen en verder prachtig op de trap weer op de foto gaat.  Dit verzin je toch niet. Je denkt toch niet dat je zo daadkrachtig de economie kan stimuleren en de munt kan laten floreren?

    En je kunt geen monetaire unie hebben, zonder staatkundige unie! Dat dat niet kan zullen we in het komende jaar hardhandig uitgelegd krijgen.

    (meer…)

  • Vulkanisch as bombarie

    Update van de (berekende niet gemeten) verspreiding van vulcanisch as in de admosfeer

    Vulkaan uitbarstingen zijn aan de orde van de dag en aktueel in vele delen van de wereld.  De luchtvaart (en dus de luchtvaart maatschappijen) heeft daar in het algemeen goed en praktisch mee leren leven. En voor diegene die de kritiek van de luchtvaartmaatschappen op de overheid in deze zaak gaan vergelijken met economsiceh belangen boven die van de belangen van de consument: het afbreuk risico van een luchtvaartmaatschappij bij ongelukken en onverstandig gedrag is zo groot dat de luchtmaatschappij eerder geneigd te zijn risico’s te vermijden dan de regelgevers en de regelhandhavers. En natuurlijk is het een enkele keer fout gegaan, maar gezien het aantal stof van vulkanen in de admosfeer eigenlijk ook opvallend weinig en de luchtvaart heeft zelf daaruit geleerd wat ze in dit soort situatie kunnen doen en wat vooral niet. in ieder geval zijn de luchtvaartmaatschappijen op dit materie deskundig en de europese ambtanbaren en (engelse) meteorologen niet.

    Voorbeeld van verspreiding vulcanisch as door het computermodel NAME

    Wat we nu in West-Europa zien lijkt toch vooral op veel bombarie om niks. Wat zou hier aan de hand kunnen zijn?  Angst!? Zoals met de onheilspelling over de effecten van de  CO2 van de auto’s!   Het lijkt er op. Er zijn een paar opvallende overeenkomsten:

    • De paniek lijkt vooral een (west-europese) karakter trek te zijn; toevallig het gebied met opm alle fronten gebrek aan kwaliteit van politici en ambtenaren; zeker op het niveau van de Europese Unie. Zwakke politici kenmerken zich door niet de juiste vragen te stellen aan de ‘deskundigen”, bang te zijn voor de wijze waarop de pers de politieke mogelijk hun gedrag bekritiseerd, en slecht in het kiezen van de juiste ambtenaren en adviseurs.
    • De politiek stelt een ongefundeerd vertrouwen in de (voorspellende) uitkomsten van wetenschappelijke modellen. We weten van de weermodellen en de modellen over klimaatveranderingen, dat die ingewikkelde modellen weinig betrouwbaar zijn. Curieus is dat ook hier het engelse MET-instituut hier weer een sleutelrol in speelt terwijl de manipulatie van de klimaatmodelen nu zo onder wetenschappelijke kritiek is gekomen.
    • In dat kader vergeet de politiek (en de media) de uitkomsten van de modellen gewoon te vergelijken met de ‘werkelijkheid’. Geen enkele voorspelling van de UN-klimaatmodellen zijn uitgekomen; toch is het vetrouwen in de waarheid van haar uitkomsten ongeschonden. Duitsland en Nederland sturen vliegtuigen de lucht in om één-enánder te checken (conclusie niets aan de hand), toch duurt het nog twee dagen voordat de middelmatige ambtenaren hun modellen-uitkomsten gaan relativeren.
    • En dan de media: met name de oude print media, die hun mond voortdurend vol hebben over hun maatschappelijke taak de de overheid, de politiek en zijn actoren kritisch te volgen, produceren geen enkel eigen onderzoek en stellen geen enkele kritische vraag over de vanzwelfsprekendheid dat het luchtruim gesloten is en blijft. Ook dit gedrag heeft opvallende overeenkomsten met de rol die de pers heeft bij het debat over de klimaatveranderingen . Mogelijk ook vooral een gebrek aan kwaliteit, maar zeker ook omdat de journalisten eigenlijk met de huidige politieke elite twee handen op één buik hebben. Deze politieke vooringenomenheid belemmerd het stellen van kritische en voor de hand liggende vragen: Hoe zit het in andere delen van de wereld waar de luchtvaart  geconfronteerd wordt met vulkanisch as? Hoe zit het het de stofdichtheid als een kleine aspluim over een zo’n groot gebied wordt verspreid; dat moet toch enorm verdunnen? Wat weten we eigenlijk van de hoeveelheden as productie en verhouding tot de verdunning. Op basis van welke (gemeten) data heeft men besloten het luchtruim te sluiten: hoe groot moet de dischtheid en samenstelling zijn om een gevaar op te leveren voor de vliegtuigmotoren. Weten we dat? enz.

    Dit geval van vulkanisch as en de wijze waarop de overheidsdienaren van de Europese Unie om gaan met dit soort risico’s doet het ergste vrezen. Want één ding is zeker: om alle risico’s voor de luchtvaart uit te sluiten, verbied je het vliegen; als je geen verkeersslachtoffers meer accepteerd verbied je het autorijden, als je geen ten onrechte veroordelingen meer wil van misdadigers kan je ze beter maar niet meer vervolgen en berechten, enz. Als de tolerance zero wordt voor het accepteren van risico’s voor de consument zal heel het radar werk stil komen te staan. Zo komen we nooit meer de economische crisis te boven!

    Iets over het spanningsveld van wetenschap, de wijze waarop de politiek daarmee omgaat en de invloed van de publieke opinie zie het artikel op de weblog “Watts is up with that”.

  • Griekenland en de Crisis

    Vlag Griekenland

    Op vrijdag 5 maart 2010 veerde de beurs wat op omdat bekend werd dat de Griekse Overheid plannen gereed heeft om het onwaarschijnlijke begrotingstekort en de wijze van overheidsfinanciering aan te pakken. Als het oplossen van  de financiële problemen van Griekenland (én Spanje, én Portugal, én waarschijnlijk landen als Hongarije) binnen de Europese Unie voorwaarde zijn voor een definitief en snel oplossen van de economische crisis, zou ik maar niet optimistisch zijn. En dat heeft alles te maken dat de politieke elites in de westerse democratieën geen gezag meer heeft over haar burgers voor het nemen van werkelijk (voor het algemene welzijn) noodzakelijke maatregelen. Men geloofd ze niet, en zijn de laatste decennia opgegroeid als verwende kinderen en zo zullen ze zich ook gaan gedragen.

    Het probleem voor de regering van Griekenland, en daarmee voor de Europese Unie en dus ook Nederland, is dat men wel prachtige en noodzakelijke maatregelen kan afkondigen, maar die niet gerealiseerd krijgt. Om de eenvoudige reden dat de bevolking, aangemoedigd door de media, ze niet zal accepteren en met ongehoorzaamheid, vakbonden, stakingen, nieuwe verkiezingen e.d. de hele zaak zal gaan frustreren. Dat is uiteraard niet in het belang van de Grieken, want uiteindelijk is het geld op en zal de wal het schip keren. Dus als de andere Europese Landen denken dat het wel is opgelost dan komen ze bedrogen uit. (meer…)

  • ABN AMRO en de Europese mededinging

    ABN AMRO

    Wat lees ik gisteren (8 december 2009) in De Pers: ABN-AMRO heeft het moeilijk. Dat komt o.a. door de europese commissie gedwongen verkoop van de HBU. Verlies anderhalf miljard.

    De europese concurrende redenen om te dwingen dit te verkopen is onduidelijk en gezien het te nemen verlies onredelijk. We hebben het over die Nelie Smit Kroes. Waarom weigeren we niet soms gewoon uit te voeren wat de bureaucraten in Brussel bedenken. Norm moet zijn: wat is goed voor de (Nederlandse) Burgers. Verkoop van de HBU is/was dat zeker niet, want nu kunnen we weer gewoon belasting geld schokken om ABN over dit verlies heen te helpen.

    Processen tegen Micorsoft, Google, ABN e.d. lijken zich te voltrekken in het luchtledige van de studeerkamers van enkele van de wereld vervreemde juristen en politici. Nutteloze energie.