Tag: Gert Wilders

  • PVV-er Hero Brinkman: ongeschikt

    Democratie van de vergaderende leden

    Er is veel tegen de PVV en hun politieke denkbeelden in te brengen; van welke partij niet? Eén van de opmerkingen van een politica van een concurrende partij was dat PVV het geen democratische partij is “omdat het geen leden heeft”. Nu kan iedereen zo zijn opvattingen hebben over hoe je een organisatie zou moeten intern zou moeten organiseren, maar de al dan niet democratische geachte interne structuur van een politieke partij is mij inziens niet zo relevant, hooguit voor diegene die deel willen worden de beweging. Immers het aardige van politieke partijen en hun vertegenwoordigers is dat per definitie en ultiem de kiezers uitmaken wat je invloed en macht wordt. Die zijn de scheidsrechters en dat moet zo blijven, of wat mij betreft, aanzienlijk worden versterkt. Het enige unieke wat een vereniging van leden in een politieke partij doet zijn de partij programma’s vaststellen en de kandidaten op een lijst zetten. het discussiëren over thema’s en de waan van de dag kan door iedereen overal in de media, en gelukkig nu met zeer lage drempels, via het internet plaatsvinden. Maar de leden van die politieke partij die dat uiteindelijk beslissen zijn per definitie een zeer kleine minderheid van de uiteindelijke kiezers; dat percentage is nauwelijks te onderscheiden van de 0% van de partij van Wilders. Daarop Wilders aanspreken is vooral een kwestie van een eigen opvatting hoe politieke partijen zich zouden moeten organiseren dan een uitspraak over het democratische gehalte ervan.

    En ik denk dat Gert Wilders er heel verstandig aan doet en heeft gedaan zich (voorlopig?) ver te houden van een verenigingsmodel. Hij zal al zijn handen vol hebben aan het vinden en selecteren van goed betrouwbare en loyale medestanders (uiteraard niet kritiekloosl in de interne discussie over standpunten en opvattingen; want alleen (interne) open discussies zullen organisatie sterker en kwalitatief beter maken!). Ik heb dan ook met bewondering voor de moed en beheersing gekeken om NIET (overal) met de gemeensteraadsverkiezingen mee te doen. Dat zou bij de waarschijnlijke winst die hij zou halen alleen maar tot later heel veel problemen en negatief nieuws aanleiding zijn geweest. Die keuze maakt voor mij Wilders een betere bestuurder dan in de openbare discussie door alle niet PVV’ers zal worden toegegeven. Ook de keuze om maar even niet met leden, congressen en partijbesturen te werken is gewoon verstandig en gericht op de lange termijn van het bestaan van de partij.

    Zelf deze voorzichtigheid van Wilders heeft hem niet behoed voor het aannemen van een spion in de vorm van een stagiare, en ook niet behoed voor het doorprikken van onjuiste CV’s van kandidaat 2e kamer leden. Tja, had hij maar Een Streepje Voor moeten inschakelen!

    Wilders heeft zijn partij ook niet kunnen beschermen tegen Hero Brinkman. Waarschijnlijk had Wilders voor al zijn medewerkers en mede-politici naast een CV check ook een psychologische (persoonlijkheids)test moeten laten ondergaan, want wat deze man deze week heeft gepresteerd is werkelijk het stomste wat je kunt doen. Hoe dom Brinkman is blijkt overigens nog het meest uit zijn reactie nadat het toe hem doordrong dat de door hem zelf gestarte discussie over leiderschap, voorkeursstemmen en interne partij democratie zonder daarover intern  even te communiceren, geen goede indruk maakt, zei: “dat hij deze discussie pas gestart is natuurlijk nadat de kandidaten lijst definitief was (ongegeneerd egocentrisme: “ik wil in de kamer voor mijzelf en niet voor de partij!”) maar ook dat dit hem zeker geen windeieren zal leggen want “dat zijn uitstraken hem veel sympathie zal opleveren”.  Of woorden van gelijke strekking).

    Uit een pschologische test had ongetwijfeld naar voren komen dat de heer Brinkman zeer dominant, egocentrisch is, dom en elke vermogen tot zelfanalyse ontbreekt.

    Dom, omdat met dit optreden de partij PVV grote schade wordt aangedaan, want a) natuurlijk is op dit moment de PVV Gert Wilders, die heeft steun en volgelingen en niet Brinkman, b) kiezers niet van geruzie houden c) de politieke tegenstanders prachtige munitie wordt geleverd en d) het voor iedereen duidelijk is wat voor mannetje Brinkman is. Afvoeren dus, zou ik zeggen.

  • Democratie is niet vanzelfsprekend

    Wie mag zich opwerken als verdediger van de democratie?

    Vandaag zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Nog een paar uur en we weten globaal de uitslag. Direct na de val van het kabinet en met de stemmenmaker Gert Wilders zal het een leuk avondje politiek kijken worden.

    Wat dat betreft zijn verkiezingen natuurlijk altijd het feest van de democratie. Eigenlijk het enige moment waarop de burgers formeel structureel iets voor elkaar kan krijgen, gewoon door op partijen te stemmen. En de grootste wint. Of die partij of zijn partijvertegenwoordigers democraten zijn doet er bij de procedure, die verkiezingen natuurlijk zijn, niet toe. Dus komen we aan de enige cruciale dilemma van de democratie:

    als we de burgers in laatste instantie laten bepalen waar het met de maatschappij naar toe gaat, wat moeten we dan als die burgers in meerderheid beslist om die democratie op te heffen of praktisch om zeep te helpen. Respectievelijk, als dat dreigt te gebeuren mogen we dan eigenlijk on-democratische middelen inzetten om dat tij te keren?

    Nu gaat het hier niet zozeer of alleen over de democratische procedures (verkiezingen, wetgeving bij meerderheid e.d.) maar ook om (mentale) instellingen als: blijven discussiëren met politieke tegenstanders, de minderheid respecteren en een stem geven, geen geweld bij besluitvorming, respecteren van een paar grondrechten: vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vereniging (inclusief het recht om zich te verenigen in religieuze stromingen), elkaar niet monddood maken (letterlijk , zoals met Pim Fortuyn en Theo van Gogh, maar ook figuurlijk), elkaars levensstijl respecteren, tenminste als die stijl niet andere burgers dwars zit. Kortom voor mij is democratie vooral ook een kwestie van verdraagzaamheid, mentaliteit en instelling. En als je dan naar de laatste decennia kijkt dan staat dat allemaal in Nederland wel degelijk op de tocht.  (meer…)