Schietpartij Alphen aan de Rijn: voorlichting Publiek

We hebben vandaag een drama in Alphen aan de Rijn aan ons voorbij zien komen. Wederom getipt door Twitter was de oude media snel en effectief ter plaatse om het publiek tenminste enige voorlichting te geven. Want ook hier laat de officiële woordvoerders van de overheidsdiensten een onverkwikkelijk gedrag zien van hoe we het publiek vooral als idioten moeten te gemoet treden.

Waarom in vredesnaam mevrouw de officier van Justitie, Kitty Nooy, vertel je op de persconferentie niet gewoon de naam van de dader. Als jij het niet doet zal dat sowieso binnen een kwatier op Twitter worden gemeld. Waarom niet gemeld dat er een brief met (bom)dreigingen. Dan weten we ook waarom er andere centra ontruimd moeten worden. Waarom wordt er niet verteld of duidelijk toe ontkent dat de moeder onder de slachtoffers is? Waarom, waarom? Wat is de angst waarmee eene hele zitting met non-informatie. Schande.

Vertel gewoon wat je weet, vertel er bij dat alles nog moet worden verder onderzocht, en niemand zal je aanspreken dat het achteraf anders is. En bereid je voor op een persconferentie. Veel vragen van journalisten kan je zien aankomen, en zorg er voor dat je wat inhoudelijks te melden hebt als die vraag ook inderdaad wordt gesteld. En anders heb je iemand in het team die twitter en de media volgt om te weten wat er speelt.

Maar die angstige voorlichting doet afbreuk aan de geloofwaardigheid en aan de mate waarin de overheid de zaken in de hand heeft. Zeker is dat ze de emoties en de mediagedrag niet volgt en dat dus zeker niet in de hand heeft.

Wanneer zal dat besef gaan doordringen in de hoofden van bestuurders.

Nederland gaat aan protocollen ten onder

Waar politici, wetenschappers, medici, accountants, juristen, politicommissarissen en bestuurders van bedrijven het idee vandaan halen dat het opstellen, uitvaardigen, controleren, laten onderteken en de naleving checken van protocollen en procedures is onduidelijk. Als ze al een heilzame werking zouden hebben dan moeten we nu in de hemel op aarde leven gezien het aantal en de omvang van de toepassingsgebieden (die alle haarvaten van de maatschappij inmiddels omvat) van die protocollen en regels.

Schema voor een protocol

De heilzame werking van deze procedures is de grootste leugen van de huidige en complex gemaakte, door juristen en accountants georkestreede wereld.  Rechters spreken geen recht meer maar passen alleen nog maar procedures toe. Politici en ambtenaren bureaucratiseren er driftig op los. Grote bedrijven vergaderen zich te pletter, en zijn onbestuurbaar door gedetailleerde verslaglegging en protocollen-opstellers. In plaats dan de bestuurders zich met de haar mensen, de organisatie en de markt en haar producten bezig houdt zijn ze bezig zich procedureel in te dekken voor alles en nogwat. Kinderbeschermers worden regeltoepassers. Verplegende worden boekhouders van formulieren. Agenten zitten achter het bureau hun administratie bij te werken.

De ongemene vlijt waarmee de regels en protocollen, althans op papier, worden nagekomen en in formulieren, management-letters en procesverbalen worden vastgelegd is alleen te verklaren door het feit dat als men nu maar kan aantonen dat men de procedures correct heeft gevolgd men wordt vrijgesproken van elke schuld en vervolging. Het is allemaal in het kader van “cover your ass” en op voorhand je “eigen straatje schoonvegen”. Het feit dat protocollen en reglementen zo’n verwoestende uitwerking heeft op het rechtvaardig functioneren van onze maatschappij heeft dan ook alles te maken dat daarmee de verantwoordelijkheid of het iemand aanspreken op zijn gedrag en daden wordt “afgekocht”. Rechters worden niet aangesproken op de inhoud van hun vonnis maar op het correct toegepast hebben van regels en procedures. Daar sta je dan als burger die recht zoekt.

Je hoeft over deze problematiek maar even na te denken om te weten dat veel regelgeving is opgesteld en uitgevaardigd omdat zich een (toevallig, éénmalig of zeldzaam) incident zich voordoet. Media hebben de neiging om dat op te roepen tot onderzoek en actie. Actie voor de meeste bestuurders alleen tastbaar te maken door het opstellen en uitvaardigen van een procedure, weten, regels. Terwijl het in negen van de tienkeer duidelijk is dat het probleem is veroorzaakt door ondeskundigheid van de uitvoerder en gebrek aan kwaliteit bij zijn leidinggevenden.

Hoe ongemeen verwoestend het opstellen van procedures en protocollen is – in plaats van het goed en gedegen opleiden door leraren die er verstand van hebben – vooral ook uit de praktijk – bleek gisteren (woensdag 17 maart 2010) wel uit de persconferentie van de officier van Justie over de verdwijning en moord van Milly Boele. Lees verder “Nederland gaat aan protocollen ten onder”

Strandfeest: de verantwoordelijken

We hebben in Nederland (in navolging van Amerika?) de gewoonte ontwikkeld dat wanneer er iets mis gaat: rampen, ongelukken, pech, rellen, overstromingen, brand, etc. we als eerste (en in de media lijkt het soms wel als enige) overheidsdienaren, en soms politici verantwoordelijk willen maken en houden. Natuurlijk met een groot deel eigen belang want als we een commissie, en soms een parlementaire commissie, tot het aanwijzen van een schuldenaar kunnen brengen weten we ook waar we het geld kunnen halen.

Nu is de kwaliteit van ons bestuur soms ook bar slecht en kunnen we terecht iemand daarop aanspreken. Soms is dat slechts de helft van het verhaal. Want met het gekakel over de schuldvraag en de (vermeende) slechte kwaliteit van de bestuurders en de hulpverleners, blijft merkwaardig genoeg de veroorzaker ver uit beeld.

Dat lijkt ook weer te gebeuren bij het uit de hand gelopen strandfeest in Hoek van Holland. De commissie hebben gesproken; de schuldigen zijn aangewezen (ze zijn niet van plan om op te stappen begrijp ik) maar de veroorzakers zijn nergens in beeld: de feyenoord holigans. Er wordt over gesproken alsof dat een soort natuurverschijnsel is, dat is er nu eenmaal en daar kunnen we niet veel tegen doen, en als de politie nu maar de juiste signalen had opgepakt dan had het allemaal niet zo uit de hand hoeven te lopen.

Dat is hoe dan ook de omgekeerde wereld: de overheid moet niet volstaan met het waarschuwen dat we niets in de auto moeten laten liggen, dat we ons huis in een vesting moeten veranderen, of dat we voetbal supporters netjes begeleiden naar de plekken waar ze hun misdaden kunnen uitvoeren.

Ik vind dat de overheid als één van de basis verantwoordelijkheden heeft de goedwillende burgers te beschermen tegen allerlei vormen van door iedereen herkende misdaden: stelen, agressie en “ik-heb-overal-scheid-aan”-gedrag. We zouden gewoon onze spullen in de auto moeten kunnen laten liggen, onze voordeur niet op slot hoeven te doen, en gewoon naar een gezellig strandfeest moeten kunnen gaan zonder dat agenten worden getreiterd of voetbalvandalen de zaak verstieren.

Dus laten we vooral niet vergeten dat de oorzaak van het uit de hand lopen van het feest niet het  domme politie optreden is geweest maar een groep gewelddadige voetbalsupporters. Waren die niet op vrije voeten geweest dan het een waarschijnlijk een gezellig zomerfeest geworden daar op het Hoekse strand!