Bijna dagelijks verschijnen er nu berichten in de pers over ‘fouten’ in de Verenigde Natie rapporten van de IPCC. Rapporten die basis zijn (geweest?) van bijna alle maatregelen die regeringen over de hele wereld hebben genomen om de door de IPCC voorspelde rampspoed door de menselijke activiteiten op ons wereldwijde klimaat tegen te gaan. Er zijn nog steeds politieke partijen en politici die denken dat die fouten ‘er niet toe doen‘ of ‘het overige bewijsmateriaal voor de komende rampspoed niet aantasten‘, maar duidelijk is ook dat er toch enige aarzeling zichtbaar wordt bij politici om de voorgenomen voor de mensen (draconische) maatregelen (denk eens aan Barendrecht) toch even te heroverwegen.
Nu is mijn punt dat wanneer je als krantenlezer of politici denkt dat deze onthullingen nu – met als catalisator een door een hacker openbaar gemaakte emails van het voor de IPCC leidinggevende onderzoeksinstituut in de UK – plotseling en als een donder bij heldere hemel aan het licht komen, dan vergist hij/zij zich en kent de feiten niet, of beter, zoals de meeste politici in de zaak van de vermeende Global warming, die feiten niet hebben willen kennen. Want al zeker tien jaar circuleren de berichten over de vooringenomenheid, de fouten, de vriendjespolitiek, de manipulatie van de feiten, de malversaties, de op een zij-spoor zetten van onwelgevallen klimaat deskundige, de weglating van met de theorie van Global warming strijdige feiten, en dus de hoge propaganda-gehalte van wat de gelovers van de Global Warm uitspookten reeds op het Internet. Maar ook is er incidenteel in de media over geschreven en er zijn boeken over verschenen. Niemand kan achteraf zeggen”: ‘ik heb het niet geweten’, of nog erger ‘had ik dát geweten..‘. En als men dat proces niet herkent heeft de afgelopen jaren is het misschien goed om het artikel uit De Telegraaf nog even te lezen over Henk Tennekes, de oud-directeur van het KNMI die daar vertrekken moest omdat hij de uitspraken over de voorspelde klimaatveranderingen niet onweersproken wilde accepteren, of even in herinnering roepen dat onze oud-politicus Veerman, van de gelijknamige, door de overheid ingestelde deltacommissie, ongegeneerd meldde dat er in zijn rapport wel wat was overdreven (ander woord voor gelogen), maar de ernst van de komende crisis rechtvaardigden die overdrijving natuurlijk wel want de mensen moeten worden wakker geschut. Misschien denkt Veerman wel dat het verkondigen van leugens, net als bij Al Gore, je zomaar een Nobelprijs kan opleveren!.Zo volg ik vanaf de start de site van Anthony Watts ‘Watts Up With That‘ die in de beste tradities van kritische wetenschappelijke analyse, en vooral in een open-discussies, waarbij men elkaar ook corrigeert, dagelijks van al die toch zeer propagandistische wijze waarop de Verenigde Naties en milieu fanaten (waaronder de zeer bedenkelijke ‘Club van Rome’) hun publicaties, onderzoekingen en beleidsadviezen naar buiten brachten.
Nu heeft dit hele proces van het wereldwijd aanjagen van de angst over Global Warming bij de VN sinds 2006 onder leiding gestaan van een Nederlander Yvo de Boer (1953). (Zijn titel: Executive Secretary of the United Nations Framework Convention on Climate Change). Iets wat niet zo publiekelijk bekend was en waar Nederland best trotst op zou kunnen zijn; hij stond aan het hoofd van een voor de Verenigde Naties zeer belangrijk belangrijk agenda punt. In zijn functie heeft hij de klimaat-tops georganiseerd en onder zijn diplomatieke leiding de internationale afspraken geregiseerd. Overigens dat proces is in Kopenhagen in december van 2009 wel mis gegaan.
Deze Yvo de Boer heeft zijn vetrek bij de Verenigde Naties aangekondigd. De werkelijke reden van zijn vertrek onttrekt zich aan onze waarneming, maar het mislukken van Kopenhagen kan hem binnen de VN niet in dank zijn afgenomen; maar misschien doorziet hij de spelletjes om met de waarheid te spelen meer dan ieder ander in het proces van het verkopen van de klimaatveranderingen en heeft besloten daar geen deel meer van uit te willen maken. Hoewel, hij schijnt nog zeer onlangs de Voorzitter van de IPCC, de heer Pachauri, (over de reputatie van deze man is op internet veel te lezen) de hand boven het hoofd heeft gehouden.
Dus dan blijven er voor Yvo de Boer maar twee optie over: of hij heeft niet gezien hoe de resultaten in de rapportages van de IPCC stelselmatig zijn gemanipuleerd door personen met een duidelijke fundamentalistische politieke instelling die de gehele wereld bevolking een schuldgevoel wilde aanpraten en natuurlijk als messias met de juiste draconische maatregelen wilde komen. In dat geval is het een naïeveling. Of Yvo heeft het wel gezien, en vond dat het doel de middelen wel heiligt, maar dan is het een manipulator. Een andere keuze zie ik niet.
Goed hij verdwijnt van het wereldtoneel, en ik hoop dat KPMG, die hem nu als top adviseur inlijft, zich realiseert dat de afficering door het bedrijfsleven als voorvechter van duurzaamheid en voor het klimaat, langermerhand een achterhaalde positionering wordt, om de eenvoudige reden dat die Global Warming Disasters helemaal niet gaat komen. In ieder geval gaan ze in zee met iemand met een zeer besmet en uiteindelijk dubieus onbetrouwbaar (wetenschappelijk) verleden. Tenzij KPMG vindt dat de leugen regeert en het verkondigen van leugens sowieso een renderende zakelijke activiteit is.
