Meningen

Wat als we de spellingsregels afschaffen?

OK, we hebben bedacht dat we schoolkinderen een door heel geleerde studeerkamer-deskundigen samengestelde spellingslijst, het groene boekje, met bijbehorende spellingsregels foutloos moeten leren toepassen. In zo’n systeem moeten onze onderwijzers en leraren deze onmenselijk taak wel laten uitvoeren en zullen ze die regels wel ongeveer moeten kunnen toepassen en uitleggen. Onmenselijk omdat werkelijk geen Nederlander voor 100% foutloos – uit zijn hoofd – volgens de wet kan (leren) spellen.

Groene Boekje

Maar los daarvan, spellingsregels in de huidige vorm zijn nutteloos en dienen geen ander doel dan dat heel veel mensen een minderwaardigheidscomplex aan te praten. Want vanaf dag één op school worden we gehersenspoeld, dat foutloos spellen hééél belangrijk is en dat het niet foutloos kunnen spellen laat zien hoe (a) dom je bent, (b) en je dus niet verder kan leren, (c) én dus niet vooruit komt in de echte wereld en tenslotte, de ergste kwalificatie: (d) dan ook niet zuiver kan denken.

Kortom niet goed (kunnen) spellen maakt van je een maatschappelijke paria. Hoe diep die afkeuring verankerd is, blijkt wel uit de voortdurende uiterst aggressieve toon die taalpuristen voortdurend uitstoten. Over haatzaaien gesproken!

Lees verder “Wat als we de spellingsregels afschaffen?”

A-sociale ambtenaren

BBC commentator Jeremy Clarkson

Onlangs hielden de vakbonden van de ambtenaren in het Verenigd Koninkrijk een grote landelijke 24-uurs staking. Die staking ging over de voorstellen om de pensioenen te versoberen ingegeven door de huidige financiële en dus economische crisis.

Over het algemeen werd de staking door de rest van de Engelsen gelaten ondergaan. De media had er natuurlijk de onuitgeproken sympathie voor, maar opeens werden de eindbewoners hard wakker gemaakt door een beroemde commentator bij de BBC in een satirisch talk-show Top Gear. Daar durfde Jeremy Clarckson de stakers te dreigen met doodschieten. Hier het omstreden citaat:

 ‘Frankly, I’d have them all shot. I would take them outside and execute them in front of their families. I mean, how dare they go on strike when they have these gilt-edged pensions that are going to be guaranteed while the rest of us have to work for a living?

Ik ga er maar even vanuit dat het eerste deel – gezien de setting van het programma – niet al te letterlijk werd bedoeld, maar u begrijpt het al, de “hele wereld” viel over Jeremy heen: “Schande!”, hoe durf je hardwerkende ambtenaren zo te bejegen.

Dat effect leidde de discussie af van het tweede deel van zijn uitspraak: “hoe durven ze te gaan staken terwijl ze een goud-omrande pensioenregeling hebben dat ze gegarendeerd willen hebben voor de rest van hun leven terwijl anderen daar nu hard voor moeten werken!”

En daar heeft Clarckson natuurlijk alle gelijk van de wereld: de stakers zijn egoïstische burgers. Immers wat ze zeggen: als het slechter gaat met het land willen wij daar niets van merken, de rest, die toch al hard door de economische crisis zal worden aangepakt, hebben ook even te zorgen voor het op peil houden van onze arbeidsvoorwaarden en pensioenen.

En dat is natuurlijk ongekend egoïstisch. Natuurlijk het hoort bij de natuur van de vakbonden, “niet wij maar zij (overheid, werkgevers, zelfstandigen, betalen“, “niet de vakbondsleden die werknemer zijn, maar de stommeriken die geen lid worden zullen boeten” maar in dit geval is de a-sociale insteek wel heel gênant.

Ik denk dat we in Nederland dezelfde discussie kunnen voeren over de opvattingen en uitkomsten van de pensioen discussie van de vakbonden, werkgevers en de overheid. Ook hier wordt de rekening bij anderen neergelegd. A-sociaal dus.

Leven boven onze stand: verzorgingsstaat in EU is niet meer vol te houden

Steun voor de verzorgingsstaat

Wat politici maar niet willen zien is dat Griekenland al heel lang gewoon failliet is. En dan ben je dus niet te redden met goedkope leningen, want je hebt gewoon niet meer het vermogen het geld terug te verdienen. Dat geldt waarschijnlijk ook voor Portugal, zeker voor Cyprus. Italië leeft ver boven zijn stand, maar heeft – weliswaar gehandicapt door bureaucratie en idiote regelgeving – in ieder geval nog het economische vermogen geld te verdienen. Dat geldt ook voor Frankrijk, maar dan zullen we ze ook een keer moeten gaan vertellen dat de andere (= noordelijke) EU staten hun inefficiënte boerenbedrijven niet meer blijven steunen, eén grote schande van de EU, naast de enorme idioot veel betaalde ambtenaren in Brussel, en de uitvreters in het Europese parlement.

In welke politieke constellatie dan ook ALLE EU landen hebben de laatste decennia ver boven hun stand geleefd. Ook in Nederland, en als het nu nog is bij te benen met zo nu en dan een lening op de wereld kapitaal markt en dus het accepteren van een grotere overheidstekort. En dat structurele geld-te-kort is wat huidige financiële crisis nu genadeloos bloot legt. Daarom zouden politici wat eerlijker naar hun burgers kunnen zijn door te zeggen dat het failliet van Griekenland en Portugal, en de problemen in Italië, Frankrijk en Spanje waarschijnlijk de Euro niet meer overeind houdt en dat de afschaffing, ja wel degelijk een welvaarts dip zal betekenen. Maar dat is niet anders dan dat we nu de rekening krijgen gepresenteerd van onze eigen politie om op te grote voet te leven. Dat de interne EU-politiek van de zuidelijke staten er toe leidt dat, zoals het er nu naar uitziet, dat Noord vooral de rekening van de overvloed van de Zuidelijke landen gaan betalen is onrechtvaardig. Het zou beter zijn dat ieder land zijn eigen monetaire problemen eerst maar even oplost voordat we weer verder gaan met een, uiteindelijk onvermijdelijk, verenigd Europa.

Wat dat betreft is het misschien goed maar niet al te lacherig naar Griekenland, Italië en Portugal te kijken, want hun situatie is ook ons voorland. Onze staatsfinanciën zijn structureel niet in de hand te houden als we niet radicaal afscheid nemen van de uitgangspunten van de huidige verzorgingsstaat. Daarom is de nu gepresenteerde oplossing voor het stringenter controleren van EU-landen op hun begrotingen vooral wishful thinking en niet gebaseerd op inzicht over de hoe en waarom van de enorme staatsschulden OVERAL in Europa. Lees verder “Leven boven onze stand: verzorgingsstaat in EU is niet meer vol te houden”

Hoe zou een nieuwe grondwet er uit moeten zien?

Zwitserse volksvergadering voor directe democratie
Directe Democratie

We hebben met spoed een andere staatsinrichting nodig. De oude is niet toereikend voor de grote (sociale) veranderingen die gaande zijn en die in de komende tientallen jaren nog aanzienlijk zullen gaan verdiepen.

Als je nu de tekst van de oude grondwet leest (redelijk leesbaar, maar heeel lang) dan zie hoe gedateerd hij is door de overheersende stemming binnen de politieke elite in de jaren 80-tig die allee waren opgegroeid in de zestiger jaren. Kenmerken van die tijd is afnemend gezag voor klassieke autoriteit, burgers worden assertief gemaakt, de belangrijkste taak van de overheid is (gratis) diensten te leveren aan haar burgers; de klassieke sociale cohesie (had dan ook zijn verstikkende nadelen) is met het badwater wel weggedooid. De staat is er voor de burger en de burger niet voor de staat.

Om een hele boel redenen is dat (financieel) niet te handhaven.

Maar ook heeft de burger meer macht en mondigheid gekregen. De technologie van verkeer, communicatie en sociale netwerken staan toe dat in plaats van door ons gekozen vertegenwoordigers, wij zelf nu gewoon willen beslissen over een wet en een belasting. We staan aan de vooravond van vanzelfsprekende volksdemocratie of ook wel directe democratie genoemd.

De oude politieke structuren en instituten zullen moeten worden opgeruimd, en doen we het niet zelf dan zal de op hol geslagen burger dat gewoon (geweldagig) gaan afdwingen. Dat willen we vast niet, dus nadenken over hoe die nieuwe staatsinrichting er dan zou moeten uitzien.

Dat wordt klassiek vastgelegd in een grondwet. En daar hebben we eigenlijk al het eerste probleem. Want waarom zouden wij in de nieuwe tijd nog zo iets als een grondwet willen hebben? En waarom zou dat in de vorm van een tekst met artikelen moeten zijn, en niet in de vorm van een interactieve video op youtube, een website? Ik weet – kind van mij tijd – even geen andere effectieve vorm te bedenken en dus ga ik maar – tot iemand met het brillante idee komt – op de tekst verder. Die tekst is natuurlijk een website van overheidswege met als het kan veel (toelichtende) video’s, links, kaarten, animatie e.d. Lees verder “Hoe zou een nieuwe grondwet er uit moeten zien?”

Urgentie Staatshervormingen

Nederlandse Grondwet 1848 - Preambule
Nederlandse Grondwet 1848 - Preambule

We moeten ons realiseren dat we nu als ultieme democratische staatsvorm zien is de representatieve democratie. Zo’n democratie hebben we tussen 1848 en 1917 in Nederland stapsgewijze ingevoerd. Onze huidige staatsvorm is feitelijk nu meer dan 150 jaar oud.

In die tijd – toen je nog twee dagen deed om van Groningen naar Den Haag te komen; je als je op weg was niet meer met je thuisbasis kon overleggen en er geen massacommunicatie middelen was om politieke standpunten over het voetlicht te brengen en maatschappelijke disccussies te voeren – de meest effectieve oplossing om volkssoevereiniteit vorm te geven. Hoe wel ook in die tijd was er al directe democratie in Zwitserland.

In de laatste 150 jaar hebben er enorme technologische voorgedaan die de ideale situatie, de bevolking beschikt over zijn eigen toekomst (volkssoevereiniteit), staatkundig moet worden vormgegeven. Wat in de negentiende en begin twintigste eeuw nog de meest effectieve manier was om volkssoevereiniteit vorm te geven, de representatieve democratie, is anno 2010 een anachronisme. Wat zijn die ontwikkelingen:

  • transport-middelen (trein, fiets, auto, vliegtuig)
  • communicatie-middelen (kranten, tijdschriften, telegraaf, telefoon, radio, televisie, internet)
  • publicatie-middelen (met name elektronische middelen zoals internet)
  • sociale cohesie (Social Media)

Al deze technologische vernieuwingen maken het voor de handliggend dat de representatieve democratie, een die paar inherente problemen kent, ter zijde kan worden geschoven en kunnen overgaan tot echte volksdemocratie: over wetten en belastingen beslissen de burgers direct en met “one-man-one-vote” direct. We kunnen het parlement dan gewoon opheffen. Lees verder “Urgentie Staatshervormingen”

Kennedy: “… ask what you can do for your country. “

In de befaamde speech van President Kennedy bij zijn inauguratie in januari 1961 zegt hij:

John F Kennedy Inauguratie januari 1961 - postzegelblok
Inauguratie J.F. Kennedy

And so, my fellow Americans: ask not what your country can do for you – ask what you can do for your country. “

Deze vraag is ook vandaag nog relevant en zeker in Nederland dat sinds de zestiger jaren is terecht gekomen in een situatie waar de overheid ontelbare, en iedere dag weer meeer, diensten, direct en van top kwaliteit, gratis aan iedere individuele Nederlander moet kunnen aanbieden: “Wij vragen, U, overheid, draait! En O ja, we willen er niet voor betalen”.

Dat gaat dus niet en daar kunnen we geen samenhangende maatschappij op bouwen.

Daarom ook lijkt de overheid voor steeds steeds burgers “onbetrouwbaar“, is in ieder geval niet meer transparant (Weet u precies hoeveel en waarvoor u belasting betaald?), lopen de staatsschulden onvermijdelijk op, en hebben naïeve politici ons doen geloven dat het, zonder enige inhoudelijke politieke discussie, wij de EU en de Euro moesten worden ingerommeld waarbij en passant onze nationale soevereiniteit is opgeofferd. Daar kan je voor of tegen zijn, maar in ieder geval had dat moeten gebeuren op basis van een breed gedragen uitkomst van een politiek debat.Dat gaat dus niet werken; dat leidt op termijn tot grote sociale onrust, en doet de burger denken dat het zonder zonder politiek leiderschap kan. Politiek leiderschap dat ondubbelzinnig dan wel en altijd is onderworpen aan de “volkssoevereiniteit”: in laatste  instantie bepalen wij met zijn alle (in meerderheid) hoe onze staatsvorm wordt ingevuld en wat de macht en beperkingen van de overheid zijn. Ook als de hoog opgeleide elite denkt dat de burgers “te stom zijn” om over belangrijke staatszaken te kunnen meedenken. Dat vond de elite namelijk ook toen begin 20ste eeuw voordat in 1917 alle mannen stemrecht kregen (en niet alleen die mannen die een bepaald inkomen verwierven) en dat vond die elite ook toen er werd gevraagd om algemeen vrouwen kiesrecht ingevoerd in 1919, “immers vrouwen hebben geen verstand van staatszaken!”

Daarbij is staatshervormingen nu een urgentie geworden omdat we midden in één van de grootste technologische revoluties van de mensheid zitten, qua snelheid, diepgang en sociale effecten factoren ingrijpender dan de industriële revolutie, namelijk de internet revolutie.

Ik heb ideen over wat we zouden kunnen en moeten doen.

Daarover wil ik graag schrijven.

Griekenland heeft Europese Unie in haar greep: Referendum in Griekenland

Is dat schrikken. Willen het Griekse (socialistische) kabinet opeens dat de maatregelen van de EU en IMF aan de bevolking in referendum voorleggen. Schrikken omdat onze (Europese) elite al heel lang heel ver afstaat van alles wat naar democratie riekt: een niet gekozen voorzitter van de EU, een niet gekozen operette president van de EU, een niet gekozen Europese Bank president, verdere commissieleden die in achterkamertjes en niet op basis van kwaliteit worden benoemd, het beschimpen van iedereen die iets kritisch zegt over het mooie project Europese Unie en de Euro, en het systematisch tegenhouden van referendums over de EU en als er referendums zijn ze domweg negeren als het voor de bureaucraten even niet uitkomt. En niet te vergeten, het Europese Parlement volzetten met duur betaalde politieke vriendjes die als applausmachine willen optreden. En nu willen de uitvinders van de democratie gewoon even hun bevolking vragen of ze de bemoeienis van de geldschieters wel willen. Of wil men liever failliet gaat, wat voor de snelle nieuwe opbouw van Griekenland waarschijnlijk het beste zal zijn.

Maar ook schrikken omdat dat natuurlijk een lelijke streep is door de rekening van de o zo graag als eenheid opererende regeringsleiders van de EU. En potdomme, het ergste is natuurlijk wel dat Griekenland niet eerst toestemming van Sarkosy en Merkel hebben gevraagd, want het idee dat de EU landen nog soeverein zijn is, weliswaar zonder enige fundamentele discussie in welk EU-land dan ook, door de EU natuurlijk allang doorgestreept.

Maar nu loopt de briljante Europese regeringsleiders en de Brusselse bureaucratie in zijn eigen messen: omdat hun plan is gepresenteerd als de enige wat ons van een financiële ramp kan behouden, kan men zonder groot gezichtsverlies geen ander scenario meer bedenken en uitvoeren.  Als men steeds alle opties had besproken (waaronder faillissement en opdoeken Euro) en duidelijk had gemaakt wat de effecten zijn, had men moeiteloos kunnen opschalen, maar nu rest hun alleen hun aftreden en het stokje overgeven. Want ik neem aan dat het met soldaten binnenvallen van Griekenland, hoe mooi die optie voor veel Europese Bureaucraten ook zou zijn, toch echt een brug te ver is.

Omdat de Eurofielen zich zelf zo hebben vastgegrepen in het Matra van: “de Euro moet hoe dan ook gered worden, want het faillisement van Griekenland of de val van de Euro is dramatisch slecht voor de burgers”, dat ook als Griekenland zich blijft misdragen (schulden lijven groeien, veel aangekondigde maatregelen gewoon niet uitvoeren, het afkondigen van een referendum) dan nog zal de Europese Unie steeds weer Griekenland gaan helpen. Griekenland heeft nu de Europese Unie in haar greep en niet anders om!

Natuurlijk, als Griekenland Failliet gaat is dat voor veel (Europese) landen dramatisch omdat hun banken in de problemen komen; natuurlijk de afschaffing van de Euro heeft zijn prijs, maar die negatieve schade zal per definitie minder zijn dan het aanmodderen door het faillissement van Griekenland als maar uit te stellen, en het in stand houden van de Euro voor landen als Italië, Spanje en Griekenland (en mogelijk Frankrijk en België) omdat het natuurlijke mechanisme voor financieel wanbeleid, namelijk de devaluatie, is uitgeschakeld.

De Euro was een slecht project, heeft geen welvaart gebracht, is onprofessioneel uitgevoerd door ondermaatse politieke leiders, en is exit. Mogelijk moeten we een tribunaal gaan oprichten om de schuldigen te berechten wegens wanbeleid met grote sociale gevolgen.

UPDATE: OK, het referendum is van tafel; niets geen woorden meer van Papandreou over het prachtige middel van de democratie: een volksraadpleging. De bovenmeesters bijeen in de G20 (wat is nu het nut van die bijeenkomst?), hebben, zo vinden zij de lastige leerling even in de hoek gezet, volgens mij is Papandreou vooral door zijn eigen politici tot “de orde” geroepen, maar goed één ding is duidelijk: nu moet de EU zijn werkelijke aard laten zien: of ze staat toe, en komt dus ook uitdrukkelijk met die optie, dat Griekenland failliet gaat en dus uit de Euro (en dus uit de EU), of ze gaan de Euro nog tegen beter weten in redden en dan kan feitelijk Griekenland doen en laten wat ze wil, want ze zal toch wel op de been worden gehouden. Ik denk dat de politieke leiders met veel mooie woorden à la de G20 wel door gaan met redden, maar de economische werkelijkheid zal ook die weg doodlopen. Een faillissement van Griekenland is al twee jaar onafwendbaar en de vraag is alleen hoeveel chaos, middelen de leiders nog willen en kunnen steken in een crisis die alleen, en alleen door hen zelf is veroorzaakt.

Nieuws: van elkaar overschrijven?

Grote Spectrum Encyclopedie (1973-1979)

Toen ik bij Het Spectrum in 1976 kwam zaten we nog in de PAROOL-TOREN aan de Wibautstraat te Amsterdam. Op, ik dacht de 11de etage, zat de redactie rond een soort van kantoorplein, welke De Brink werd genoemd. Op die brink stonden alle belangrijke encyclopedieën van de Wereld. Ik realiseerde mij dat, hoe vernieuwend de Grote Spectrum Encyclopedieook was, hoe gedreven de redactie, hoe fantastisch het beeld materiaal, hoe slim de verwijzingen structuur, uiteindelijk schrijven encyclopedie redacteuren hun artikelen in basis gewoon over uit andere encyclopedieën. Met alle gevolgen van dien, want toen halverwege het project we een nieuwe Hoofd Documentatie in ons midden kregen, de heer Leo Hirs, kon hij genadeloos laten zien hoe we fouten in de encyclopedie konden herleiden naar fouten in de andere (anders-talige) encyclopedieën waaruit we de gegevens hadden overgeschreven. Het was in ieder geval de startschot tot een toentertijd uniek project bij Spectrum Naslagwerken, om tenminste alle geboorte- en overlijdens-gegevens aan de burgelijke stand van over de hele wereld zelf te checken.

Spectrum Compact 

Dat project is overleden met de snelle neergang van de gedrukte encyclopedieén maar als u toch overschrijft doe dat dan wat betreft geboortedata e.d. uit de Spectrum Compact Encyclopedie: dat zijn het beste gecheckte uit ons taalgebied. Inclusief de juiste geboortedatum van Prins Bernard.

Lees verder “Nieuws: van elkaar overschrijven?”

Bankencrisis: gaat de overheid de banken de oren wassen?

Dexia Bank onder het vriespunt

Ik wil graag aannemen dat het voor een land goed is dat als banken dreigen om te vallen dat de overheid moet bijspringen en ingrijpen. In Nederland is dat met verschillende banken een paar jaar gelden gebeurd; nu is België en Frankrijk met Dexia aan de buurt. Dt gebeurd nadat toen de eerste golf van banken problemen zich had voorgedaan de politici hadden verzekert dat dit niet meer gaat gebeuren en men heeft dus veel maatregelen genomen. Dat heeft niet geholpen en dat heeft alles te maken over de cultuur die binnen banken heerst en waaraan de politici niets willen doen. Er zijn twee opmerkingen te maken over dit soort hulp van de overheid aan (private) banken:

 

1. De vraag is hoe het überhaupt mogelijk is dat, zoals Dexia, banken in de problemen komen, vooral door de onder-dekking van zogenaamde “bad” investeringen, in het geval van Dexia met Griekse Staatsobligaties en met slechte hypotheken uit de VS. Immers de banken hebben ons de laatste jaren bezworen dat het uitbetalen van enorme topsalarissen en bonussen zo nodig was om – op de wereld markt! – top kwaliteit aan bankmedewerkers te werven en vast te houden. Die topasalaridssen en bonussen zijn royaal uitgekeerd, en toch in de problemen. Bijna niemand lijkt nu te zeggen: hé banken jullie hebben toch top-personeel, hoe kunnen die nu in Griekse staatspapieren investeren terwijl iedereen behalve onze kabouters in Den Haag weten dat daar geen geld wordt verdient en die papieren die niets waard zijn. Hoe kan het nu dat ze zulke slechte hypotheken uit de VS kunnen aankopen? Nu iedereen die inzicht heeft wat bonussen met de organisatie en betrokken medewerkers doen zal zich daarentegen niet verbazen over deze effecten: bonussen is de kanker van het bedrijfsleven en dient te worden vermeden. De overheid had dus na de laatste bankencrisis onverwijld moeten besluiten bonussen bij banken te verbieden omdat bonussen medewerkers doen gaan voor de risicovolle korte termijn terwijl banken per definitie uit den boze. Lees verder “Bankencrisis: gaat de overheid de banken de oren wassen?”

Overheid is blijkbaar voor immigranten verantwoordelijk

Vandaag is er een rapport van Koopman (CDA) verschenen over de Oost-Europese (tijdelijke) immigranten nadat deze in het kader van het Europese open-grenzen beleid richting Nederland zijn gekomen. Het schijnen er 200.000 te zijn. Deze immigranten blijken vaak slecht te zijn gehuisvest en worden door malafide uitzendbureau’s uitgebuit. Schandalig natuurlijk en zoals we de laatste decennia gewend zijn is de commissie heel duidelijk: het is allemaal de schuld van de overheid, want zij hebben de immigranten niet goed opgevangen.

En dat is dus grote onzin, en het lijkt wel of niemand dat wil zeggen.

Los van het feit dat er, zie het rapport, grote vraagtekens te zetten bij het Europese beleid om ongeordend grenzen open te zetten. Het ondermijnt in ieder geval een fatsoenlijk werkloosheidsbeleid, en ons woningdistributiesysteem is niet ingericht op grote groepen nieuwkomers die op geen enkele wijze  een woonhistorie hebben in een gemeente.

Goed maar Europa is heilig en wordt door malloten bestuurd dus daar is voorlopig niets van te verwachten, en voordat wij in Nedeland door hebben wat we eigenlijk aan regelgeving allemaal moeten aanpassen om onze staatkundige en maatschappelijke ordening geschikt te maken, niet voor de 17 miljoen onlangs nog in Nederland wonende Nederlanders maar voor de miljoenen Europeanen die gewoon kunnen beslissen hier te gaan wonen.

Goed dat gaat dus allemaal mis.

Verder is het natuurlijk zo of je nu uit China, Polen of Nederland komt, uitzendbureaus en andere werkgevers mogen geen slaven handel drijven en huisjes melkers weten waar ze zich aan hebben te houden als ze geld willen verdienen aan herbergen van grote hoeveelheden immigranten.

Daar hoeven we de wet- en regelgevng niet voor aan te passen. Hooguit moeten we meer controleren, handhaven en vervolgend, maar in z’n algemeenheid zal ook dat moeten binnen bepaalde prioriteitstellingen, en we kunnen niet aan alles wat niet goed lijkt te gaan in Nederland de hoogste prioriteit geven. Dat zal ons binnen de kortste keren aan de bedelstaf brengen.

Maar wat mij vooral irriteert is dat de politiek blijkbaar van mening is dat als iemand zich aan de grens meldt (deed hij dat maar) wij als overheid maar even voor opvang, huisvesting en fatsoenlijke werkgevers moeten helpen. Dat is natuurlijk onzin.

Ik denk in zijn algemeenheid dat iedere Pool, Roemeen, Hongaar of wat dan ook in de Europese Unie vind dat hij zijn geluk moet beproeven in Nederland zich toch goed voorbereid en – al in land van vertrek – zich voorbereid over waar en bij wie hij gaat werken en waar en hoe hij gaat wonen. Dat is de verantwoordelijkheid van de (tijdelijke) immigrant en natuurlijk niet van vadertje Staat!

Als hij dat niet doet, niet kan of denk dat iemand anders dat wel voor hem gaat regelen, dan komen daar natuurlijk problemen van. En dat is wat we nu zien.

Het zou mooi zijn dat de Nederlandse Overheid, als ze ziet dat een Oost-Europese) immigrant zich niet kan voeden, kleden, slapen en aan betaald werk komen, dan wij zo iemand weer kunnen terugsturen. maar ik denk zomaar dat die regelgeving niet door de Europese Bureaucratische beugels kan.

En dan krijgen we de grote rechtsongelijkheid. Nederlanders zorgen in principe zelf voor werk en wonen. Immigranten hoeven dat blijkbaar niet, dus die krijgen mooie voorzieningen, hulp,en ongetwijfeld een uitkering.

Het hele effect van dit pamperen zal zijn dat we onpraktische immigranten gaan krijgen, die niet hoeven en kunnen werken en die gewoon gaan zitten wachten, en anders klagen “waar blijft de hulp”.en vervolgens aan de hand worden genomen door vader staat. En de hulp die ze dan in naar het idee van Kopman krijgen, zouden zij in hun thuisland en nergens hebben gekregen. A-sociaal dus.

Dat is gewoon onverstandig.

Not the gouverments rule the world; Goldman Sachs rules the world!

UPDATE: Na deze blogpost werd ik geattendeerd op een discussie over de persoon Alessio Rastani: het lijkt een charlatan te zijn: Hobbytrader volgens de Morgen.

Goldman-Sachs

Neemt niet weg dat onvoldoende in de discussie staat: de Euro crisis is alleen veroorzaakt door onverantwoordelijk opererende (Europese) politici en banken:
1. zij zijn een euro gestart op basis van een onleesbare overeenkomst (het verdrag van Maastricht),
2. zij zijn een monetaire unie aangegaan zonder dat daar een adequate politieke unie boven ligt
3. zij hebben bewust landen als Griekenland, Spanje, Portugal en Ierland in het unie willen meenemen, ondanks het feit dat ze gewaarschuwd zijn voor de negatieve gevolgen
4. zij hebben een paar jaar geleden zelf hun regels voor begrotingsdiscipline aan hun laars gelapt
5. zij zijn Griekenland gaan steunen terwijl het volstrekt duidelijk is dat door het gebrek aan economische kracht het land gewoon failliet is; niet nu maar al heel lang geleden en Griekenland heeft daarover gelogen
6. de banken hadden kunnen weten dat ze geld leenden aan Griekenland terwijl ze wisten dat alleen de andere Europese landen uiteindelijke in staat zouden zijn die terug te betalen en dat ze er vanuit gingen dat de EU dat ook wel zal (moeten) doen op enig moment
6. de politici maken nu de burgers bang met allerlei noodsenarios terwijl als ze ballen hebben nu het euro avontuur stoppen, verantwoording aan de keizers gaan afleggen en over een paar jaar gaan kijken wat we verder moeten doen.

Overigens is het onzin dat de economie van een land afhankelijk is van de valuta waarin ze handel wilt drijven: het zal gaan of je producten tegen aantrekkelijke prijzen op een wereldmarkt weten af te zetten.

———————————————————————————————————————
httpv://www.youtube.com/watch?v=aC19fEqR5bA

“Not the gouverments rule the world; Goldman Sachs rules the world!” zegt Alessio Rastani.

Dit is de meest deprimerende video die ik ooit bekeken heb, maar het past wel in mijn beeld die ik zeker na de laatste banken crisis gekregen heb, maar ook nadat ik zelf een aantal jaren geleden zakelijk op het kantoor in London van Goldman Sachs ben geweest. De rol van de banken in deze wereld is verderfelijk en dat zijn ook de door hen gebouwde financiële systeem.
We zullen de banken en hun managers eens moeten afrekenen voor hun hebberigheid en rücksichtslos; we zullen bepaalde vormen van financiële handel moeten verbieden; we zullen moeten stoppen te denken dat Griekenland, Italië, Frankrijk, de Euro en de Europese Unie moet worden gered omdat anders onze banken wereld instort. Die zal eens moeten instorten, graag zo snel mogelijk, de ratten oppakken en veroordelen, en dan met gezond verstand, alsof we in de 50-tiger jaren leefden, onze economieën weer opnieuw opbouwen op basis van ondernemerschap, vakmanschap en inzet.
Laten we ook bedenken dat we in deze onnoemelijke ellende zullen terechtkomen door een hele reeks ondermaatse politici, in de verschillende landen en met name in de Europese Unie die zichzelf hebben aangepraat dat wat zij aan het bouwen waren iets te maken heeft met het welzijn van de burgers. Het waren en zijn charlatans en ook die zullen we eens moeten afrekenen op hun kortzichtigheid en eigenbelang die zoveel schade aan de welzijn van haar burgers heeft toegebracht en zal toebrengen. En O, ja ik voel mij Europeaan, meer dan Nederlander, maar ik voel mij zeker geen burger van deze Europese Unie.

We zullen ons verlies moeten nemen en zo snel mogelijk opnieuw beginnen.

Noorwegen: Open Society and its Enemies

Weinberg, In Dubio - het recht om te twijfelen

Er wordt natuurlijk al eeuwenlang gediscusieerd over de aard en inrichting van de democratie, volkssoevereiniteit, parlementaire democratie en dus over wat de perfecte staatsvorm is en moet zijn. Hoewel we het over enige grondprincipes wel snel eens kunnen worden, is het voor de meeste mensen democratie en een open samenleving toch niet zo van zelfsprekend als het lijkt. De verwarring zit hem m.i. vooral in de overtuiging dat jou denkbeelden of de denkbeelden van de politieke stroming waartoe je je natuurlijk de beste zijn, of eigenlijk superieur aan die van al je politieke tegenstanders. En daar schuilt het gevaar. Want natuurlijk als je nadenkt over de wereld en hoe je die moet inrichten heb je daar uitgesproken ideëen over en heb je, zeker als politicus, per definitie moeite te accepteren dat er ook andere legitieme meningen zijn, misschien niet alles wat je voorstaat ook zal leiden tot meer geluk voor meer mensen. Dat besef moet in iedere maatschappij waarin volkssoevereiniteit als fundamenteel principe geldt aanwezig zijn, anders gaat het mis.

Dat vereist een “Open Maatschappij”, niet noodzakelijkerwijze “open” dat iedereen die dat wil die maatschappij van buiten mag betreden en lid worden, maar open dat alle politieke stromingen bereid zijn (a) altijd te willen discussieren met andersdenkenden en het vermogen te twijfelen aan de juistheid van je eigen politieke denkbeelden, (b) daarmee ook wil en kan samenwerken en (c) vreedzaam capituleert als duidelijk is dat jouw overtuigingen onvoldoende wordt gesteund door de bevolking om een machtsbasis om te komen tot realisatie van jouw idealen. In de politiek willen we geen slechte verliezers zien.

Je zou kunnen zeggen, overal en in alle gevallen dat je politieke strijdpunten en dus jouw politieke overtuig een “geloof” wordt, (dus letterlijk iets waarin je “geloofd” en je afvallige of tegenstander dus niet), komt het moment dat je je tegenstanders wil gaan verketteren, verdacht maken, de discussie uit de weg gaat want je voelt je er boven verheven, niet accepteert dat in jouw ogen zo verkeerde denkbeelden worden uitgevoerd. Wat vervolgens kan uitlopen op gedrag waarbij alle middelen uit de kast worden gehaald om die ramp te voorkomen.

Dat is wat van de week is gebeurd in Noorwegen, dat is wat de moslim fundamentalisten doen, dat is wat de Rote Armee Fraction deed, en de IRA, en de Basken, en enkele gestoorden in de Verenigde Staten.

Lees verder “Noorwegen: Open Society and its Enemies”

Engelse Pers: journalisten staan niet boven de wet, en de overheid kan de pers niet controleren

Laatste uitgave van News of the World

Wat er nu in Engeland gebeurd rond het afluisteren door journalisten is in alle opzichte een bizarre geschiedenis. De analyses en de discussie naar aanleiding van het afluisteren tonen aan dat we hier hoe dan ook te maken hebben met een achterhoede gevecht in de licht van de nu snel doorzettende Social Media.
Laten we het snel eens worden over de stelling dat journalisten niet boven de wet en de wet schrijft voor dat je iemand telefoon niet hacken, niet steelt, geen huisvredebreuk pleegt, geen misdadigers beschermt. Verder mag de journalist zoals alle burgers zeggen en publiceren wat hij wil, in ieder geval zonder dat de overheid vooraf meekijkt.
Als iedereen het hier over eens zijn dan is iedere speciale controle of wetgeving rond journalisten niet nodig, sterker nog dat zou overheidsdiscriminatie zijn. Maar de journalisten denken daar vaak anders over, die willen graag eigen wetgeving en dan komt het probleem, ze willen ook zelf bepalen welke groep dan wel onder de definitie van journalist vallen, want laat er geen misverstand over bestaan: bloggers, gelegenheidsjournalisten, gewone burgers mogen zich natuurlijk niet zo verheven boven de mensheid voelen dat ze onder de regels van de wetgeving mogen vallen. We leven in een standen maatschappij.

Google+ en de toekomst van de Sociale Netwerken

Google heeft deze week Google+ gelanceerd. Lang verwacht en niet de eerste poging want Google heeft al orkut.com, een soort Hyves die in sommige (latijns Amerikaanse) landen zelf nog redelijk populair is. En Google heeft natuurlijk Buzz. De vraag is waarom is Buzz niet een echt succes geworden is en waarom Googl+ dat dan wel zlu moeten worden? Ik denk dat niemand kan voorspellen wat er nu gaat gebeuren want er zijn vele bewegingen gaande. Hier wil ik een poging wagen te schetsen welk scenario zou kunnen gaan werken.

Laten we beginnen met een helicopter view: de zoekmachine van Google is dominant en de de zeker nog steeds de innovator in search; ze is de derde aanbieder van browser-mail; Google heeft een ongekend aantal, meestal gratis applicaties die in de cloud werken. Het belang van Google voor de ontwikkelingen van het Internet kan niet genoeg worden onderschat. Toch zijn er vrij veel mensen die pertinent weigeren om ook maar iets met Google te doen. Geen gmail, geen buzz, geen picasa, geen googleDocs, geen maps en dus ook geen Google+! Google zal nooit een 100% acceptatie krijgen en hoe groter, hoe meer ovreheden ze gaan lastig vallen met zaken over marktdominanitie en valsspelen. Lees verder “Google+ en de toekomst van de Sociale Netwerken”

Ik begrijp de demonstrerende Grieken wel: toen en nu voorgelogen

Griekse Euro vlag

Laat er geen enkel misverstand over bestaan, het zijn de eurocraten en Eurofielen politici die direct de huidige Griekse Euro crisis hebben veroorzaakt. Onlangs zei vergenoegzaamd een Nederlandse Eurocraat nog trotst dat de Euro een succes is geworden omdat de doelstelling om de inflatie te beteugelen is gelukt. Amen.

Daarmee geeft hij impliciet te kennen dat de wil van met name Frankrijk om de Euro te starten met de middellandse zee landen Griekenland, Italië, Spanje en Portugal vooral was ingegeven dat het rijke Noorden deze economisch zwakke broeders wel op de been zal helpen. Immers traditioneel is het mechanisme van landen met een eigen valuta en met een niet draaiende economieën: (hyper)inflatie en daarmee dus noodzakelijkerwijze devaluatie van de munt. Met één Euro voor alle landen, kan een individueel land ook niet meer profiteren van devaluatie van de munt. Dat hebben wij de Grieken aangedaan, en daarmee de weg op het werken aan eigen herstel van de economie afgesneden.

Nu rest alleen nog inkrimping van de economie. Terecht dat de Griekse bevolking daar tegen protesteert. En dus zullen nu alleen rigoureuze maatregelen kunnen helpen: Griekenland voor eigen bestwil uit de Euro, en dan het IMF laten helpen de Griekse economie weer op orde te krijgen, want dat is het IMF in zo veel (Latijns-Amerikaanse) landen eerder gelukt. Lees verder “Ik begrijp de demonstrerende Grieken wel: toen en nu voorgelogen”

OV Chip: prachtig idee, beroerde uitvoering

Wat we ook vinden van liberalisering van oude overheidsdiensten, laat het duidelijk zijn: openbaar vervoer is een nutsvoorziening en dus een zorg en verantwoordelijk voor de overheid. We laten private bedrijven en medewerkers geld verdienen aan in de grond overheidsgeld want zonder enorme investeringen in de infrastructuur (bij de spoorwegen natuurlijk de railsen, maar busmaatschappij verdienen hun geld gewoon op door de overheid 100% gefinancieerde wegen}. Dus als we het nodig vinden om een prachtig systeem van de OV-chip in te voeren dan kan het niet anders dat de overheid de regels stelt en niet de particuliere betrokken bedrijven.

De OV-chip is een prachtig idee: de heb een elektronisch kaartje, je begint je reis, je laat je kaartje zien aan een elektronische lezer en als je op bestemming bent dan stap je uit door je af te melden. Je betaalt de kilometers die je hebt gereisd.

Eenvoudig en het zou de betrokken vervoersbedrijven een goede gelegenheid zijn hun wat complexe en soms ontspoorde regels, soorten abonnementen, uitzonderingen en tegen het licht te houden en het allemaal wat transparanter en uniformer maken.

En als men gebruik wil maken van de nu steeds meer geoptimaliseerde centrale systemen van vertragingen, omleidingen en andere bijzonderheden, dan is voor de berekening van je openbaarvervoerskosten eigenlijk het meest klantvriendelijke en transparantste systeem het volgende:

Lees verder “OV Chip: prachtig idee, beroerde uitvoering”

Streetview van Google: een nuttige dienst

Google Maps met Street View Kaapstad

Laten we het over één ding eens zijn: alles wat op de openbaar weg gebeurt kan eenvoudig weg niet onder welke privacy wetgeving vallen van wie dan ook. Als de overheid toestaat dat sommige burgers voor sommige situaties privacy opeisen voor zaken die normaal vanaf de Openbare weg “te zien” is, staan we aan de vooravond van een hele reeks onverkwikkelijke rechtzaken tussen burgers onderling, want het straatleven wordt miljoenen keren per dag door miljoenen burgers gefotografeerd en gefilmd en vervolgens vrolijk op het internet gepubliceerd. En als dat geldt vor burgers onderling dan ook voor bedrijven die zaken op de openbare weg vastleggen. Dus ‘waarom zij wel en Google niet’?

Wat Google of andere bedrijven doen, daar zijn allicht zaken bij waar iemand weer boos, assertief of gewoon zeikerig over kan en wil doen. Die rechtzaken, als bepaald volksdelen dat eenmaal doorkrijgen, leiden tot niets anders dan tot een hoop onnodig leed en juridische kosten. Niet doen en daarom moet de overheid over dit soort zaken een helder standpunt hebben: “wat op de Openbare weg geschied valt nimmer onder welke privacy regel dan ook”.

Het is dan ook typisch de tijdgeest dat desondanks overheden een maatschappelijke dienst, zoals die van Google Streetview, van van grote waarde is, om zeep helpt. Dat zegt vooral iets over de diepgewortelde anti-technologie houding van de meeste politici en bestuurders. En of je het nu leuk vindt of niet, vergeet niet: vooruitgang en welvaart is eeuwen door de technologische ontwikkelingen gedreven en zeker niet maatschappelijk of politiek gedreven. De politiek sukkelt lichtjaren daar achteraan.

En wat betreft de privacy op straat; iedereen kan er voor zorgen dat wat zij niet wil dat anderen zien, horen dat zelf te verhinderen. De openbare weg en de publieke ruimten zijn van ons allemaal. Dat geldt overigens dus ook voor parkeren e.d. (dus geen geld betalen om de Openbare ruimte te gebruiken).

Wat wel blijft is het antwoord op de vraag “wat we moeten verstaan onder ‘wanneer is iets te zien, horen op en vanaf de openbare weg?” Ik zou zeggen het gaat daarbij om waarnemingen die mensen normaal met hun zintuigen (ogen, oren, neus) kan waarnemen. Apparaten die dat verstreken of detailleren sterk boven het normale menselijke vermogen vallen daar niet onder: telelenzen, afluisterapparatuur, wifi-snuffel apparaten e.d. Dat lijkt mij logisch. En dan maar hopen dat diensten als Google Streetview ons nog heel veel plezier gaat geven.

Schietpartij Alphen aan de Rijn: voorlichting Publiek

We hebben vandaag een drama in Alphen aan de Rijn aan ons voorbij zien komen. Wederom getipt door Twitter was de oude media snel en effectief ter plaatse om het publiek tenminste enige voorlichting te geven. Want ook hier laat de officiële woordvoerders van de overheidsdiensten een onverkwikkelijk gedrag zien van hoe we het publiek vooral als idioten moeten te gemoet treden.

Waarom in vredesnaam mevrouw de officier van Justitie, Kitty Nooy, vertel je op de persconferentie niet gewoon de naam van de dader. Als jij het niet doet zal dat sowieso binnen een kwatier op Twitter worden gemeld. Waarom niet gemeld dat er een brief met (bom)dreigingen. Dan weten we ook waarom er andere centra ontruimd moeten worden. Waarom wordt er niet verteld of duidelijk toe ontkent dat de moeder onder de slachtoffers is? Waarom, waarom? Wat is de angst waarmee eene hele zitting met non-informatie. Schande.

Vertel gewoon wat je weet, vertel er bij dat alles nog moet worden verder onderzocht, en niemand zal je aanspreken dat het achteraf anders is. En bereid je voor op een persconferentie. Veel vragen van journalisten kan je zien aankomen, en zorg er voor dat je wat inhoudelijks te melden hebt als die vraag ook inderdaad wordt gesteld. En anders heb je iemand in het team die twitter en de media volgt om te weten wat er speelt.

Maar die angstige voorlichting doet afbreuk aan de geloofwaardigheid en aan de mate waarin de overheid de zaken in de hand heeft. Zeker is dat ze de emoties en de mediagedrag niet volgt en dat dus zeker niet in de hand heeft.

Wanneer zal dat besef gaan doordringen in de hoofden van bestuurders.

Democratisering van het uitgeven

Als we het er al over eens zijn dat we in een tijdperk van revolutionaire maatschappelijke en sociale ontwikkelingen leven – laten we het de Internet Revolutie noemen – dan kunnen we nog een hele discussie opzetten wat de aard van de revolutie is, wat de motor is en welke gevolgen de revolutie zal hebben.

Voor mij is het duidelijk dat de revolutie met name ingrijpt op de media, dat wil zeggen de toegang tot de middelen waarmee meningen, nieuws, wetenschappelijke resultaten, politieke uitgangspunten naar de consumenten, burgers of volgelingen wordt gebracht. Daarbij gaat het niet alleen over de inhoud, maar ook over de verpakking en de benodigde distributiekanalen.

In de oude wereld was de toegang tot de massa-communicatie middelen gemonopoliseerd. Ofwel door schaarste (TV, radio, datalijnen), of wel door hoge toegangskosten van bijvoorbeeld drukpersen of datacommunicatie-netwerken. Dat nog eens in combinatie van pogingen van veel regeringen om toegang te reguleren of verder te frustreren.
Daarenboven was het geaccepteerd, of een gevolg van de complexiteit – niet iedereen kan een drukpers bedienen – van het gebruik van de middelen, dat de gebruikers van de productiemiddelen geschoolde vakmensen zijn, en dat de gewone burgers het vanzelfsprekend vinden dat de poorten tot de media bedient worden door – vaak in gesloten vakgroepen georganiseerde – expert. Voor de democratisering van de meningen is de belangrijkste professional natuurlijk de journalist en redacteur, en die hebben hun uiterste best gedaan om die belangrijke maatschappelijke rol vooral te monopoliseren. Maar ook de grafici en door hun geheim taal de ICTérs zijn er ook goed in geslaagd de democratisering van de toegang tot de productiemiddelen af te weren. Hier is over de hele linie van deze vakmensen, vaak bewust van hun cruciale rol, een anti-democratische houding te cultiveren. Allemaal vanuit de arrogante houding dat men het voor het gewone wolk allemaal natuurlijk het beste wil. Als je daarbij optelt het dappere acties van de politieke elite om veel van dat monopolistische gedrag keurig in wetgeving te verankeren. De uiteindelijke invulling van de auteurswet en regelingen over thuiskopieren en een Buma is daarvan natuurlijk het sterkste voorbeelden.  Lees verder “Democratisering van het uitgeven”

Krijgsmacht en de oorlog in Afganistan

Gisteren (8 april 2010) heeft de minister van Oorlog de maatregelen bekend gemaakt om bij ons leger 1 miljard te bezuinigen. Dat is ongeveer 10-12% van de totale defensie-uitgaven. Een milde bezuiniging dus, vooral je bekend dat in mijn ervaring 10-20% bezuinigingen in bestaande, oude organisatie meestal zonder enig verlies, in tegendeel, aan performance of het inboeten van welke doelstelling dan ook kan worden uitgevoerd. Dor en dood hout zijn in elke volgroeide organisatie volop aanwezig en budgetverlaging tot 20% zullen de organisatie dwingen zijn eigen functioneren tegen het licht te houden, afscheid te nemen van niet-functionerende medewerkers en stoppen van afdelingen, procedures, management lagen en coördinerende functies, die mogelijk ooit toegevoegde waarde hadden voor de organisatie, maar nu allang niet meer.

Dus een goed besluit uit het regeerakkoord en tot deze week ook nauwelijks enige discussie waardig gebleken. Maar nu lijkt er een discussie op gang te komen waarin het beeld naar voren komt dat met de uitvoering van deze maatregelen het voortbestaan van de de staat der Nederlanden op het spel staat. Dat is een opmerkelijke vooral ook om dat uit de socialistische oppositie-hoek ook geen enkel geluid van waardering is te horen, omdat deze regering nu iets uitvoerd dat zij al decennia wil: verlagen van de defensie uitgaven.

Goed, dan heb de vakbonden die weer graag zonder mandaat op de stoel van de politike en de bestuurders willen gaan zitten. Laten we die maar even hier buitenbeschouwing. Dan zijn er opeens gemeenten di miauwen over de gevolgen van de werkgelegenheid in hun dorpen en steden, alsof we een leger in stand moeten houden vanwege de werkgelegenheid, ok een typische opvatting van bekrompen deelbelangen, en ook hier maar verder onbesproken laten.

Dan is er de categorie van argumenten dat niet deze taak ( maar mogelijk een andere functie) zou moten worden opgeheven. of beter die kazerne openblijft (en dus een andere dicht). Dat zijn nuttige en nodige discussies, maar die hoeven de uitgangspunten (1 miljard bezuinigen) niet verder aan te tasten.

Ten slotte hoorde ik vanmorgen een fragment van discussie (namen deelnemers weet ik niet, zal de Tors geweest kunnen zijn) waarin iemenad beweerde dat vanwege de beëindiging van de koude oorlog het inderdaad niet meer nodig is om al die tanks te hebben, maar dat we nu oorlog moeten voeren, en dat we daar dus mee door moeten kunnen gaan, op afstand en vooruitlopend op. Het voorbeeld was vervolgens Afhganistan, want na de bezuinigingen zouden we zulke inzet niet meer kunnen leveren, waar we niet aan onze landsgrenzen maar op verre afstand onze vijanden te lijf gaan, om juist te voorkomen dat ze ooit aan onze landsgrenzen zouden komen te staan. Instemming alom en dat is wel heel merkwaardig.

Want hier was er instemming voor het onvervalste Amerikaanse standpunt van waarom we in Irak en Afghanistan (en nu ook in Libië) mee moesten doen. We doen het natuurlijk voor de plaatselijke bevolking (rationalisatie voor de Bühne) maar we moeten het doen om het kwaad bij de bron al uit te schakelen. Heel intellectueel Nederland heeft in de afgelopen jaren tegen deze opvatting te hoop gelopen en nu zou het het argument zijn om aan te tonen dat wat de regering Rutte wil met het Nederlandse Leger dus heel verkeerd is!

Het probleem is echter van een andere aard. Het lijkt wel alsof de westerse wereld niet meer in staat tot het voeren van oorlogen, want wat we in Irak en nu in Afghanistan hebben laten zien zijn vooral halfslachtige oorlogsvoering die natuurlijk geen enkele indruk maakt op of een bedreiging vormt voor de vijanden. Mentaal verliezen we daar iedere dag aan geloofwaardigheid en verliezen ze geloof dat ze te maken hebben met een wereldmacht die hen hun wil op komt leggen.

Alleen al om die reden kunnen we onze legermacht beter helemaal halveren en geen geld uit geven aan middelen die we op het moment supreme toch niet effectief willen inzetten. We moeten, net als in de meidagen van 1940, dan verder maar niet zeuren als onze vijanden toch aan de grenzen van Nederland verschijnen, want we zullen noch in legerkracht noch in mentale superioriteit van die vijanden op dat moment kunnen winnen.