Medicijnen via het Internet: wat is nu eigenlijk het probleem?

Vanavond een item in het journaal waarin (a) wordt gemeld dat er steeds meer medicijnen via het internet in het Buitenland wordt besteld, en (2) dat daar (vaak?) slechte of niet werkende medicijnen bijzitten. Boodschap is: “je wordt gewoon als consument (=patiënt) opgelicht”.

Er schijnt een overheidscampagne bezig te zijn over ‘echt-of-nep’, website zie hier. Volgens het journaal-item is de douane bezig met (de jaarlijkse) actie om medicijnen te onderscheppen: “dit jaar twee keer zoveel medicijnen onderschept!”.  De douane opent jouw bestellingen en neemt ze natuurlijk in beslag, want op de website van de overheid staat toch duidelijk dat je geen geneesmiddelen mag invoeren.

Vervolgens komt een belanghebbende van het farmaceutische kartel, een bezorgt kijkende apotheker, in beeld die tranentrekkende dingen zeggen over de grote gevaren die je als argeloze consument loopt als je zo dom bent om buiten je arts, of eigenlijk bedoelde hij, buiten je apotheek, medicijnen besteld.

Er wordt door de journalisten geen enkele kritische vraag gesteld: “Maakt u de consument misschien nu bang omdat u hierdoor inkomensschade leidt?“. Of: “misschien kopen patiënten het wel op het internet omdat ze hier (kunstmatig) er duur zijn?”.  Of een andere vraag: “misschien kopen patiënten wel in het buitenland medicijnen omdat ze hier door dokters en ziektekostenverzekeraars klein worden gehouden: “wij bepalen wel voor u of u überhaupt een bepaald medicijn mag hebben”.

Er wordt dus ook niet ingegaan op de relevante vraag waarom die Nederlandse consument toch blijkbaar zo dol is op het in het buitenland bestellen van medicijnen.

En er is iets merkwaardig aan de overheid om dit allemaal te willen verbieden en tegen te gaan. Want één ding is zeker: in het buitenland via het internet bestelde medicijnen zullen niet door de verzekering worden vergoed. Het moet dus een hele sloot zorgkosten schelen. Ook hier geen aandacht voor in het journaal item.

En dat er slechte of niet werkende medicijnen tussen de bestellingen zitten, zal best. Dat soms de medicijnen niet binnenkomen ook. In principe is dat voor alles wat je via het internet besteld aan de orde, en in principe zijn consumenten met hun consumentenorganisaties, patiëntenverenigingen en de sociale media heel goed in staat elkaar daar voor te waarschuwen. Misschien is het verstandiger van de overheid om wat minder betuttelend te doen over het zelf kopen en gebruiken van medicijnen. Het kan veel geld besparen, je neemt de patiënten en consumenten wat serieuzer en je hoeft niet altijd te dansen naar de pijpen van Kartels.

In ieder geval weer eens een uiterst oppervlakkig en hoerig item van de Journaal-redactie.

 

 

Louis Couperus: Brieven van den Nutteloozen Toeschouwer (1914)

In augustus 1914 bevond onze schrijver Louis Couperus zich in München toen de eerste wereld oorlog uitbarstte: de meest nutteloze van alle nutteloze oorlogen. Couperus ging toen brieven schrijven over wat hij voelde en meldde dat hij slechts een nutteloze toeschouwer was. Zoals wij allemaal als het gaat om grote gebeurtenissen waar wij als burgers geen invloed op hebben gehad of mogen hebben. De hoge heren beslissen wel wat goed voor ons is; en ze bedoelen wat goed voor hen is. Dat is de stemming waarin ik mijn tegendraadse artikelen over politieke onderwerpen steeds schrijf.


Andere berichten