Gevangenisstraf? Maar ik ben detentie ongeschikt! Dan laten we u toch vrij!

In wat voor maatschappij leven we? Goed of niet goed, eens of niet eens, maar iemand die toch overduidelijk ernstige zaken op hun geweten heeft krijgt levenslang. Ieder normaal mens denkt dan, levenslang is levens lang; of als de rechter zegt 10 jaar, dan is dat tien jaar. Zo niet de amateurs die zich beroepsmatig mogen bezighouden met het zieleheil van de gestraften. Straffen worden zelden in de uitgesproken lengte uitgezeten (niemand kan echt uileggen waarom). De gestraften kunnen klagen als hun iets niet zint: geen televisie, geen sport, geen mobiele telefoon, te veel lawaai van de buurman, te ver van z’n vriendin, noem mar op en we nemen dat allemaal maar serieus, besteden er tijd aan als of de gestraften zelf de slachtoffers zijn.

Detentie betekent normaal gesproken: achter de tralies!

Maar de nieuwste grap is ongekent in zijn soort. Want wat is het eigenlijk: doortraptheid, naïeviteit, ondeskundigeheid, niet geverivieerde wetenschappelijk theoriën, zwakke knieën, intimidatie? Het doet er niet toe, maar hoe haalt iemand het in z’n hoofd een levenslang gestrate het etiket “detentie-ongeschikt” op te plakken en vrolijk vrij laat loslopen.

Het is wel de sfeer die gecreert is door politici die van alles zwakke knieën hebben, en denken dat deskundigen en de media vooral op de kniën moeten worden gekust.
De vraag zal dan ook wel weer zijn of de idioot die verantwoordlijk is voor deze oordeelsvorming, daarop wordt aangesproken en voor het ondermijnen van het rechtelijke gezag zal worden gestraft. Niet dus, we zullen waarschijnlijk nooit weten wie het is en nog waarschijnlijker is dat hij/zij al ergens wethouder voor de PvdA is geworden.

In wat voor maatschappij leven we? Goed of niet goed, eens of niet eens, maar iemand die toch overduidelijk ernstige zaken op hun geweten heeft krijgt levenslang. Ieder normaal mens denkt dan, levenslang is levens lang; of als de rechter zegt 10 jaar, dan is dat tien jaar. Zo niet de amateurs die zich beroepsmatig mogen bezighouden met het zeielheil van de gestraften. Straffen worden zelden in de uitgesproken lengte uitgezeten (niemand kan echt uileggen waarom). De gestraften kunnen klagen als hun iets niet zint: geen televisie, geen sport, geen mobiele telefoon, te veel lawaai van de buurman, te ver van z’n vriendin, noem mar op en we nemen dat allemaal maar serieus, besteden er tijd aan als of de gestraften zelf de slachtoffers zijn.

Maar de nieuwste grap is ongekent. Ja  wat eigenlijk:  doortraptheid, naïeviteit, ondeskundigeheid, niet geverifieerde wetenschappelijk theoriën, zwakke knieën, intimidatie? Het doet er niet toe, maar hoe haalt iemand het in z’n hoofd een levenslang gestrate het etiket “detentie-ongeschikt” op te plakken en vrolijk vrij laat loslopen.
Het is wel de sfeer die gecreëerd is door politici die van alles zwakke knieën hebben, en denken dat deskundigen en de media vooral op de kniën moeten worden gekust.

Louis Couperus: Brieven van den Nutteloozen Toeschouwer (1914)

In augustus 1914 bevond onze schrijver Louis Couperus zich in München toen de eerste wereld oorlog uitbarstte: de meest nutteloze van alle nutteloze oorlogen. Couperus ging toen brieven schrijven over wat hij voelde en meldde dat hij slechts een nutteloze toeschouwer was. Zoals wij allemaal als het gaat om grote gebeurtenissen waar wij als burgers geen invloed op hebben gehad of mogen hebben. De hoge heren beslissen wel wat goed voor ons is; en ze bedoelen wat goed voor hen is. Dat is de stemming waarin ik mijn tegendraadse artikelen over politieke onderwerpen steeds schrijf.


Andere berichten