Ik luisterde vroeger naar Veronica. Zaterdag’s proberen de top-40 op cassette bandjes op te nemen. Ik spreek nu over de jaren zestig. Maar mijn platen verzameling bestond voornamelijk uit Jazz (Jimmy Smith, John Colterane, Ronald Kirk) en Klassiek (Beethoven, Tjchaikowsky, Carbina Burana, verder veel symphoniën). Bewust de komst van de Beatles en Rolling Stones meegemaakt (was Stones fan), en singeltjes van Them, Simon & Garfinkel). Grootse hype was “A Whiter Shade of Pale” wat een hele generatie ouders liet verzoenen met de verderfelijke pop-muziek. Iedereen was zo onder de indruk dat ik mij nog kan herinneren dat een keer de plaat op de radio drie keer achter elkaar werd opgezet (ja toen hadden ze nog gewone platenspelers in de studio) omdat iedereen het zooo mooi en indrukwekkend, ontroerend vond.
In studententijd: PinkFloyd, Credence Clearwater, Young, Jimmy Hendrix (Electric Ladyland).
Dus luister je ieder jaar naar de top 2000 van radio 2, want naar mijn gevoel komen de meeste nummers nog steeds uit de meest vernieuwende tijd van de moderne popmuziek: de laat 60-tiger jaren, en de 70/80-tiger jaren.
Voor het eerst mijn eigen keuze ingestuurd (gestemd). Hier mijn keuze: