Ik zat net (14 februari 2012; 10:00u) op de televisie te kijken naar de slechte berichten over de staat van de Nederlandse economie (die recessie werd door de journalisten na afloop gebagatelliseerd; ook dat past in het huidige tijdsbeeld: politici en journalisten lijken niet te zien wat er bij de burgers en de het MKB aan de gang is: armoede, pessimisme opsouperen van de reserves; dus de grote klap gaat nog komen). In de gepresenteerde cijfers kwam het desastreuze effect van de BTW verhoging van 19% naar 21% even ter spraken. Ik moest toen aan Hendrik Colijn denken en zijn Gouden Standaard.
In de geschiedenis lessen werd vroeger als we het hadden over de grote recessie van de 30-tiger jaren er aan herinnert dat de ellende voor Nederland werd verergerd omdat onze regering, onder leiding van de wat kleurloze en naïeve Colijn (militair en carrière ambtenaar) heel lang hebben vast gehouden aan de zogenaamde GOUDEN-standaard. Kenmerk van de oplossing van het vasthouden aan de Gouden standaard is dat het veronderstelt dat monetaire maatregelen een economische crisis zal oplossen. En dat is natuurlijk niet zo. dat kan alleen economische groei en dus meer consumptie.
Hendrik ColijnWe kijken nu met enige dedain naar de figuur van Colijn: de naïeveling die maar niet kon geloven in de nieuwe economische inzichten van geleerden als Keynes. Ik denk dat over vijftig jaar wij naar de huidige politici en ambtenaren van Nederland en de Europa zullen kijken als allemaal een soort Colijn-figuren: hardleers, naïef, en vooral ook leugenachtig. Wat er bij komt is nu misschien ook die kwalificatie van leugenaars, want het is duidelijk dat de huidige generatie politici over de economische werkelijkheid en de goed weg te gaan vooral huichelen.
Wat is anno 2013 de Gouden Standaard? De 3% begrotingsnorm van de Europese Commissie! Het is deze norm en het ziekelijke gedrag van de gemiddelde Nederlandse Haagse politici (en hun kritiekloze journalisten-vriendjes), die norm als een heilige opdracht op te vatten. Dat heeft veroorzaakt dat de de politici van het zogenaamde Kunduz-akkoord zo trots waren op de desastreuze maatregel van BTW verhoging naar 21%. Hoe bekrompen kan je zijn.
Laat er geen misverstand over bestaan dat (grote) overheidstekorten op termijn natuurlijk funest zullen zijn voor de welvaart in een land. je zult toch wel stom zijn om de welvaart die binnen een land uiteindelijk wordt gegenereerd voor een groot deel weer te besteden aan het afbetalen van rentes in plaats van daarvoor de welvaart van je burgers te vergroten, respectievelijk goede werken te verrichten. Deze goede werken kunnen zijn milieu-verbetering, het helpen van andere landen, het steunen van de armen, en verzorgen van de zieken.
Dus natuurlijk moet je als overheid stoppen met uitgaven die nu even niet nodig zijn, de hobby’s van onze politici, het steunen van franse boeren, geld uitgeven aan nieuwe leden van de EU, geld storten in de bodemloze put van de Griekse staatsobligatie-houders (= speculanten aangemoedigd door Prodi), etc. Kortom er is ook op het punt van verminderen van de overheidsuitgaven veel te winnen op korte termijn. Maar dat zou eigenlijk niet het onderwerp van de kabinetsformatie in dit voorjaar hebben moeten zijn.
Want er is maar één manier om overheidstekorten effectief en snel weg te werken en dat is het veroorzaken van economische groei. En het is niet de overheid die voor die groei zorgt, maar uitsluitend de ondernemende burgers. De overheid kan alleen maar stimuleren en belonen. Dus alles zou door de regering gedaan moeten worden om:
– burgers te stimuleren ondernemer te worden of te blijven (krediet-faciliteiten, arbeidsmarkt-versoepeling, (vennootschaps) belasting verlagingen, handelsbetrekkingen stimuleren, regels en bureaucratie opheffen.
– investeringen in onderwijs die gericht is op het beter kunnen doen van onderzoek en research waaruit nieuwe economische activiteiten kunnen ontstaan.
– goedekope grondstoffen voor de industrie (met name energie), dus geen heffingen, belastingen en quota.
– aanleggen van infrastructuur waarmee economische activiteiten worden geholpen
– burgers meer vrij inkomen te geven om te consumeren
Dus: minder regels, geen politieke hobby’s die de economie beperken, maar vooral belastingverlagingen. Dus substantiële BTW-verlagingen zouden zinvol zijn geweest, en niet het monetaire instrument van lage rentes, want dat helpt alleen het inkomen van spaarzame burgers te verminderen.Verder zo weinig mogelijk structurele wijzigingen van beleid: de mensen nu niet onzeker maken of extra hard pakken. Het recept is echt heel eenvoudig: 1. substantiële verlaging van de belastingen voor iedereen; de BTW is hiervoor het meest geschikt: gewoon naar 6% voor alles. 2. alles doen om ondernemen gemakkelijk te maken (kredieten geven, regelgeving vereenvoudigen, bureaucratie verminderen, aantrekkelijk maken mensen in dienst te houden, ophouden belasting te heffen over het hebben van mensen in dienst. 3. vrijhandel stimuleren en handelsbetrekkingen in de wereld aangaan. 4. goedkope energie leveren 5. investeren in nieuwe technologie + onderwijs 6. (tijdelijk) stoppen met overheidsuitgaven aan politieke hobby’s (CO2, immigratie, natuur, ontwikkelingshulp, Europa, Euro, goedkope rentes). 7. Weer terugdraaien van regelgeving rond wonen en hypotheken. (voorlopig even alles bij het oude houden).
Politici doen iedere dag het tegenovergestelde: meer regels, meer hobby’s (energie belastingen, nivellering, hogere belastingen). eerst wordt vakkundig de woningmarkt om zeep geholpen; dan komen de politici met vreselijk ingewikkelde maatregelen om “de woningmarkt te redden”; en wij doorzien deze domheid niet, denken ze?).
Aan al die hoby’s, structurele veranderingen e.d. gaan we pas weer aan beginnen als we economische groei kennen. Die economische groei wordt eerst gebruikt om de vaderlandse financiële huishouding en de overheidsuitgaven gezond te maken. Daarna kunnen we weer het buitenland gaan helpen.
We moeten ons realiseren dat Rutte, Salomon en Pechthold de Colijn’s van deze eeuw zijn.
